Inmiddels is mijn hand herstellende, mag nog niet echt gebruikt worden dus dat is nog wel even lastig. Maar gisteren kregen we het bericht dat mijn moeder ernstig ziek is, een tumor in de dikke darm, en dan verbleken je eigen kwalen wel even. Wat is het toch een rotziekte die je lichaam zo van binnen vernielt. We wachten nu op berichten of er uitzaaiingen zijn, pas dan kan er verder gekeken worden naar eventuele behandelingen.

Daarnet ging ik even buiten, zag de zon schijnen, en toch even de camera mee op statief… je weet nooit wat je tegen komt in de tuin. Met afstandsbediening scherp stellen moet lukken dacht ik. Ik hoorde al een tijdje een vogel, dacht aan een boze merel, maar het was een grote bonte specht. En dat in eigen tuin. Met de 55-250 mm geen super bereik, maar hij zat toch met de rug naar mij toe 😉

Het fotograferen zit natuurlijk op een laag pitje momenteel, ook breng ik niet veel tijd achter de computer door omdat het typen met 1 hand erg tijdrovend is. En mijn rechterhand is ook niet in topconditie maar dat is van later zorg. Er zijn dus nog genoeg dingen die mij bezig houden…