Vanmiddag heeft Koningin Beatrix de opening verricht van Lofar, de grootste radiotelescoop ter wereld. Het hele gedoe met die antennes ligt midden in een prachtig gebied waar ik regelmatig vogels en reeën zie. Met die antennes heb ik niks, maar het is wel een groot project.
De toegang tot de tent was uiteraard alleen voor genodigden. De ongenodigden stonden achter een rood lint, hopend een glimp op te vangen van onze Koningin.
Er waren denk ik nog geen 25 mensen die er stonden te wachten.
Een heel groot gebied in de omgeving was afgezet, je mocht nergens met de auto langs. Heel raar is dat, je verwacht dat niet, hier, “in the middle of nowhere”. Het zullen wel veiligheidsmaatregelen zijn.Ik heb niet lang hoeven wachten, nog geen tien minuten nadat ik achter het lint stond kwamen de AA-auto’s aanrijden.
Burgemeester Out van de gemeente Borger-Odoorn was ook van de partij, evenals natuurlijk de CDK van Drenthe, Jacques Tichelaar.
Er waren natuurlijk ook veel “echte” fotografen, het viel me op hoe die haar letterlijk voor de voeten lopen en echt vlak voor haar neus foto’s staan te maken, haast onfatsoenlijk eigenlijk:
maar ze zal er wel aan gewend zijn denk ik dan maar.
Toen het gezelschap binnen was begon voor ons het wachten op het moment dat de Koningin weer naar buiten zou komen. Volgens een agent die op ons moest passen kon dat een uurtje duren… Gezegd werd dat de Koningin na afloop van de presentatie voor de daadwerkelijke opening met deze bus het gebied in zou gaan. De rode loper was uitgelegd en werd zelfs nog een keer extra gezogen. Maar… tot grote teleurstelling van mensen elders uit het land, die speciaal hier waren gekomen om de Koningin te zien en foto’s te maken, nam ze de andere uitgang waardoor ze al in de bus zat voordat we er erg in hadden…
Dit was het dan, dacht ik. Teruglopen naar de auto duurde zo’n tien minuten. Mijn bedoeling was om in Borger boodschappen te gaan doen. Ik ging binnendoor langs het bos maar nam een verkeerde afslag waardoor ik weer in het dorp Buinen uitkwam. De weg die ik toen wilde nemen werd geblokkeerd door touringcars die genodigden van en naar het Lofargebied brachten. Dus ging ik terug en nam een binnendoorweggetje verder het dorp in. Maar voor mij langs kruiste een motoragent, daarachter drie donkerblauwe auto’s met kenteken AA en tot slot weer een motoragent. Van schrik reed ik er achter aan. Ik wist dat ergens een sportveld moest zijn en ik wist ook dat Hare Majesteit met een helikopter was gekomen en weer terug zou vliegen. Boven mijn hoofd cirkelde een politiehelikopter. Ik dacht: komt wat komt, ik ga er achter aan, voelde mij net paparazzi 🙂
Op het sportveld aangekomen waren de AA auto’s natuurlijk helemaal naar de achterkant van het voetbalveld gereden… ik het laatste stuk er lopend achteraan en toen ik het veld opkwam applaudisseerden de mensen… niet voor mij natuurlijk, maar voor de Koningin die net de auto uit kwam en overstapte in de helikopter:
Vrolijk zwaaiend en breeduit lachend nam ze afscheid.
Ik vond het erg leuk om haar van zo dichtbij te zien. Ze heeft een paar drukke dagen gehad met al die fractievoorzitters op bezoek, en ook nog even heen en weer naar Drenthe vliegen. Dat op haar leeftijd, nou, petje af hoor. Een paar omstanders en ik stelden ons voor dat ze vanavond ook wel even met de benen omhoog en een glaasje wijn op de bank zal zitten 😉 Het is haar van harte gegund!
