Het kwam er een paar weken niet van om mijn blog bij te werken. Verschillende gebeurtenissen die mij persoonlijk erg geraakt hebben kwamen op mijn pad. Eerst overleed een dierbare fotovriendin na een kort maar heftig ziekbed van nog geen vijf maanden. Een paar weken daarna werd onze kleinzoon geboren en hij had het gelijk na de bevalling heel moeilijk waardoor hij naar het UMCG moest. De week daarna was bijzonder spannend voor ons allemaal. Maar het dappere mannetje deed het steeds beter en mocht nog een paar dagen naar het Refaja ziekenhuis. Inmiddels is hij thuis met zijn papa en mama, waar we erg dankbaar voor zijn. Het fotograferen stond bij mij dus echt even op een laag pitje. Maar voor de onderwerpen van dit 52 weken project heb ik af en toe wel opgelet dat ik even foto’s ging maken.
Voor week 26 was het onderwerp: zwart-wit. Daarvoor had ik een tijdje terug in Limburg in de vroege ochtend foto’s gemaakt. Het was wat mistig en de nevel hing in het dal. Een mooie uitdaging, maar het werd niet zo als ik in gedachten had. Eigenlijk had ik van een hoger standpunt moeten fotograferen, maar dat zat er helaas niet in.
Het onderwerp voor week 27 was silhouet. Daarvoor had ik een foto van onze zwangere dochter:
Voor deze week, week 28, is het onderwerp ‘patroon’. Dit doet mij gelijk denken aan een naaipatroon, maar dat wordt niet bedoeld met dit onderwerp in de fotografie. Dus ik moet mij er nog even over beraden hoe ik dat aanpak!
“Iets of iemand waar je van houdt” staat er op het lijstje voor deze week… Dat ‘iets’ kan ik ook wel bedenken 😉 maar iemand waar ik van hou spreekt mij meer aan. Wie anders dan mijn ega hoort deze week mijn hoofdonderwerp te zijn. Hij helpt mij waar nodig wanneer ik door allerlei mankementen het even niet alleen kan. Hij is mijn steun en toeverlaat, de verstandigste van ons beide, zet mij zo nodig op de rem en zo kan ik nog wel even doorgaan. Hij houdt niet zo van poseren, daarom een foto die ik een paar weken terug heb gemaakt tijdens ons uitje naar Limburg.
“Zonsondergang”, een veel besproken en gefotografeerd onderwerp. Vaak met de meest mooie rode tinten. Voor mij deze keer een ander soort foto. De zon is nog enigszins zichtbaar, ik zat er helemaal klaar voor. Maar toen kwam de mist opzetten en viel mijn plan in duigen. Toch ging de zon bijna onder…
Een close up foto maken is niet hetzelfde als een macro foto maken. Deze beide termen worden vaak door elkaar gehaald. Even een korte uitleg: je spreekt van macrofotografie als het beeld op de sensor van je camera groter of gelijk is aan het onderwerp dat je fotografeert en in alle andere gevallen spreek je van close up fotografie.
Omdat ik net in deze periode weer een injectie in mijn hand kreeg tegen de peesontstekingen, was het lastig fotograferen met mijn camera. Daarom heb ik zowel bij de vorige als bij deze opdracht, mijn iPhone gebruikt. Bij toeval zag ik een behaarde rups en deze werd het slachtoffer voor mijn close up foto:
