Al een paar weken zag ik ‘m af en toe voorbij vliegen: het oranjetipje. De mannelijke want die valt juist op door de oranje tipjes op de punt van de voorvleugel. Vandaag is het gelukt (dank zij mijn ega die zag waar ‘ie was gaan zitten terwijl ik dacht dat ‘ie weggevlogen was).
Beetje onopvallend toch?
Na lang wachten liet hij steeds meer van zijn oranje tipjes zien:
Prachtig vlindertje toch?
In onze vijver zijn inmiddels meerder vuurjuffers aan wezig, behalve juffers ook de mannen want er zijn meerdere paringswielen. Door de wind was het lastig scherp te stellen op één van beide ogen en dat lukte me dan ook niet. Toen heb ik van twee foto’s één gemaakt waardoor beide kopjes scherper zijn. Steeds een stapje verder in fotobewerkingsland…
Begin van de week heb ik gezien dat de fuut in de visvijver inmiddels niet meer alleen is:
Eén van beide had een vis te pakken die hij maar niet weg kreeg. Ik las op internet dat een fuut visjes van 2-10 cm eet, nou… deze vis was toch echt een stuk groter:
Bij de vogelkijkhut waren laatst wel 70 kemphanen. Opvallend was deze met z’n witte kop:
De meeste zien er zo uit:
maar er zijn er ook met een zwarte kop:
Ook zag ik daar nog een groenpootruiter:
Met het mooie weer van de afgelopen week waren er ook gelijk meer vlinders te zien. Maar nog weinig planten in bloei waar ze iets aan kunnen hebben, behalve de fruitbomen volgens mij. Wij hebben nog gauw wat vroege bloeiers aangeschaft. Een lastig vlindertje is het oranjetipje. Die heb ik nog niet goed op de foto gekregen. Zo klein maar ook zo snel! Hij komt veel voor in de buurt van pinksterbloemen.
Dit is de “beste” foto die ik er tot nu toe van heb 🙁
De gehakkelde aurelia zat wel mooi te poseren op de kop van onze reiger:
Het klein geaderd witje zag ik bij de visvijver in het dorp:
Bonte zandoogjes waren er ook genoeg, deze zat mooi verstopt maar de zon scheen er zo mooi op:
Een paar weken geleden heb ik wel wat meer soorten gezien, maar nog niet vast kunnen leggen.
Wat ik ook nog zag was het Veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje ( Harmonia axyridis):
De eerste vuurjuffer zag ik bij onze vijver:
De vuurjuffer (Pyrrhosoma nymphula) is een middelgrote waterjuffer en verschijnt al vroeg in het voorjaar. In Nederland komen ze vooral voor op zandgronden en in laagveengebieden. De lengte van het achterlijf is tussen de 2,5 en 3 centimeter.
Bij de visvijver zag ik de variabele waterjuffer ( Coenagrion pulchellum). Van dezelfde grootte als de vuurjuffer. Het variabele zal wel in de kleur zitten want ze zijn er ook met blauw en zwart.
Dit is de smaragdlibelle, een kleine soort waarvan de kleuren mooi schitteren in de zon. Deze vliegt ook vroeg in het voorjaar en meestal dezelfde route. De grootte is 3,5 tot 4 cm.
