Na een aantal maanden van met andere hobby’s bezig te zijn geweest heb ik weer eens een bezoek aan het Lofargebied gebracht. Er waren ontzettend veel kepen die samen met vinken in- en uit de bomen vlogen, hier een man en vrouw keep:

Knobbelzwanen:

Op de terugweg zag ik dicht bij huis een man blauwe kiekendief:

Er was een periode met veel mist. Door de vorst gaf het ook weer wat rijp en dat lijkt altijd mooi.  Reeën vielen haast niet op:

Vlak voor m’n neus zat een roodborst in een braamstruik:

Een jonge kievit vond iets eetbaars in de grond:

Een buizerd ging erg dichtbij zitten en bleef ook nog zitten… meestal vliegen ze weg:

Verder zag ik veel krakeenden en smienten. Op resterende planten gaf de rijp een mooi effect:

Buizerd in de mist:

En daar zat zowaar een ijsvogel:

Ondertussen was er op Texel een zeer zeldzame brileider gespot, deze zwom in de Waddenzee, voor de kust. Vanuit verschillende delen van de wereld! kwamen er vogelaars op af. Deze soort kun je eigenlijk alleen in Alaska zien. Dus dat geeft wel aan dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Wij zijn ook op een zaterdag gaan kijken.  De eend zat toen steeds erg ver het water op, dus lastig te fotograferen maar heel mooi te zien door de telescoop.

De week erna waren we in de gelegenheid om een paar dagen op Texel te verblijven en zo zagen we de zeldzame brileider nog een paar keer. Maar op slechts 1 dag was deze dichter bij de kust op het moment dat wij hem zagen. Dat was op de woensdag toen we net van de boot kwamen en op weg naar het hotel eerst bij de brileider gingen kijken. Daar zwom hij, vlak voor de kust! Wat een prachtige vogel. En wat een geluk om deze van zo dichtbij te kunnen zien:

We hebben deze dagen op Texel natuurlijk ook veel andere vogels gezien. Er waren grote groepen ganzen en tussen de  kolganzen stond ook een kleine rietgans (bovenste rij, derde van links), wat ook voor mij weer een nieuwe soort was:

We hebben ook nog een poosje staan kijken bij een kleine zilverreiger die bezig was een kikker naar binnen te krijgen:

We hebben ons weer prima vermaakt op Texel, voor herhaling vatbaar!

Een boomvalk liet zich regelmatig zien, en die was snel!!

Hier een vrouw grauwe kiekendief. 

Een paar dagen later ging ik met voormalig buurvrouw Jannie naar het Lofargebied. En daar zagen we deze jonge grauwe klauwier, niet eerder gezien hier en erg mooie waarneming. Net hiervan bijgekomen zag ik de boomvalk weer jagen. Dus wij aan de slag met het proberen deze snelle vogel vast te leggen. We zagen ‘m in de lucht van z’n prooi eten, daar staan deze vogels wel bekend om. Op de computer zag ik stukjes vleugel van een libel naar beneden dwarrelen:

We telden een groep van 52 ooievaars, heel veel dus. Nooit eerder zag ik daar zoveel tegelijk:

Een grote zilverreiger stond op wacht:

Bruine kiekendief vrouw:

Voordat we met onze mannen uit eten gingen keken we nog even in De Branden, een deel van het Hunzedal waar ook mooie vogelsoorten zich laten zien. We zagen gelijk al een jonge witwangstern foerageren:

En een lachstern:

We zijn in augustus nog een paar dagen met de camper weggeweest naar Zeeland. Aan het Grevelingenmeer zagen we de prachtige flamingo’s:

In september heb ik, behalve wat foto’s van de kleinkinderen, verder geen foto’s gemaakt. Ik had me gestort op het naaien van hoodies voor de kleinkinderen en ons zelf. Alhoewel mijn eigen nog niet klaar is bedenk ik mij nu…

In oktober liet het Noorderlicht zich prachtig zien in ons land. Wij waren met de camper op een jachthaven in Workum, daar heb ik nog wat foto’s kunnen maken:

Eind oktober hebben we nog een vogel(foto)hut bezocht. Dat was wel leuk voor de verandering. We zagen niet veel bijzonders maar het is lekker zitten in zo’n hut als je niet al te mobiel bent. We hebben erg genoten van een paar eekhoorns. Ook een buizerd liet zich, zij het maar even, mooi zien:

