Category Archives: Foto’s

Oehoe’s

Als je van vogels houdt dan let je automatisch ook op bijzondere soorten. Een mooie website om te volgen is daarbij uiteraard waarneming.nl. Maar ik ben niet altijd in staat om achter alle bijzondere soorten aan te gaan, ik wil dat ook niet want dat is letterlijk een gejaag. Er zijn mensen die het hele land doorkruisen op het moment dat ergens een melding is van een bijzondere soort. Op zich heb ik er wel bewondering voor dat men dat wil en kan doen! Maar ik ben tevreden met wat ik voor de lens kan krijgen binnen redelijke afstand.

Als de gelegenheid zich voordoet dat we ergens anders in het land moeten zijn dan kijk ik altijd even ‘wat er in de buurt zit’. Zo waren we afgelopen weekend met de camper in Noord-Brabant voor een afspraak (onze camperbelevenissen kun je volgen op ons gezamenlijk blog). Niet direct in de buurt, maar wel te doen voor ons omdat we er voor ons plezier op uit waren, had ik de oehoe in de steengroeve bij Winterswijk op het oog. Deze prachtige uil stond al lang op mijn wensenlijstje.

Het leuke is dat er een tijdje terug een melding kwam van de boswachters in Sellingen, voor ons dichtbij. Er was een oehoe gehoord! Maar om die te zien te krijgen, dat valt nog niet mee.
Daarom gingen we naar de steengroeve en op aanwijzing van anderen zagen we de vrouw al gauw zitten. Wat een schitterend dier! Ik had de telescoop mee omdat een telelens van 400 mm niet gauw toereikend is op zo’n afstand. Door de telescoop zag ik dat de oehoe ook 2 jongen had. Prachtig!

oehoe met jongen

De twee jongen zitten links achter de oehoe. Grijze pluizebollen.
Iemand anders zag ineens de man oehoe ook zitten, deze is iets kleiner. Maar hij zat achter een struik en was niet mooi in beeld. Maar toch. Wil je graag een oehoe zien, zie je er eigenlijk vier! Hoe mooi is dat…

oehoe man

Als je even let op de gele poten onderin beeld, dan vind je ‘m wel. Geen duidelijke foto, met de telefoon door de telescoop en dan ook nog achter takken. Maar als je daar staat en dit ziet, dat is zo mooi!

Een oehoe is de grootste uil ter wereld lees ik op de website van de vogelbescherming. Het vrouwtje is 67 cm hoog en het mannetje 61. De oorpluimen alleen al zijn 8 cm. En dan die gele ogen… ik vind ze geweldig!

 

 

 

Vanuit een vogelhut

Afgelopen zondag heb ik, om wat tijd te overbruggen, een poosje in een vogelhut gezeten. Ik had gehoopt om ijsvogels te spotten, maar helaas. Op die locatie waren ze vorig jaar wel. Ik hoop niet dat de vorst ze de das heeft omgedaan… Afwachten maar.
Altijd aanwezig zijn merels. Alhoewel zij het ook zwaar hebben gehad de laatste 2 jaar sinds het usutu-virus hier rondwaart. Ik heb verschilende jonge merels gezien.

merel vrouw

Op een gegeven moment kwamen er 2 Canadese ganzen in de plas. Opvallend was dat ze beide geringd waren. Nadat ik de nummers had ingevoerd in de database bleek dat ze al een aantal jaren samen gezien worden in de provincie Groningen. Leuk om dat te kunnen volgen. Over het wel of niet zichtbaar ringen ga ik niet in discussie…

20180311-canadeseganzen

Een heggenmus liet zich een poosje goed bekijken. Scharrelend op de grond was hij druk bezig iets eetbaars te zoeken. Ik vind het een prachtig vogeltje, zo mooi getekend:

heggenmus

Door de harde wind lijkt de heggenmus hier net een kuifmees:

Heggenmus

Een mannetje grote bonte specht toonde zijn rode veren prachtig:

Grote bonte specht man

Tot slot nog een sijs die water kwam drinken:

Sijs

Het was een paar uur te doen, maar daarna werd het me toch te koud om stil te zitten. Ik kijk uit naar warmer weer!

 

 

 

 

52 weken Fotografie Project – Week 9

“Jeugdherinnering’.
Dat is het onderwerp van deze week. Gelijk schoot mij wat te binnen uit mijn jeugd. Nu er overal ijs ligt en er ook op het kanaal waarlangs ik ben opgegroeid wordt geschaatst, dacht ik al gauw terug aan de ‘houtjes’ waarop ik het schaatsen ooit geleerd heb. Het zijn niet exact dezelfde natuurlijk. Maar mijn ega bewaart ‘alles’ dus een paar houtjes toverde hij zo tevoorschijn!

Week 9

De ondergrond is het ijs van onze vijver, even voor de sfeer. Schaatsen vind ik prachtig, om te zien, maar vroeger ook om zelf te doen. Nu waag ik mij niet meer op schaatsen. De laatste keer dat ik op het ijs stond een aantal jaren geleden, klapte ik achterover. Ik durf het niet meer aan. Afgelopen week zijn we met de kleinkinderen naar de ijsbaan geweest. Heel leuk om die sfeer weer te proeven. Zij leren het niet meer op houtjes maar op van die dubbele ijzers. Wel zo stevig.

52 Weken fotografie project, week 7

“Huisdier(en)” is het onderwerp. Daar hebben we er maar één meer van, dus da’s niet moeilijk. Het is een Ragdoll kater, genaamd Ringo. In 2010 is hij bij ons komen wonen, toen was hij drie jaar en had al voor heel wat nakomelingen gezorgd. Daardoor mocht hij met pensioen en is bij ons terecht gekomen. De eerste jaren moest hij de aandacht delen met onze Lobke, een West Highland White terriër. Zij is een paar jaar geleden gestorven door ouderdom. Ringo is inmiddels ook een oudje geworden, hij wordt dit jaar dus 11 jaar.

Ringo

Ringo heeft een auto-immuunziekte. Zijn neus gaat steeds kapot en dat ziet er heel naar uit. Voor de foto heb ik het een beetje bijgewerkt. Zijn huid raakt ook heel gauw geïrriteerd waar hij dan weer veel aan krabt en de huid weer stuk gaat. Vicieuze cirkel dus. Tot nu toe kunnen we het met een ontstekingsremmende zalf behandelen.