Terug van vakantie heb ik weer het Lofargebied bezocht. Even een impressie van de vogels die er waren, als eerste een buizerd:

en daar vloog een roerdomp voorbij…

Helaas was het drama bij de futen. Ze hadden hun nest op een ongelukkige plek gebouwd en bij hoog water verdween het dus. Je ziet hier nog een ei liggen, maar er is verder niks van gekomen.

Visdiefjes waren ook lekker actief:

Bosrietzanger:

Een week later zijn we samen naar het Tusschenwater geweest. Ook een deel van het Hunzedal, een mooi natuurgebied bij het Zuidlaardermeer. Hier broeden sinds 2023 zelfs steltkluten, geweldig toch en heel bijzonder voor ons land. 

We zagen hier ook nog een zeearend vliegen, ver weg, maar toch! Geen foto van helaas. We zagen verder lepelaars, kluten, visdiefjes, kieviten, kokmeeuwen en knobbelzwanen.

‘s Avonds reden we nog even samen door het Lofargebied. Toen zagen we eerst één, even later twee ‘aparte’ sternachtige vogels. Bleken het witvleugelsterns te zijn, een zeldzame soort en nr. 280 op mijn lijst!

Wat betreft zoogdieren zie ik vaak reeën of hazen. Ook heb ik wel eens een hermelijn gezien. En zelfs een wasbeerhond waar ik helaas van schrik geen foto van heb gemaakt… net als een otter! Nu zag ik ook weer iets oversteken waarvan ik niet wist wat het was… maar het blijkt een bunzing te zijn. Later heb ik ze gespot met jonkies er bij.

Hier loopt de bunzing voor mij aan. In de verte kwam een man aanlopen met zijn hond los… Ik sprak hem aan dat het niet verstandig is en zeker niet gewenst om in een natuurgebied een hond los te laten lopen. En al helemaal niet in het broedseizoen. Hij zei: o, is dit een natuurgebied? Dat wist ik niet, maar mijn hond doet ook niks hoor.

Ik zal maar niet opschrijven wat ik toen dacht.

Eerder heb ik een foto geplaatst van een nijlgans die in de kast van de torenvalken was gaan zitten. Het is allemaal goed gekomen, kijk maar:

Met de grauwe kiekendieven in ons land gaat het ook niet zo geweldig. De soort is ernstig bedreigd en ik ben altijd blij als ik ze weer zie. Hier een vrouwtje:

Later zag ik mensen lopen met naar het leek 4 honden. Waarvan in ieder geval één losliep zoals te zien op deze foto.  Ik snap dat echt niet, waarom denken (veel) mensen met honden niet na over waar ze hun hond loslaten. Hier broeden veel vogels en niet elke vogel heeft een nestje in een boom. Verdiep je eens in het gebied of andere aspecten van de natuur wanneer je denkt dat je hond los moet. Er zijn ook veel grondbroeders. Dit heet verstoring!  

Een week later was er weer eens een lepelaar:

De futen hebben niks geleerd van hun eerdere rampspoed en bouwden toch een nieuw nest op de verkeerde plek:

Weer een week later zag ik onder andere een geelgors:

een witgat:

een kokmeeuw:

een bosruiter:

Vier lepelaars:

In onze tuin heb ik me nog vermaakt met wat vlinders:

Klein geaderd witje:

Gehakkelde aurelia:

En ondertussen was de langste dag van het jaar ook alweer voorbij…

Ik heb veel meer vogels gezien dan hier geplaatst, maar niet overal foto’s van of de foto’s zijn de moeite niet waard. Op naar juli.

Op de boot tussen Calais en Dover hebben we een nieuwe soort gespot, een drieteenmeeuw:

Een Jan-van-gent liet zich ook mooi zien:

Op één van de campings waar we overnacht hebben zagen we een grijze eekhoorn in een boom. Deze soort hadden we nog niet eerder gespot:

Op een andere camping was een grote lijster druk bezig regenwormen te verzamelen:

Op Lands End zagen we veel kuifaalscholvers en zeekoeten op de rotsen. Ver weg allemaal. 
Kuifaalscholver:

Zeekoeten:

Nog een nieuwe soort op deze reis: een alpenkraai. Een zwarte vogel met een vrij grote rode snavel die wat naar beneden buigt:

Op het pad naar de parkeerplaats waar de camper stond, zag ik op een struikje een mannetje roodborsttapuit. Wonderlijk genoeg bleef hij gewoon zitten zodat ik met mijn lens flink moest uitzoomen. 

