Afgelopen zaterdag waren we naar de Weerribben. Het is nog vroeg in het seizoen maar er waren toch al purperreigers gespot, daar ging het mij om. In 2014 had ik voor het eerst een purperreiger gezien in het Lofargebied, maar die vloog net weg. Die foto verbeteren wil ik nog steeds graag. Het is niet helemaal gelukt, maar het gaat de goede kant op…. Bij aankomst stonden er al zes mensen op de uitkijktoren. Wij zagen gelijk een ‘reiger’ vliegen, maar de anderen zeiden dat het een blauwe was. Toch maakten we foto’s en wat bleek: het was een purperreiger. Conclusie: nooit luisteren naar wat anderen beter denken te weten…
Geen beste foto, dus hopen op een nieuwe kans. Even later vloog er wel een blauwe reiger:
En omdat driemaal scheepsrecht is, vloog er ook een grote zilverreiger:
Op grote afstand, dat wel. Al snel zagen we ook een bruine kiekendief vrouw op jacht:
Ook de man zagen we vliegen maar ik kreeg hem niet goed in beeld. Wie goed van zich liet horen was de tjiftjaf:
Een vinkenman had zich een tak opgezocht waar hij goed overzicht had en hij liet zijn liedje af en toe goed horen:
Bij het eerste vogelkijkpunt broeden inmiddels aalscholvers en lepelaars, net als op Texel bij De Geul, gezellig bij elkaar. Vanwege de afstand heb ik ze verder niet gefotografeerd. Het resultaat tot nu toe was fotografisch al niet te best. Onderweg naar het volgende kijkpunt zagen we twee lepelaars foerageren langs een sloot. Dat was dan weer mooi meegenomen.
Door het harde licht en de steeds wisselende bewolking met flink wat wind was het lastig fotograferen. De instellingen moesten steeds aangepast worden. Vooral op de lichte gebieden om overbelichting te voorkomen, zoals hier bij de lepelaars. Een eindje verder in een weiland zag ik ineens een grutto. Wat is het toch een mooie vogel met die bruine tinten.
Het uitkijkpunt waar we naartoe gingen lag nogal afgelegen in de Wieden. We hadden een prachtig uitzicht en zagen de winterse buien dan ook goed aan komen.
Grauwe ganzen waren ook hier volop aanwezig, sommige op het nest en anderen joegen achter elkaar aan.
En toen zagen we weer een reiger vliegen. Gauw foto’s gemaakt en ja hoor… opnieuw een purperreiger. Ook op afstand, maar toch dichterbij zodat de kleuren goed zichtbaar waren.
Het kan uiteraard nog vele malen beter, maar ik ben toch blij dat ik deze foto’s van de purperreiger heb kunnen maken.
Een paartje futen zwom voorbij:
Tegelijkertijd zagen we een roofvogel en we volgden hem omdat we niet zeker waren om welke soort het ging. Toen nam hij een duik en wisten we: visarend! We hadden dat gedrag vorig jaar in Duitsland herhaaldelijk gezien. Ook deze visarend vloog een flink eind weg, maar toch herkenbaar:
Toen we de uitkijktoren wilden verlaten begon het ineens hard te sneeuwen. We zagen die bui al aankomen, maar het was best even heftig. Beneden ons had ik al een knobbelzwaan op een nest zien zitten en ik maakte nog gauw wat foto’s van de zwaan in de sneeuw:
Al met al deze dag geen geweldige foto’s gemaakt, maar de laatste vind ik toch wel wat hebben. Wij hadden een leuke dag. Hierna gingen we met de camper naar Appelscha om te overnachten. Wordt vervolgd.