In de grijze laatste maanden van het jaar ben ik begonnen met het bakken met zuurdesem. Een heel leuk project en inmiddels lukken de broden steeds beter. Ik heb deze donkere maanden geen foto’s gemaakt, had er ook geen zin in want ik zat ook niet lekker in mijn vel zeg maar.  Het is altijd wel nagenieten van de foto’s als ik ze op mijn computer uitzoek en bekijk wat ik wil bewaren. Ik heb al heel wat opgeschoond, ben inmiddels in het jaar 2021 en dat schiet lekker op naar nu. Alhoewel het veel tijd vergt. 

Hiermee sluit ik het jaar 2024 af. Ik heb nog heel veel foto’s uit te zoeken, die kan ik hier niet allemaal plaatsen. Maar als je me volgt op Instagram dan zie je ze daar zeker voorbij komen. 

Tot de volgende blog, de eerste van 2025 en bedankt voor het kijken!

Het begon met een grasmus:

De lepelaars waren inmiddels met z’n achten, waarvan er hier zes:

Een bruine kiekendief vrouw op jacht:

Weer een roerdomp, of dezelfde als eerder dit jaar. Die wil alleen maar van me afvliegen:

Oeverzwaluw:

Er was zelfs even een kluut:

en de volgende dag zelfs een steltkluut!:

Een week later, scholeksters:

en een snor:

Die snor liet zich vaak goed horen maar zelden zien. Hier heb ik een poos staan wachten tot ‘ie eindelijk omhoog schoof in het riet. Deze vogel maakt, zoals de naam al aangeeft, een snorrend geluid. Zoek het maar eens op 😉

Er kwam deze avond flink bewolking opzetten en daar is heel wat overlast door gekomen. 9 Juli 2024, een zomerstorm was een feit:

Op een avond mocht ik met iemand mee posten bij een dassenburcht voor een telling. Het leek me geweldig om dassen te zien. En dat was het ook. Zó bijzonder! Helaas heb ik geen goede foto’s gemaakt, het ging allemaal heel snel en ze verdwenen weer snel in de burcht. En ik had de camera niet goed ingesteld, ook zo dom. Maar ja, het moment was onvergetelijk. Hopelijk kan het nog een keer over. 

We waren deze maand in de gelegenheid om nog even een paar dagen op Texel te zijn. Hier zag ik een groot koolwitje, die zie ik niet vaak meer:

We zagen op Texel een groep kemphanen, deze soort is inmiddels ook een zeldzaamheid geworden. 

Het was niet echt mooi weer en tijdens een fietstocht zijn we dan ook behoorlijk nat geregend toen we nog even bij de Prins Hendrikzanddijk gingen kijken. Er waren veel grote sterns:

en lepelaars:

Je hebt op dit hoge punt een mooi uitzicht:

Weer thuis ging ik weer naar het Lofargebied en heb eerst een tijdje een boomvalk bekeken. Deze was in de lucht aan het eten met z’n prooien. Prachtig om te zien, maar hij vliegt heel snel 😉

Jonge visdiefjes moeten inmiddels ook zelf voor hun eten zorgen:

Bruine kiekendief kwam vlak overvliegen:

Hier zag ik ook de familie bunzing oversteken:

Later zag ik alleen de grote bunzings, waarschijnlijk op zoek naar voer voor de jongen:

Deze buizerd had een nepslang te pakken lijkt het…

Een haas kwam ook op mijn pad:

Kleine karekiet:

Watersnippen kwamen ook tevoorschijn:

Een keer op een ochtend vroeg loont ook, dan is het erg mooi buiten wat betreft het licht en heerlijk rustig:

De snor deed ook weer z’n uiterste best:

Aan het eind van deze maand ben ik ook nog even in De Branden geweest, ook dichtbij. Je kunt hier niet echt door het gebied heen, maar aan de rand is ook van alles te zien. Eerst bleef ik al hangen op het bruggetje vanwege de weidebeekjuffers. 

