Bij Hotel Odoorn in Odoorn huizen een aantal ooievaars die eerder zijn opgevangen in het bekende opvangcentrum De Lokkerij.
Deze ooievaars vliegen niet meer maar hebben wel door hun aanwezigheid zogenaamde wilde ooievaars aangetrokken. Er heeft een paar van deze wilde ooievaars gebroed en dit voorjaar zijn er drie jongen geboren! Dat is voor het eerst in de gemeente Borger-Odoorn en dus best bijzonder te noemen. Er waren dan ook veel belangstellenden.
De jonge ooievaars zijn inmiddels bijna 6 weken oud en moesten worden geringd. Dat ringen werd gedaan door vrijwilligers van Stork. De jonge ooievaars werden hiervoor met een hoogwerker uit het nest gehaald.
Het ringen op zich gebeurde midden tussen alle belangstellenden zodat iedereen het goed kon zien.
De vogels werden gemeten (snavel, poten en vleugels) en gewogen.
Er is door Greet, eigenaar van hotel Odoorn, en haar medewerkers flink aandacht aan geschonken. Ze hebben de nabijgelegen school geïnformeerd en een groot aantal kinderen kwam kijken met hun juf. Ook waren veel ouderen aanwezig van de dagopvang. Het was alles met elkaar een hele happening en ontzettend leuk om dit van dichtbij mee te maken.
Er lopen nog meer dieren rond in de mooie dierenweide, waaronder deze prachtige alpaca’s:
Verder nog kippen, dwerggeiten, ezels en een paar wallaby’s.
Kortom, zoekt u een overnachtingsplek in ons mooie Drenthe, kijk dan zeker ook eens bij Hotel Odoorn voor de mogelijkheden!
Soms vraag ik me af: wat heb ik nou de hele dag gedaan… vaak het gevoel dat ik tijd te kort heb voor alle dingen die ik wil doen. Het gaat dan ook met pijn en moeite de laatste tijd. Niet te lang zitten, niet te lang staan vanwege rugklachten. Daarnaast pijn in de handen, daarvoor weer rust nemen, ga zo maar door. En ondertussen maak ik af en toe foto’s en moet ik natuurlijk ook zorgen dat ik die op orde houd op de computer. Als ik terugblader zie ik dat er al weer een paar weken voorbij zijn waarin ik toch af en toe heb kunnen fotograferen maar deze foto’s nog niet had uitgezocht. Hier een greep uit de voorraad:
Tot slot vandaag: bij het Zuidlaardermeer zijn we even gaan kijken naar de zeldzame ralreiger die daar al een poosje bivakkeert. Een mooie nieuwe soort op de lijst!
Wanneer je een vogel- of algemeen natuurliefhebber bent, dan kun je al je waarnemingen doorgeven op de website Waarneming.nl.
Doelstelling:
Waarneming.nl wil iedereen in staat stellen om natuurwaarnemingen op te slaan en te delen via internet, om zo de natuurrijkdom van Nederland en de wereld vast te leggen voor nu en voor de toekomst.
Waarneming.nl werkt hiertoe samen met duizenden vrijwilligers, zowel rechtstreeks als via meer dan 300 regionale en landelijke werkgroepen.
Waarneming.nl verzamelt en toont gegevens maar interpreteert deze niet. Dat is een taak voor andere organisaties, zoals de PGO’s van Nederland. Waarneming.nl streeft naar samenwerking met alle onderzoekende organisaties.Op de website van Waarneming.nl kun je veel meer lezen over het hoe en waarom.
Het leuke van een site als Waarneming.nl is dat je eigenlijk ook automatisch een soort persoonlijk archief aanmaakt wanneer je jouw waarnemingen er op invoert. Je kunt een overzicht opvragen van alle soorten die je per maand of per jaar hebt gezien en nog veel meer. Kortom, het is er voor gemaakt! Ik vind dat ontzettend handig en interessant. Ik hou van statistieken en lijstjes.
De meeste waarnemingen zijn zichtbaar voor iedereen en in het geval er een kwetsbare situatie is, bijvoorbeeld bij heel zeldzame gevallen, dan kan de waarneming worden afgeschermd. Er zijn veel vrijwiligers actief bezig om alle waarnemingen te controleren op hun waarheid. Dat is noodzakelijk om betrouwbare gegevens te kunnen genereren.
