Een jaar of 17 geleden kreeg ik van mijn schoonvader een paar witte lachduifjes, een soort tortelduifjes. Omdat ze wit waren vond ik ze zo mooi. We hadden toen ook een witte poes en later een witte hond, toevallig… De witte duifjes legden regelmatig een eitje en gingen er ook op zitten broeden. Maar er kwam nooit wat van, dus concludeerde ik dat het 2 dames waren.
Afgelopen zomer ging 1 van de witte duifjes dood. Waarschijnlijk ouderdom, de andere was toen zielig alleen. Mijn ega is dezelfde avond nog op zoek gegaan naar een duifje er bij  en kwam toen terug met 2. Dus toen hadden we er 3. Die twee nieuwe waren nog jonkies, dus was niet te zien of het mannetjes of vrouwtjes waren. Nu is duidelijk dat één van beide een doffer is, want… we hebben een jonkie en een tweede is bezig uit het ei te komen. Een derde ei was vuil, dus die heb ik weggegooid.

Dit zag ik vanmiddag: een duifje met een lege dop. In het wild brengen ze die lege doppen uit de buurt van hun nest om rovers te misleiden zodat hun jongen geen gevaar lopen. In dit geval hebben wij het dopje maar verwijderd.
Nu ben ik er nog niet achter wie de moeder is. Dit duifje, met de lege dop, is een vrouwtje. En de witte die we nog hadden is ook een vrouwtje en zij is duidelijk de baas in het hok en eigende zich direct de eerste eieren toe.

Het grijze duifje kreeg flink op de kop toen het jonkie er eenmaal was dus hebben we die nu even apart in een andere kooi gezet.

Dit is dan het eerste jonkie, heel klein. Het is afwachten of deze het redt, want met die onervaren moederdieren weet je het nooit!

En dit is nog even afwachten… het beestje heeft het gat van binnenuit zelf gemaakt, zoals dat gaat met vogels.