Op de kant zat een aalscholver:

Een erg mooie soort daar dit jaar is de witwangstern. Dit is de zeldzaamste soort van de sterns in ons land maar lijkt best wel op een visdief.  Hier een jonge:

Maar het kan nog mooier want er verschenen ook lachsterns! Deze soort is zeldzaam in ons land. Er broeden sinds een paar jaar lachsterns in de provincie Groningen, waarschijnlijk komen deze daar ook vandaan en hebben ze een uitstapje gemaakt. Ik weet niet of ze hier ook zijn gaan broeden, maar ze hebben er een hele tijd gezeten. Als je het geluid eenmaal kent dan herken je ze ook beter…

Ik ben nog een paar keer teruggegaan naar dit gebied. Nog een foto van een lachstern met ring, die ik helaas niet kan ontcijferen. Grote kans dat deze geringd is in het Elbe gebied in Duitsland. Daar komen ze vandaan.

 

 

Terug van vakantie heb ik weer het Lofargebied bezocht. Even een impressie van de vogels die er waren, als eerste een buizerd:

en daar vloog een roerdomp voorbij…

Helaas was het drama bij de futen. Ze hadden hun nest op een ongelukkige plek gebouwd en bij hoog water verdween het dus. Je ziet hier nog een ei liggen, maar er is verder niks van gekomen.

Visdiefjes waren ook lekker actief:

Bosrietzanger:

Een week later zijn we samen naar het Tusschenwater geweest. Ook een deel van het Hunzedal, een mooi natuurgebied bij het Zuidlaardermeer. Hier broeden sinds 2023 zelfs steltkluten, geweldig toch en heel bijzonder voor ons land. 

We zagen hier ook nog een zeearend vliegen, ver weg, maar toch! Geen foto van helaas. We zagen verder lepelaars, kluten, visdiefjes, kieviten, kokmeeuwen en knobbelzwanen.

‘s Avonds reden we nog even samen door het Lofargebied. Toen zagen we eerst één, even later twee ‘aparte’ sternachtige vogels. Bleken het witvleugelsterns te zijn, een zeldzame soort en nr. 280 op mijn lijst!

Wat betreft zoogdieren zie ik vaak reeën of hazen. Ook heb ik wel eens een hermelijn gezien. En zelfs een wasbeerhond waar ik helaas van schrik geen foto van heb gemaakt… net als een otter! Nu zag ik ook weer iets oversteken waarvan ik niet wist wat het was… maar het blijkt een bunzing te zijn. Later heb ik ze gespot met jonkies er bij.

Hier loopt de bunzing voor mij aan. In de verte kwam een man aanlopen met zijn hond los… Ik sprak hem aan dat het niet verstandig is en zeker niet gewenst om in een natuurgebied een hond los te laten lopen. En al helemaal niet in het broedseizoen. Hij zei: o, is dit een natuurgebied? Dat wist ik niet, maar mijn hond doet ook niks hoor.

Ik zal maar niet opschrijven wat ik toen dacht.

Eerder heb ik een foto geplaatst van een nijlgans die in de kast van de torenvalken was gaan zitten. Het is allemaal goed gekomen, kijk maar:

Met de grauwe kiekendieven in ons land gaat het ook niet zo geweldig. De soort is ernstig bedreigd en ik ben altijd blij als ik ze weer zie. Hier een vrouwtje:

Later zag ik mensen lopen met naar het leek 4 honden. Waarvan in ieder geval één losliep zoals te zien op deze foto.  Ik snap dat echt niet, waarom denken (veel) mensen met honden niet na over waar ze hun hond loslaten. Hier broeden veel vogels en niet elke vogel heeft een nestje in een boom. Verdiep je eens in het gebied of andere aspecten van de natuur wanneer je denkt dat je hond los moet. Er zijn ook veel grondbroeders. Dit heet verstoring!  

Een week later was er weer eens een lepelaar:

De futen hebben niks geleerd van hun eerdere rampspoed en bouwden toch een nieuw nest op de verkeerde plek:

Weer een week later zag ik onder andere een geelgors:

een witgat:

een kokmeeuw:

een bosruiter:

Vier lepelaars:

In onze tuin heb ik me nog vermaakt met wat vlinders:

Klein geaderd witje:

Gehakkelde aurelia:

En ondertussen was de langste dag van het jaar ook alweer voorbij…

Ik heb veel meer vogels gezien dan hier geplaatst, maar niet overal foto’s van of de foto’s zijn de moeite niet waard. Op naar juli.