All posts by Lenie

Egel

Afgelopen week zag ik een egeltje, waarschijnlijk een jong van dit jaar. Hij of zij at van de zonnebloempitten die de tuinvogels op de grond hadden laten vallen. Eerst denk je, dat kan niet goed zijn, een egel hoort toch in winterslaap te zijn rond deze tijd? Het was woensdag, een dag voordat de sneeuw viel hier. Na wat zoekwerk op internet blijkt dat jonge egels tot half december rond kunnen scharrelen om een zo goed mogelijke vetlaag te vormen voordat ze in winterslaap gaan.

Een poosje later scharrelde de egel de weg over en zocht zich hopelijk een warme winterslaapplek op!

Paddenstoelen

Vanaf het najaar beginnen ze uit de grond te schieten: paddenstoelen in alle soorten en maten. Sinds oktober 2009 zijn ze me echt gaan boeien want tijdens een tocht met een gids door de Amsterdamse Waterleidingduinen heb ik toen bij toeval een zeer zeldzame paddenstoel gevonden, namelijk de “kroontjesknotszwam”. Ik wist dat natuurlijk niet op dat moment, maar later bleek dat het om deze soort ging.

Kroontjesknotszwam - Artomyces pyxidatus

Heel erg bijzonder, want deze soort was nog maar een paar keer eerder in Nederland aangetroffen. Dat doet iets met je (althans met mij…), de natuur heeft mij altijd al bijzonder geboeid en ik verwonder mij zowat dagelijks over de bijzonderheden van de Schepping. Piepkleine insecten, bloemen, planten, vogels en andere dieren. Elk heeft z’n eigen kenmerken. Daar kan ik enorm van genieten. Wat betreft paddenstoelen, die zijn natuurlijk niet het hele jaar voor handen. In de tussentijd heb je dan de gelegenheid om onbekende soorten “op naam te brengen”. Sommige soorten zijn heel herkenbaar maar anderen weer niet. Ook zijn er heel veel alleen door middel van microscopisch onderzoek vast te stellen.

In het album op mijn website (http://www.leniedoornkamp.nl/gallery/v/Paddenstoelen) kun je zien welke soorten ik tot nu toe op naam heb. Er is ook een mapje “nog determineren”, dus als er iemand meeleest die mij zou kunnen helpen met de soorten in die map op naam te brengen, dan zou ik dat erg fijn vinden.

Sinds kort heb ik een officiële route om paddenstoelen te tellen voor het landelijke Meetnet. Ik las een oproep in een natuurnieuwsbrief en ben daardoor in contact gekomen met de organisatie. Er bleek namelijk een route in de buurt vrij gekomen te zijn die ik kon overnemen. Het houdt in dat ik zo om de vier weken in mijn route de soorten ga noteren en tellen die ik daar aantref.  Gezien de beperkingen in het gebruik van mijn handen leek mij dat wel een leuk klusje. Ook is het weer erg leerzaam voor mezelf.

Het is een uitdaging om, naast het vastleggen van de soort, ook betere foto’s te maken van paddenstoelen. Er zijn een aantal factoren die het fotograferen van paddenstoelen best lastig maken, namelijk: ze zitten meestal dicht bij de grond, er is vaak niet veel licht én ze zijn ook niet altijd erg opvallend aanwezig. Eén van de eerste soorten die ik dit najaar zag, was een “roodbruine slanke amaniet”. Deze soort had ik al eens eerder gezien, maar niet in deze vorm. Het verschil in een beginnende en een al wat verouderde paddenstoel is vaak erg groot! Dat maakt het vaak nog lastiger. In het eerder genoemde album op mijn website kun je de oudere vorm ook vinden.

Roodbruine slanke amaniet - Amanita fulva
Gele aardappelbovist - Scleroderma citrinum

De amethistzwam (ook wel rode koolzwam genoemd vanwege de kleur) trof ik aan in deze prachtige kleur. Er stonden heel veel exemplaren waarvan slechts een paar die zo mooi paars waren. Ik ben er een paar dagen later nog weer heen gegaan, maar toen waren ze al helemaal verkleurd.

