Als het mogelijk is dan ga ik graag op pad met mijn camera. Het lukt niet altijd als mijn hoofd wil maar mijn lichaam niet. Soms kom ik niet vooruit, dan doet alles zeer en zijn mijn vingers stijf en dik. Zo heb ik al een tijdje een plek in mijn hoofd waar ik een foto wil maken maar het is er nog steeds niet van gekomen. Ik moet hiervoor heel vroeg op staan, mijn lichaam moet meewerken en ook de weersomstandigheden moeten gunstig zijn. Het juiste moment moet nog steeds komen 😉

Ondertussen kwam ik weer wat mooie vogels tegen de afgelopen weken:

De kolganzen zijn er weer. Ze komen vooral uit Siberië en Rusland en overwinteren in West-Europa en dus ook bij ons. De witte kol op het voorhoofd is opvallend.

Bij een sluisje in de buurt zag ik een grote gele kwikstaart. Deze vogels houden van stromend water. Het verschil met de gele kwikstaart is vooral goed te zien aan de rug: de grote gele kwikstaart heeft een grijze rug. Dit is waarschijnlijk een doortrekker vanuit Duitsland. De grote gele kwikstaarten die bij ons broeden trekken naar het zuiden in de winter.

Een buizerd hield de omgeving weer scherp in de gaten. Er zijn momenteel weer heel veel buizerds. De buizerds uit het hoge Noorden komen ook bij ons overwinteren en onze eigen buizerds trekken niet echt naar het zuiden. Daarom zien we er nu weer zo veel. Er werd gemaaid en daar zijn ze als de kippen bij om muizen e.d. te vangen. Buizerds zijn er in heel veel verschillende kleurschakeringen, soms zijn ze bijna wit.

Dit jaar lukte het me niet om eens goed op pad te gaan om paddenstoelen te fotograferen (sorry buurvrouw Jannie…). Ik heb al maanden last van een bilspier die mij heel erg beperkt met lopen. Zodra ik weer ‘te veel’ doe ben ik weer achterop in het proces. Spieren en pezen zijn mijn zwakke plek, naast de artrose in mijn handen en rug. Aangezien paddenstoelen op de grond groeien gaat het niet lukken. We hadden er één in ons grasveld staan en daar heb ik even met de Lensbaby op geoefend. Het bleef ook bij deze poging want ik moest het hierna weer bezuren. In mijn foto-archief heb ik gelukkig veel mooie paddenstoelen verzameld de afgelopen jaren. Je kunt ze bekijken in het daarvoor aangemaakte album (klik).
Trouwens al mijn albums hebben een nieuwe look gekregen, een wat moderner uiterlijk zeg maar. Je kunt alle albums bekijken door naar mijn website leniedoornkamp.nl te gaan. Daar vind je de diverse albums op een rij. Op mijn Instagram plaats ik ze momenteel ook, ik verwonder mij soms over de aantallen ‘likes’, het is grappig dat mensen van over de hele wereld de foto’s waarderen.

Op een ‘blauwe dag‘ (liedje dat niet weer uit je hoofd gaat als je het hebt gehoord en waar ik steeds aan moet denken bij zo’n mooie blauwe lucht 😉 ) zag ik deze torenvalk in de lucht.

Ook een ringmus genoot van de blauwe dag.

Terwijl ik probeerde te oefenen met fotograferen door de telescoop kwamen er tot twee keer toe mensen bij me staan praten. Het fotograferen lukte daardoor niet meer. De concentratie was weg. Ondertussen hoorde ik baardmannen en hoopte ik dat beide andere mannen snel verder gingen 😉 We hadden nog gesproken over de baardmannen, dat ze zich zo moeilijk laten zien en heel lastig te fotograferen zijn. Toen ik weer alleen was hoorde ik de baardmannen ineens heel dicht bij. Ik had alles in de aanslag en toen zag ik ze:

Dit was echt genieten, wat een moment dat ze zich zo goed lieten zien en ook nog vlak voor mijn neus. Heerlijk!

Een watersnip vloog ook nog langs.

Op de terugweg zag ik de torenvalk op een uitkijkpunt.

Vlak bij huis heb ik nog een paar wilde eenden via de telescoop gefotografeerd.

Tot slot nog wat leuks: een foto van mij was gekozen voor de maand april in de nieuwe duurzaamheidskalender van IVN. Al een jaar geleden of zo werd hiervoor een oproep gedaan om in te sturen. Later nooit weer aan gedacht. Maar gebleken is dat ik mail had gekregen en die heb ik niet gezien omdat we in die tijd van provider waren overgestapt. En als je bij KPN weggaat dan heb je binnen een paar weken geen toegang meer tot die mail….

Maar goed, ik had maar eens geïnformeerd hoe het zat en ik kreeg de kalender toegestuurd afgelopen week. Het is een foto van een akkerhommel op een vlinderstruik, gemaakt in 2012. Hij is lekker scherp, daarom heb ik ‘m altijd bewaard.

Het IVN (Instituut voor Natuureducatie) is een landelijke organisatie met veel regionale afdelingen. Zelf ben ik lid van IVN Borger-Odoorn. Bij IVN ligt de nadruk op het beleven van de natuur in je eigen omgeving. Kijk maar eens op de websites en er is vast ook een IVN-afdeling bij jou in de buurt!