Al een paar jaar doe ik mee aan de vlindertellingen van www.vlindermee.nl. Voor mijn gevoel zijn er veel minder vlinders dan andere jaren maar toch heb ik dit weekend meer geteld dan vorig jaar. Er zijn hier veel dagpauwogen terwijl de kleine vos landelijk het meest gezien wordt. De dagpauwoog is een kleurrijke vlinder, altijd mooi om te zien en bij ons veel op de echinacea purpurea magnus.
De laatste tijd zag ik regelmatig op waarneming.nl een melding dat er een steppekiekendief was gezien in onze omgeving. Door allerlei omstandigheden was ik nog niet zo ver gekomen om ook eens een poging te ondernemen de vogel te spotten. Hij zwerft notabene rond in een gebied waar ik zo’n 500 meter vandaan gewoond heb, maar toen was het daar alleen nog maar landbouwgrond. Nu wonen we er zo’n 6 km vandaan, dat valt ook nog erg mee.
Het gebied grenst aan het Lofar gebied in ons mooie Drenthe.
Er zijn heel veel buizerds te zien en ook een bruine kiekendief zag ik laatst. Bij het fotograferen van dergelijke roofvogels loop je tegen een aantal dingen aan: ten eerste je beschikbare materiaal, zoals een behoorlijke telelens op je camera. Met een pocketcamera redt je het over het algemeen niet, of je moet het geluk hebben dat die vogel vlak voor je neus gaat zitten, maar dat is een zeldzaamheid. Meestal zitten de vogels een behoorlijk eind van je af of vliegen ze hoog in de lucht. Verder is het natuurlijk erg handig als je de roofvogels van elkaar kunt onderscheiden. Nou zijn daar tegenwoordig handige “apps” voor op de iPhone bijvoorbeeld. Maar dan nog blijft het (vind ik) erg lastig. Hier liep ik gisteren ook tegenaan. Ik had een aantal foto’s van (dacht ik) de steppekiekendief gemaakt, maar achteraf bleek dat ik ‘m op slechts twee foto’s heb staan! Zelfs een “gewone” buizerd heb ik er voor aangekeken.
Maar aangezien de steppekiekendief als “zeer zeldzaam” in Nederland wordt aangevinkt, ben ik erg blij dat ik ‘m op mijn lijstje bij kan schrijven!
Op mijn foto’s staan twee vogels, de grote is een buizerd en de kleinere is dus de steppekiekendief.
Aan het begin van de avond zijn we even door het Lofar-gebied gereden om vogels te spotten. Er zit een steppekiekendief in de omgeving, helaas hebben we die (nog) niet gezien. Wel een aantal andere vogels maar de mooiste was vanavond een patrijs! Die had ik nog niet eerder van zo dichtbij gezien, erg mooie maar schuwe vogel. We zagen er twee en ze doken gauw het bietenveld in, maar deze heb ik te pakken:
Op de terugweg zag ik deze kraan bij de vloeivelden, in tegenlicht:
Op bezoek bij familie in een mooi oud Gronings dorp zagen we vanuit de tuin een eekhoorn. Het diertje is er een vaste bewoner en ik had het geluk om er foto’s van te kunnen maken. Hij zat steeds dicht bij een rand met bomen zodat hij bij de minst of geringste bedreiging in de bomen kon vluchten. Zodra de kust weer veilig was schoot hij naar beneden en begon in het gras te zoeken naar eikels die hij in de herfst daar verstopt had.
Op het laatst nog, tegen het licht in, kreeg ik ‘m vlak voor me in beeld:
en toen ging hij er vandoor (die handjes…… )