Amethistzwam - Rode koolzwam - Laccaria amethystina

De lila gordijnzwam (waarvan je gezien de naam zou verwachten dat die lila is), oogt wit maar is toch vaak lila tot licht violet:

Lila gordijnzwam - Cortinarius alboviolaceus

De gele trilzwam doet zijn naam wel degelijk eer aan:

Gele trilzwam - Tremella mesenterica

Zo zie je maar weer hoe mooi gekleurd paddenstoelen kunnen zijn. En dan heb ik het nog niet over de zo bekende vliegenzwam gehad!

Wordt vervolgd…

Weer naar huis

‘t Was vroeg opstaan, de laatste ochtend op Kreta. Eerst nog een heerlijk ontbijt en voor het eerst “normale” koffie (ja, van D.E.).

Deze beide foto’s heb ik met m’n iPhone gemaakt.

Het is echt erg, maar ik heb van de terugreis iets meer dan 300 foto’s gemaakt. Echt niet normaal. Maar vanuit het vliegtuig was het zo mooi, ik bleef knippen. Zat toch klem tussen het raam en mijn ega, camera op mijn schouder, dus dat ging gemakkelijk. Van een medereiziger (met veel meer vliegervaring) hoorden we dat hij het niet vaak getroffen had dat het zo helder was. Dus wij hadden geluk volgens die meneer. Afgezien van het nare gevoel bij het opstijgen, vond ik het vliegen prachtig! Wat een ongelooflijk mooi gezicht is het, ik moest even aan André Kuipers denken. Zijn foto’s vanuit de ruimte waren bijzonder indrukwekkend en hij vond het een onvergetelijke ervaring. Nou was zijn reis natuurlijk heel iets anders dan onze vliegreis, maar als je dat voor het eerst meemaakt, dan is het erg bijzonder. Tenminste zo ervaar ik dat 😉 Het is zo blauw hier boven, echt heel mooi blauw!

Voordat we konden opstijgen moesten we dit vliegtuig even voor laten gaan zodat deze kon landen. Als ik het goed heb, dan is het een vliegtuig van Guatamala.
De start- en landingsbanen zijn op Heraklion gevoelsmatig niet veel langer of zelfs korter dan op Eelde, dus we gingen weer behoorlijk steil omhoog!

En dit was de laatste blik op Kreta!

Met onderstaande foto is iets bijzonders, er staat namelijk iets op die berg geschreven! Je snapt niet (tenminste ik niet) hoe dat kan! Mijn ega zag het ineens:

Apart hè?

De eerste sneeuw in zicht, de alpen komen in de buurt.

Erg jammer, eenmaal weer boven Nederland werd de bewolking steeds dichter en gingen we schuddend en rammelend steeds verder dalen…

Nog even dwars door de wolken en toen zagen we gelijk waar we boven vlogen: ons mooie Drenthe/Groningen. Zowel Eelde als onze woonplaats liggen in Drenthe, dicht bij de grens met de provincie Groningen.

Daar hebben we het Zuidlaardermeer!

En weer veilig aan de grond “op Eelde”! Dat was onze vakantie, nu het fotoalbum nog maken! Een hele klus, maar het is de moeite waard.

Bedankt voor het meelezen/kijken en binnenkort ga ik weer verder maar dan met paddenstoelen en andere zaken die mij na de vakantie weer bezig hebben gehouden!

Laatste dag op Kreta

Onderweg naar onze laatste overnachting in Heraklion, reden wij van Agia Galini door het binnenland en vermeden de grote weg. Zoals ik eerder al schreef, was het indrukwekkend om te zien hoe de mensen in de bergdorpjes leven. Een voorbeeld daarvan is deze foto:

Persoonlijk vond ik dit prachtig om te zien: een boer op een ezel. Geweldig!

Een eindje verder zagen we deze ezel vastgemaakt langs de kant van de weg.

Nog een laatste blik op het prachtige landschap en dan arriveren we al snel in Heraklion, de hoofdstad van Kreta.

Op een terras zag ik deze oude vrouw. Ze leek me heel oud…

In de haven is veel te zien. De blauwe kleur viel me echt op, je ziet het overal in terugkomen…

De spetters van de golven kon ik hier mooi vangen met een iets langere sluitertijd.

Nog een blik op de stad en daarna nog even de stad in,

waar je de vreemdste bouwwerken kunt aantreffen 😉

Uiteindelijk kwamen we later op de avond weer vlak bij het hotel uit. Nog een laatste foto van de resten van de Venetiaanse scheepswerven. Mooi verlicht ‘s avonds.

Wordt vervolgd…