Deze week kreeg ik eindelijk de groene specht goed in beeld. En ook nog bijna in eigen tuin! Wij horen deze prachtige specht al een paar jaar in onze omgeving en soms zien we hem wegvliegen. Dus fotograferen ho maar. Het is geen nieuwe soort voor mij, ik heb al eens een jonge groene specht gefotografeerd en ook een oudere maar die foto’s waren niet zo mooi. Ik vind het geweldig als ik een dergelijke foto kan verbeteren! Mijn buurvrouw en ik houden de groene specht goed in de gaten. De buren hebben een groot grasveld waar deze specht graag in zit te wroeten. Zo heeft zij de groene specht al eens kunnen vastleggen. Maar nu had ik mazzel. Ik hoorde het lachende geluid terwijl ik aan de keukentafel zat. Ik pakte mijn fotospullen die altijd schietklaar liggen en liep naar de tuin. Voorzichtig keek ik over de heg en zag gelijk de groene specht zitten! Het is een vrouwtje, te zien aan de zwarte streep die van de snavel tot onder het oog loopt, bij de mannetjes is deze streep rood. Ze zat flink in het gras te wroeten maar o wat is deze vogel schuw, bij elk geluid kwam het koppie omhoog. Gelukkig kan ik met mijn camera zonder geluid schieten, dus kon ik ongestoord foto’s maken.

Zo had ik in een paar minuten een aantal mooie foto’s waar ik heel blij mee ben!

Inmiddels zijn ook de rietzangers terug en ze laten zich goed horen. Het is vaak lastig om ze te zien want ze zitten meestal tussen het riet. Met hun schutkleur die de tinten van riet heeft valt het dus niet mee. Maar soms vliegen ze even op en zoeken een hoger punt. Toen kon ik deze foto maken:

Maar het mooist is toch gewoon tussen het riet:

De brede lichte wenkbrauwstreep die zo kenmerkend is voor de rietzanger is hier goed te zien.