Als lid van de Fotobond heb ik meegedaan aan de wedstrijd Foto Online. Een wedstrijd voor alle leden, of je nou lid van een club bent of persoonlijk lid. Deze wedstrijd wordt drie keer per jaar gehouden. Toen ik nog lid van de fotoclub was deed ik regelmatig mee en nu ik persoonlijk lid ben heb ik ook weer eens ingestuurd. De foto’s worden door drie juryleden beoordeeld. Vanaf 77 punten viel je in de prijzen met brons, de laagste score was 43 voor zover ik zag.
Deze foto scoorde 67 punten:
Bunker uit de Tweede Wereldoorlog bij de Bovbjerg vuurtoren in Denemarken.
Deze foto scoorde 70 punten:
Landschap in Denemarken
Beide foto’s waren ingezonden voor het onderwerp ‘reisfotografie’. Geen prijzen gewonnen maar ik ben heel tevreden met de punten die ik gescoord heb.
Als je tien jaar lang foto’s opslaat dan heb je op een gegeven moment wel iets uit te zoeken en vooral op te schonen. Toen ik begon met mijn weblog in 2006, ging dat nog via weblog.nl wat inmiddels niet meer bestaat. Ik ben daarna overgegaan op een eigen domeinnaam want toen vond ik het al lastig niet zelf te kunnen bepalen hoe ik het wilde hebben. Toen weblog.nl er mee stopte, ben ik ook veel kwijtgeraakt. Een groot deel kon worden overgezet naar mijn eigen dithoudtmijbezig.nl, maar dat waren vooral de teksten en de foto’s waren niet meer beschikbaar. Maar wie wat bewaart die heeft wat en gelukkig kon ik grotendeels foto’s terugplaatsen.
Helaas niet allemaal want ik ben wel eens te rigoureus aan het opruimen geweest. Dat komt doordat je er na tien jaar wel anders tegenaan kijkt. Ik had bijvoorbeeld best veel onscherpe, te donkere of te pixelige foto’s geplaatst die ik alsnog weggegooid heb. Daardoor kon ik ze later niet meer terug zetten op mijn blog. Maar… waarom zou je dat soort foto’s nog laten zien? Ik zie gelukkig wel dat mijn foto’s in de loop der jaren beter zijn geworden 😉 Het zijn lang niet allemaal topfoto’s maar het is een ontzettend mooie hobby.
Toch wil ik ook het oude deel van mijn blog zo hebben, dat mocht er ooit nog iemand kijken in het archief van 2009, dat het dan ook beschikbaar is en geen foutmeldingen geeft. Vandaag heb ik t/m 2009 in elk geval weer voor elkaar. Ik moet op de achtergrond nog wat dingen doen, maar de foto’s staan er weer op. Zo ga ik langzamerhand verder naar 2010, 2011, etc….
Inmiddels is mijn weblog een stuk verbeterd al zeg ik het zelf. Ik heb maandelijks honderden bezoekers en dat zijn geen bezoekers uit Rusland en Oekraïne die bekend staan om hun gespam. Een grote verbetering vind ik dat je de foto’s kunt aanklikken zodat je ze groter kunt bekijken en er doorheen kunt bladeren. Het werkte niet altijd goed, maar dat moet nu beter gaan. Bezoekers die regelmatig terugkomen kunnen zich ook aanmelden voor mijn nieuwsbrief. Je krijgt dan automatisch via de mail een bericht als ik iets nieuws heb geplaatst. Werkt erg mooi en handig. Je kunt jezelf altijd weer afmelden mocht je er genoeg van hebben 😉 Het aanmelden kan in het rechtermenu, bovenaan.