In de avond zagen we nog een aantal kauwtjes en deze liep om ons heen:

Door het veranderende licht van de zon kwamen de zeekoeten wat beter uit:

Langs de kust vloog ook een raaf:

In het laatste zonlicht van de dag nog een zilvermeeuw:

We hebben Stonehenge bekeken, zoals ik al eerder aangaf kun je foto’s van onze camperreizen zien op wijcamperen.nl

Op de boot terug naar Frankrijk hing er een Noordse stormvogel in de lucht. Weer een nieuwe soort! Nummer 279 op mijn lijstje.

Al met al vanaf mei toch vijf nieuwe soorten op mijn lijst kunnen bijschrijven. Iets waar ik van tevoren niet op gerekend had. 

Inmiddels heb ik een drastisch besluit genomen. Ik heb besloten over te stappen op een fotocamera met ‘alles in één’, dus geen lenzenwissel meer, geen zware objectieven meer tillen etc.  Ik moet mijzelf aanpassen aan wat mijn lichaam aangeeft. Niet alleen vanwege mijn handen maar ook het omhoog houden van mijn armen is pijnlijk vanwege fibromyalgie en syndroom van Tietze, kortom altijd pijn. Ik merkte met het fotograferen dat ik er zo intensief mee bezig was dat ik helemaal verkrampte. Het moet wel leuk blijven. En met onze vakantie naar onder andere Engeland in zicht heb ik nu een andere camera aangeschaft. Mijn Fuji spul blijft binnen handbereik want daar gaat mijn ega mee verder. Vanaf nu ga ik hoofdzakelijk foto’s maken met mijn nieuwe Sony RX10MIV. Ik ben op zoek gegaan op internet, heb veel testen gelezen en kwam hier op uit.

Het is eerst natuurlijk flink spelen met de instellingen en van alles uitproberen. Maar het valt me niet tegen, ik zal er wel weer aan wennen. Als eerste beestje een doodskopzweefvlieg in de tuin gespot:

In het Lofargebied was een knobbelzwaan model:

Dodaars:

Pimpelmees:

Grauwe kiekendief vrouw:

En toen zagen wij een velduil….

Dat was wel even vreselijk genieten zo dicht bij huis!! We hebben ‘m hierna nog een paar keer gezien, en eenmaal zelfs twee… daarna niet meer.

Hier een blauwe reiger met een kikker:

Deze maand deed zich ook nog wat moois voor in de lucht: het noorderlicht was te zien! Ik heb ook een poging gedaan dit vast te leggen, wat bijzonder was het. Toch hoop ik het ooit nog eens als een mooie lichtshow te zien in Scandinavië! Maar dit is ook leuk, gewoon vanaf het laantje voor ons huis:

Een paapje:

Een zwarte wouw bij het Dannemeer:

We zijn zo’n negen dagen op pad geweest met de camper, een beetje omhoog langs de Eems, Delfzijl, de Breebaartpolder bezocht en toen in Oostmahorn bij het Lauwersmeer overnacht. Trouwens onze camperavonturen kun je lezen op wijcamperen.nl.

Een Zwarte ruiter in de Breebaartpolder:

We zijn naar Texel geweest en hebben op een fijn kleinschalige boerencamping gestaan voor een paar dagen. We zijn hier graag om vogels te kijken. De volgende dag zijn we op de fiets rond gegaan. We hebben een paartje zwartkopmeeuwen gespot, een nieuwe soort voor ons. Erg leuk om deze eindelijk eens te spotten. Ze zijn opvallend groter dan kokmeeuwen waar ze tussen stonden en baltsgedrag vertoonden. De rode snavels en poten vallen echt op, net als de zwarte kopkap:

Scholekster langs de Waddendijk:

Kluut met jongen:

Op de camping genoten we van twee spotvogels. Schitterend om die zo van dichtbij te zien en te horen vooral, dat was echt genieten!

Vast doortrekkers inmiddels in het voorjaar zijn op Texel toch wel morinelplevieren. Al dik tien jaar komen ze hier voor een stop om door te vliegen naar Scandinavië. Mazzel dat we er net in de juiste periode waren om ze te zien:

Ze zijn trouwens best lastig te vinden, ook al weet je de locatie ongeveer, ze gaan zo op in de kleuren van de akker dat het even duurt voor je ze ziet. Vooral als ze net een sprintje trekken achter een insect aan dan vallen ze wat meer op.

