Een paar maanden geleden had ik mijn aardbeienplanten gescheurd en het grootste gedeelte weggegeven aan een tante die opnieuw een tuin ging inrichten. De planten die ik overhield heb ik in balkonbakken aan de schutting hangen. Het heeft lang geduurd voordat deze jonge stekken op gang kwamen. Sinds kort bloeien ze en vanmorgen was er welgeteld 1 aardbei rijp!
En dit is er van over:
Het plan is dat we ze volgend jaar in de volle grond planten, hopelijk is de oogst dan groter.
De aardbeien zijn van het ras “Lambada” voor zover ik mij herinner. Ooit gekocht in Limburg tijdens een meivakantie. Goed van smaak 🙂
Op het snoer van de oplader van mijn fotocamera zag ik een lieveheersbeestje lopen. Het snoer lag op een doorzichtige plastic hoes waardoor het spiegelbeeld ontstond. Ik weet niet wat voor kleine kruimeltjes te zien zijn, misschien is het stof:
Ik heb ‘m even later maar naar buiten gebracht. Het deed me nog even denken aan ons opoe, zij bracht altijd de spinnen weer naar buiten. Dat zou ik nou nooit doen, een spin pakken. Maar een lieveheersbeestje is een ander geval 😉
In de vakantie heb ik ook nog andere dingen gezien dan vlinders… Bijvoorbeeld de Dreiländerbrücke in Weil am Rhein. Als je over de brug loopt vanuit Duitsland ben je in Frankrijk en links van de brug zie je Zwitserland.
Aan de Franse kant stond dit bord:
We waren er tegen zonsondergang en het licht weerkaatste mooi in de gebouwen aan de overkant:
Omdat we vrij dicht langs het meer van Genève zouden rijden hebben we daar de snelweg verlaten en een route langs het meer genomen. In Vevey zijn we even uitgestapt en hebben we wat rond gekeken.
Dit straatje uit lopen en je wordt verrast door een schitterend uitzicht op het meer van Genève:
Tijdens onze vakantie werden we door oudste dochter gebeld over het feit dat de fokster van haar Ragdoll poes een goed tehuis zocht voor hun kater Ringo. Hij was “geholpen” en had goede diensten bewezen voor de fokkerij. Maar het is op een gegeven moment dan tijd voor een andere bloedlijn. Ringo was, ondanks dat hij nu een “je weet wel-kater” is, nog steeds erg verliefd op de poezen en liet dat (vooral ‘s nachts) duidelijk horen. Onze eigen poes is nog maar twee maanden dood, ik had het nog niet zo toe aan een nieuwe poes zei ik steeds. Maar ja, “goed tehuis gezocht”… je weet hoe dat gaat. Ega en dochters waren helemaal vóór en ik moest het toch proberen… dus, Ringo kwam, zag en overwon.
In tegenstelling tot onze vorige kat is Ringo een echte knuffelbeer. Best bijzonder, hij wil ‘s morgens gewoon een poosje stevig vastgehouden worden. Eerst had ik dat niet in de gaten, maar hij komt gewoon bij je op schoot en drukt zich helemaal tegen je aan. Dus dan pak ik hem maar even stevig vast en dan blijft ‘ie zo een poos zitten. Inmiddels brengt hij de dagen voor een groot deel hoog op de paal door, al slapende….