In ons land zijn heel veel natuurgebieden waar ook wel eens bijzondere soorten worden waargenomen. Het is toch prachtig dat we daar met z’n allen van mogen genieten? Dat we op een website als Waarneming.nl kunnen zien wat er waar wordt waargenomen en dat we daar eventueel kunnen gaan kijken? Mocht het zo zijn dat de soort en/of het betreffende gebied té kwetsbaar is dan wordt de melding afgeschermd door mensen die er verstand van hebben.
Waarom plaats ik dit op mijn blog? Omdat ik er op wordt aangesproken dat ik mijn waarnemingen in het Lofargebied op de website Waarneming.nl en op mijn eigen blog plaats en daarmee aangeef waar ik bepaalde soorten heb gezien. Eerlijk gezegd ben ik daar best geïrriteerd door geraakt. Nota bene zijn er duizenden mensen geregistreerd op Waarneming.nl en er worden dagelijks duizenden waarnemingen doorgeven. En dan zou ik dat niet mogen van een gebied hier in de buurt? Dat is toch vreemd? Er zijn helemaal geen bijzondere soorten te melden over het algemeen. En als die er wel zijn, dan worden ze uitgebreid gemeld, ook door anderen, op Waarneming.nl. Hoe vreemd is dat? Het Drents Landschap, medebeheerder van het gebied, deelt ook van alles op hun site en op Facebook. Zoals afgelopen week die groepen vale gieren. Maar liefst 60 stuks zijn er gezien om en nabij het Lofargebied. Prachtig toch? Dus vraag ik mij af wat het probleem is en had ik het liever rechtstreeks gehoord van mensen die er problemen mee hebben dan via via. Want blijkbaar wordt er wel gevolgd wat ik op Waarneming.nl plaats. Jammer!
Wat ík dan raar vind is dat sommige mensen zelf niets willen delen op Waarneming, maar wél gaan kijken op deze site waar zoal van alles te zien is zodat ze daar naar toe kunnen gaan. Raar toch?
Mensen, laten wel lekker met elkaar genieten van al het moois wat de natuur ons te bieden heeft. En kijk niet op Waarneming.nl als het je irriteert wat er allemaal geplaatst wordt door andere liefhebbers, dan heb je er ook geen last van. Trouwens: openbare data leidt tot meer draagkracht voor bescherming! (aldus Hisko de Vries van Waarneming.nl die ik hierover om zijn visie heb gevraagd)
Vanmorgen werd ik mooi op tijd wakker door het gezang van allerlei vogels bij ons huis, waaronder een koekoek. Ik besloot naar het Lofargebied te gaan, daar was ik al een tijdje niet geweest. Pas toen ik de straat uit was en door het veld reed zag ik wat mist boven de sloten. De zon stond net als een oranje bol aan de lucht, maar dat duurde maar even en hij verdween weer in de mist. Apart hoe snel het allemaal kan veranderen. Hoe dichter ik bij het Lofargebied kwam, hoe mistiger het werd.
De kleine vogeltjes lieten al flink van zich horen: veldleeuweriken, graspiepers, grasmussen, rietgorzen en riet- en bosrietzangers. Geweldig om tussen al dat gezang te staan luisteren!
In het gebied trof ik Karin Broekhuijsen, wel bekend in de omgeving en ook landelijk vanwege haar prachtige weer-foto’s. Kijk vooral eens op haar website! Karin had al eerder de roerdompen gespot en ook nu weer lieten ze zich af en toe zien:
Als je niet weet waar je moet kijken dan zijn ze heel lastig te spotten! Ze zijn erg schuw en door hun schutkleuren heel moeilijk te zien. Maar soms heb je geluk, dan vang je er een glimp van op 🙂 Kijk maar op onderstaande foto’s of je er een roerdomp op kunt vinden, ze zijn er echt!
Zoekplaatje 1:
Zoekplaatje 2:
Verder zag ik knobbelzwanen met jongen en meerkoeten met jongen. Deze zijn niet echt moeders mooiste, maar wel schattig om te zien:
Tot slot nog een grasmus, die ging er zó mooi voor zitten dat ik van dichtbij een foto kon maken:
Voor mij was dit een heel mooi begin van de dag en de week!