De volgende ochtend was ik vroeg op en ben even een rondje gaan fietsen. Het natuurgebied Waalenburg ligt dicht bij de camping. Het was heerlijk buiten te zijn, windstil bijna. Een haas verstopte zich in het hoge gras:

Er liep een kluut en pas later op de computer zag ik dat ze bij een nest met eieren stond… Normaal zou ik geen nestfoto’s plaatsen maar op het moment van schrijven was het broedseizoen al lang voorbij.

 Vanaf het fietspad zag ik een Kleine plevier:

Vlak bij een bruggetje dook ineens een fuut boven:

Wat ineens opviel was een witte vogel met rode snavel: een scholekster maar dan leucistisch, zonder pigment dus. 

We waren van plan om na de koffie rond Den Burgh te gaan fietsen en geocachen. Maar toen ik op waarneming.nl keek om te zien hoe stond met de bijzondere vogels op Texel, hebben we het plan gelijk omgegooid. Er was namelijk een zeer zeldzame kuifkoekoek gespot. Deze was begin mei ook gezien maar op een andere locatie en erg ver weg. Nu bleek hij wat beter in beeld te krijgen dus wij op de fiets de andere kant op! Gelukkig tref je bij dit soort bijzondere soorten altijd wel echte vogelaars die hun kennis willen delen en zo kregen wij ook van een hele aardige vent tips waar we moesten kijken. Wat geweldig om juist zo’n bijzondere vogel voor de lens te krijgen. Natuurlijk zat de vogel op grote afstand maar dat mocht de pret niet drukken. Gelukkig kunnen we op de computer het beeld wat dichterbij halen. Geen topfoto’s maar daar hebben we het materiaal ook niet voor op zo’n afstand. 

Na dit avontuur zijn we alsnog naar onder andere Den Burgh gefietst. Ook Oudeschild is zo’n plek waar we graag komen. We troffen het erg met het weer, wat ook wel te zien is op onderstaande foto:

Na deze paar dagen op Texel zijn we naar Drogeham gegaan en daar hebben we op een minicamping gestaan. In deze omgeving ligt een hele route van zo’n 150 geocaches en die willen we op de fiets bezoeken. Het was een mooie fietstocht (in etappes gedaan) en we genoten van de grutto’s die we tegenkwamen.

Langs een sloot zagen we weidebeekjuffers, vooral de mannetjes vallen op, de vrouwtjes zijn groen dus die zie je minder gauw.

Eenmaal weer thuis heb ik het Lofargebied weer bezocht. Een kneu mannetje toonde trots zijn rode borst:

Ik stond een poosje te kijken naar een blauwe reiger die met een kikker aan het stoeien was. De kikker zat onder de waterplanten en de reiger bleef maar ‘spoelen’ om het er af te krijgen. Ik stond een kwartier te kijken en toen had ‘ie m nog niet helemaal naar binnen…

We waren een paar dagen thuis voordat we met vakantie gingen naar Engeland. 

De maand april ligt al weer weken achter ons. Veel vogels zag ik ineens in paren, zoals de grauwe ganzen, knobbelzwanen, slobeenden, krakeenden,  kuifeenden en wintertalingen. Ook van de bruine kiekendieven zag ik een koppel, hier een vrouw:

De cursus vogelgeluiden heb ik inmiddels afgerond en ik moet zeggen dat ik het heel leerzaam vond. In het veld heb ik er zeer zeker profijt van, in combinatie met een handige app op de telefoon.

Van de geelgors wordt gezegd dat je hem kunt herkennen doordat de eerste tonen van zijn lied lijken op de  ‘Vijfde Symfonie van Beethoven’.

We zagen de eerst tapuit, waarschijnlijk op trek want na 2 dagen was hij weer weg. Hierna hebben we nog geen tapuit weer gezien.

Buizerd

Blauwborst op koolzaad

Wulp

Verder zag ik paartjes roodborsttapuiten, grutto’s die terug waren (heerlijk dat geluid…), een paartje futen bezig met een nest.

In onze tuin waren weer ringmussen aanwezig:

Grote bonte specht kwam dubbel op de foto:

Turkse tortels laten zich altijd mooi fotograferen:

Een rietzanger voor dag en dauw:

en een grasmus:

Op een avond heb ik een vos gespot: