Als ik dan toch voor dag en dauw wakker ben kan ik net zo goed naar buiten gaan dacht ik vanmorgen. En daar heb ik geen spijt van gekregen. Ik zag eerst een drietal hazen maar ze gingen niet mijn kant op. In het water zag ik een nog jonge knobbelzwaan. Het mooie licht en wat damp boven het water gaf echt sfeer.

Een groepje bergeenden stond nog te rusten maar ineens maakten ze een hels kabaal.

Ik keek wat rond en begreep toen hun onrust, er liep namelijk een vos! Maar de vogels stonden in het water dus de vos moest vanaf de kant toekijken. Dat is het mooie van vogels, dat ze begrijpen dat ze op het water de grootste overlevingskans hebben…

Maar de vos leek een spoor te ruiken en keek eerst niet op of om.

Maar hij weet het: te ver weg…

Prachtige dieren zijn het toch!

Het is ronduit erg hoeveel foto’s ik hiervan heb. Achteraf veel “weggooien” ondanks dat ze wel bruikbaar zijn. Maar anders heb ik straks een nieuwe NAS nodig in huis 🙂

Een eenzame kievit. En dan ineens een hoop herrie en daar komen een paar nijlganzen. Die kunnen er ook wat van:

Toen liet zich een haas ook nog mooi zien:

Het licht veranderde steeds doordat de zon af en toe achter de wolken verdween. Het was een mooie sfeer vanmorgen.

Aan de overkant een koppeltje reeën:

Een prachtig kneu mannetje in voorjaarskleed, ik heb ook meerder foto’s dat hij ‘vrij’ op een tak zit, maar deze vond ik leuker:

Tot slot een geelgors vrouwtje met nestmateriaal:

Deze keer was ik weer eens naar de Veenhuizerstukken gegaan. Voor herhaling vatbaar.