All posts by Lenie

Vlinders op het Fochterloërveen

De eerste vlinder die ik aantrof was een blauwtje. Ik vermoed een boomblauwtje.

20130821-blauwtje-hei

De tweede is een oranje zandoogje, dit vlindertje komt het meest voor in twee delen van het land, het noorden en het zuiden.

20130821-oranje-zandoogje

 

Verder waren er heel veel kleine vossen waarvan ik deze mooi kon portretteren:

20130831-kleine_vos

 

Ook zag ik nog een aantal citroenvlinders maar daar kon ik geen foto van maken. Er kwam steeds meer wind en dan wordt het wel erg lastig, vooral ook omdat de vlinders niet echt gaan stilzitten…

Begin augustus was de landelijke vlindertelling en daar heb ik aan meegedaan, net als voorgaande jaren. Ik vond dat er steeds erg weinig vlinders waren, althans in onze tuin. Terwijl we toch veel planten en bloemen hebben die juist vlinders zouden aantrekken. Landelijk werd er een record aantal vlinders geteld, dus apart dat er hier zo weinig waren. Maar halverwege augustus werd het beter, dagelijks zag ik wel twintig kleine vossen op de vlinderstruiken. Maar slechts een enkele atalanta en ook erg weinig dagpauwogen. De dagpauwoog was bij de landelijke telling het meest gezien. Voor meer informatie over de vlindertelling kun je kijken op www.vlindermee.nl

 

 

 

Fochteloërveen

Afgelopen woensdag samen met vogelvriendin Aly naar het Fochteloërveen geweest. Omdat de ochtendstond goud in de mond heeft, zijn wij vroeg vertrokken. Dat wil zeggen, ik vertrok tegen 5 uur van huis en via Annen arriveerden wij tegen zonsopkomst op de plek van bestemming. Wat is het dan mooi buiten!

Fochteloerveen1

Eerst zagen we de maan nog, maar al gauw verdween die achter de wolken. Het was niet helemaal helder, maar we zagen de zon mooi opkomen.

20130821-Fochteloerveen2

We hebben wel wat vogels gezien, maar meest op grote afstand. Dan zijn ze te ver weg om te fotograferen. Op de computer zag ik een aantal roodborsttapuiten, wat gorsjes en een tapuit. Maar ze zijn onduidelijk. Vanaf de uitkijktoren hadden we een mooi uitzicht over het Fochteloërveen. Op een gegeven moment kwam er een kiekendief aanvliegen, ik dacht een bruine.

20130821-bruinekiek

Op afstand hoorden we regelmatig een zwarte specht roepen en vlakbij in een dode boom zat een grote bonte specht:

20130821-gbspecht

Zelfs een eekhoorn kwam voorbij, de camera snel gericht en daardoor stelde ik scherp op de tak, maar de eekhoorn is toch wel herkenbaar 😉

20130821-eekhoorn

Bij een plas zagen we veel waterjuffers, het mooist is deze te fotograferen met een macrolens, maar deze is gemaakt vanuit een kijkhut met telelens:

20130821-waterjuffer

Een vrij jong eendje kwam het riet uit, misschien een jonge slobeend?:

20130821-eendje

 

De zon kwam steeds hoger en daardoor werd het natuurlijk warmer. Wij lieten de vogels voor wat het was en gingen ons richten op de vlinders.

Wordt vervolgd…

Druk

Op 21 juni zijn onze eerste kleinkinderen geboren: Mark en Lisa, geweldig! Ze wonen dichtbij en zodoende kan ik voor onze dochter wat hand- en spandiensten verrichten. Na een keizersnee en een aantal keren borstontsteking ben je als kersverse moeder van een tweeling zo maar niet weer de oude! Op dit moment zit ik weer met 1 hand in verband vanwege een injectie in de pezen van mijn linkerhand en van de reumatoloog mag ik er tot donderdag niets mee doen… Dat voelt als huisarrest maar geeft mij ook even de gelegenheid mijn weblog bij te werken. Met 1 hand gaat dat erg langzaam, maar toch! De baby’s doen het goed en halen hun achterstand qua gewicht behoorlijk in. In de periode voor de geboorte is onze jongste dochter ook uit huis gaan wonen en daardoor kreeg ik een vaste plek voor mijn naaimachine. Erg leuk om dan wat voor die kleintjes te maken natuurlijk. Behalve een stapel spuugdoekjes heb ik van die wrappers gemaakt, erg handig in de kinderwagen. Het zijn eigenlijk een soort omslagdoeken waar je een capuchon in kunt maken maar je kunt ze ook op de grond als speelkleed gebruiken.

Natuur

Ik loop wat achter met mijn weblog. ‘t Is niet zo dat ik geen foto’s maak, maar er is veel wat mij bezig houdt en daardoor zit ik minder achter de computer.
Wij zien uit naar de geboorte van onze eerste kleinkinderen, een tweeling. Dochter maakt het goed, het gaat om de laatste loodjes en dat is spannend!
Ik ben wat vaker achter de naaimachine, ga mee naar het ziekenhuis voor de controles en heb ook last van mijn beperking. Genoeg afleiding, dat scheelt.
Zodra de baby’s geboren zijn zal ik ook laten zien wat ik zoal gemaakt heb 😉

Laatst op een ochtend om half zeven zag ik achter in de tuin, die bijna 80 meter diep is, deze rakker landen:

Hij had daar natuurlijk een mooi uitzicht over de vijvers. Zowel wij als onze buren aan beide kanten hebben een vijver.  Die van ons is het kleinst en goed beveiligd tegen ongewenste visvangst door de blauwe reigers. Ik vind het best mooie vogels om zo te zien, maar ik heb ze liever niet te dicht bij huis. Wij hebben draden rondom de vijver, anders hou je er geen vis in. Een vijver met alleen water en eventueel waterplanten hoeft voor mij niet. Nu is er wat leven in de brouwerij.

Een paar uur later zag ik vanuit het keukenraam deze eksters op het dak van de buren. Wat mij opviel was dat de linker ekster erg fors was vergeleken met de rechter. Nu vraag ik mij af of het een mannetje-vrouwtje was of een ouder met een jong…

In het Lofar-gebied zag ik een kleine karekiet. In eerste instantie hoorde ik ‘m zingen, een heel herkenbaar geluid. ik ben een poos gaan staan wachten en kijken en na lange tijd zag ik ineens dit vogeltje onder uit het riet langzaam omhoog kruipen. Wat een prachtig geluid!

Op een paal zat een gele kwikstaart die net een libel verorbert had:

In de natuur geniet ik van vogels en planten maar ook van onverwachtse ontmoetingen, zoals dit ree:

Vanuit mijn ooghoek zag ik de beweging, ik keek, hij keek en stak de weg over en rende het veld in. Prachtige dieren zijn het!

Op het land zie je ze regelmatig: gele kwikstaarten. Deze zat naast de auto, zo geel als een kanarie 😉

Begin juni zag ik deze jonge zwanen, zes stuks, dicht achter hun ouders zwemmen en bij het minst of geringste doken ze weer het riet in.