Het is niet verstandig om je foto’s op de harde schijf van je computer te bewaren. Als deze crasht, dan heb je in de meeste gevallen niets meer. Gelukkig bestaan daar oplossingen voor. Wij hebben zelf thuis een NAS (network attached storage) van Synology, superhandig en het werkt gewoon fantastisch. Daarbij moet ik zeggen dat mijn handige neef altijd een grote hulp is bij dit soort dingen. Hij heeft altijd een oplossing. (www.getfast.nl) De NAS fungeert als een soort server. Al mijn foto’s staan er op en ik kan gewoon op mijn computer via Lightroom met mijn foto’s bezig. Alle wijzigingen worden direct op de NAS opgeslagen. In de NAS zitten twee harde schijven waar altijd hetzelfde op staat. Dus de ene is een backup van de andere. Als er 1 stuk gaat dan heb je alles nog op de andere staan. Mocht je het ook overwegen, hier kun je zien wat een NAS voor jou kan betekenen: https://www.synology.com/nl-nl/support/nas_selector
Ik heb inmiddels meer dan 109.000 foto’s. Daarvan kunnen er best heel veel weg en dat kost veel tijd. Ik heb ook nog een andere hobby en moet mijn tijd goed verdelen anders gaat het weer ten koste van mijzelf. Maar het is allemaal zo leuk… Ondertussen wil ik dit blog ook actueel houden, dus hier nog wat foto’s van de vorige maand:
Zodra het kouder wordt komen de fazanten weer in de tuin waarbij ze ook gewoon in het voederhuisje komen. De haan blijft altijd op afstand, maar de vrouwtjes zijn best brutaal. Deze foto heb ik door het keukenraam gemaakt.
Ik plaats ook wel foto’s op Instagram en volgens mij staan deze daar ook al op, maar ik laat ze hier ook nog even zien:
De gaai houdt ook, net als ik zag bij kool- en pimpelmezen, de zonnepitten tussen zijn poten vast en maakt ze open met zijn snavel.
EAfgelopen week zijn we op een ochtend naar de Kropswolderbuiten- en Westerbroekstermadepolder geweest. Fietsen mee op de auto, want anders was het heel veel lopen. Wat bijzonder om in februari zo lekker in de zon buiten te kunnen zijn. Het was eerst wel koud want we waren er om 9 uur al en het was amper boven het vriespunt. Maar al snel kwam de zon er bij en je voelde de warmte gewoon goed. Aan het begin van het pad, gerekend vanaf Kropswolde, staat een vogelkijkhut waar we onze eerste meegebrachte koffie genuttigd hebben. Er waren een stuk of zes grote zilverreigers voor de hut. Sommige konden elkaar slecht verdragen.
Voor de vogelkijkhut zwommen twee nonnetjes, mooi getekende zwart met witte eenden, beide mannetjes. Deze soort broedt niet in Nederland maar in het hoge Noorden. De nesten worden meestal gemaakt in holen van bijvoorbeeld de zwarte specht. Ze overwinteren wel in ons land.
Ook een aalscholver liet zich goed zien:
In het gebied zitten enorm veel grauwe ganzen en ook zagen we een aantal Grote Canadese ganzen. Een fuut zwom heen en weer alsof hij ons waarschuwde niet te dichtbij te komen. Misschien had hij z’n vrouwtje al op een nest?
Op wat elektriciteitsdraden zaten vaak kraaien. Maar deze blijkt achteraf een buizerd te zijn 😉
Op een gegeven moment kun je van het fietspad af en richting het water over een lang pad naar een andere vogelkijkhut. Van daaruit hoorden we aan de overkant een hoop kabaal: honderden ganzen en andere vogels de lucht in. Er bestaat een grote kans dat er een zeearend in de buurt was. In dit gebied, rond het Zuidlaardermeer, hebben zich een aantal gevestigd en zelfs jongen gehad. Het was te ver weg om het goed te kunnen zien, maar je ziet wel de vogels in de lucht:
We keken tegen molen “De Biks” aan, die staat in Onnen. Een achtkante molen waarvan het Waterschap Hunze en Aa’s de eigenaar is. Op de achtergrond het Gasunie gebouw in Groningen.
Ook duidelijk zichtbaar is het gebouw, of eigenlijk de twee gebouwen genaamd “Duo”, een belangrijke organisatie voor de studiefinanciering.
Maar wij kijken liever naar de vogels natuurlijk. Veel smienten, pijlstaarten en wilde eenden lagen te rusten. Meerkoeten maakten ruzie en een buizerd plukte op een paal z’n prooi.
Lettend op een dodaars hoorde ik ook een grutto, mijn eerste dit jaar! Pas thuis op de computer zag ik dat ik de grutto ook op de foto heb. Later kwam er nog een tweede bij.
Van de kijkhut terug naar het fietspad is een leuk pad met aan weerskanten water en riet. Aan de ene kant zagen en hoorden we een man rietgors. Even later aan de andere kant het vrouwtje:
En zo hebben wij op een mooie februariochtend frisse lucht gesnoven en weer energie opgedaan!
