Laatst hoorde ik voor het eerst weer een merel zingen, prachtig! Afgelopen week liet ook de zanglijster weer van zich horen. Wat een heerlijk geluid! Er komt een eind aan de winter en de lente is in aantocht. Ook alle andere vogeltjes kwetteren er weer lustig op los. Eén van onze nestkastjes is al in beslag genomen door pimpelmezen, na een grondige inspectie:
Een dorp verderop zag ik een paar boerenganzen (ook wel soepganzen genoemd) bezig met het paringsritueel. Het ging er soms hard aan toe, tenminste zo leek het:
Maar na afloop was het weer koek en ei. En hij draaide zich om 😉
In het Lofargebied rijd ik regelmatig een rondje om te kijken maar ook om te luisteren. De ene dag hoor je haast geen vogel en een paar dagen later is het ineens anders! Op één van deze dagen zag ik steeds een schim in het riet heen en weer gaan. Het is nog te vroeg voor blauwborstjes, maar na even goed kijken zag ik het:
Een roodborst in het riet. Die had ik daar niet verwacht, je vindt het normaal in je tuin en zo, maar in een moerassig gebied? Maar het zal wel zo zijn dat hij zich er thuis voelt.
Ik zag verder groepen spreeuwen, kieviten en kramsvogels. Ook waren er nog veel kolganzen. Daartussen zag ik een geringde kolgans. Het nummer kon ik aflezen en na wat zoeken op internet kon ik het ringnummer doorgeven. Het is leuk om te zien dat de betreffende kolgans sinds een jaar wordt gespot hier en daar. Het begon in Noord Brabant, toen Limburg, weer Noord Brabant, toen een aantal meldingen in Duitsland (het gebied tussen Hannover en Berlijn) en sinds begin dit jaar zit deze kolgans dus in het Lofargebied. De verwachting is dat de kolganzen deze maand wel vertrekken naar het hoge Noorden. Ze broeden namelijk helemaal in Noord Rusland. Hier onder een deel van de groep kolganzen:
Als altijd kom je dan ook buizerds tegen, deze was aan het jagen vlak boven het veld:
Eén van de geluiden waar ik erg van kan genieten is de zang van veldleeuweriken. Ineens waren ze er weer, je hoort ze eerst en krijg ze dan maar eens te zien. Ze vliegen op en hangen in de lucht waarna ze zich als een parachute naar beneden laten zakken en weer op de grond tussen de begroeiing verdwijnen. Met wat geduld en dankzij mijn camera kon ik deze foto maken:
Ook nog een mooi moment was een opvliegende grote zilverreiger, de druppels hangen nog rond zijn poten:
Meerkoeten zijn ook druk bezig met paartjes vormen en voedsel zoeken:
Grauwe ganzen trekken soms weg, maar er blijven ook veel in Nederland:
Eenmaal weer thuis hoorde ik vanuit onze tuin een paar buizerds ‘miauwen’, het geluid doet mij altijd denken aan katten. Ze draaiden rondjes in de lucht en 1 van beide kreeg ik goed in beeld:
Als ik mijn blog soms terug kijk dan lijkt het net of ik alleen maar vogels fotografeer. Dat is voor een groot deel waar, maar niet altijd zo, kijk maar:
Wordt vervolgd…
