Woensdag zijn we naar Fiesch gereden waar ons tweede hotel van deze reis staat. Het is aan de andere kant van de Rhône, dus die zijn we overgestoken.
De rhône staat een stuk lager dan normaal, dat kun je goed zien. Maar nog steeds stroomt het water erg hard en luid naar beneden.
Aan deze kant van Wallis wordt Duits gesproken, in het gebied waar we eerst waren was dat hoofzakelijk Frans en zelfs de jonge mensen kunnen (of willen) daar geen Engels spreken. Maar met Duits redden wij ons ook aardig. Het komt hier allemaal wat vriendelijker over. Onderweg reden we door Leuk en Leukerbad en kwamen we langs een satellietstation. Best indrukwekkend als je van dichtbij ziet hoe groot die schotels zijn:
Dit station staat in Albinen en het bedrijf Swisscom verzorgd hiervandaan voor een groot gebied de verbindingen. Vanuit de auto kon ik soms duidelijk zien waar in de koudere seizoenen het smeltwater van de sneeuw langs loopt, de sporen liggen er voor altijd:
Onderweg stopten we op een plek waar we de Rhône goed konden benaderen. In de struiken zag ik dit groot koolwitje:
Het was even klauteren maar toen kwamen we toch bij het water:
Ik hou er van om stromend water weer te geven zoals het is, zonder gebruik van filters. Je ziet dat veel, dat men filters gebruikt om een bepaald effect te krijgen, dan lijkt het water melkachtig. Ik hou daar niet van. Het is leuk om eens te proberen, maar geef mij maar wild spattend water:
