Vaak zie ik een reiger ergens langs het water. Als ik dan probeer een foto te maken, dan vliegen ze altijd weg. Zo had ik in juni een reiger gefotografeerd in de dierentuin, die bleef tenminste zitten. Maar afgelopen week is het mij gelukt een reiger langs een kanaaltje vast te leggen. Ik stond achter een (dikke) boom en zodoende kon ik deze foto maken:
Vanmorgen fietste ik langs een hertenkamp en omdat ik mijn cameraspul in de fietstas had gestopt heb ik maar even op een bankje gezeten om de damherten te observeren.
Er zat weinig beweging in, ze waren in diepe rust.
Dit jong probeerde wat te spelen
maar dat leverde alleen een gefronste blik op:
De tijd vliegt, al weer herfst, voor mijn gevoel gaan we van de ene herfst in de andere… maar dat gevoel heeft iedereen volgens mij. Ik las ergens dat veel mensen last hebben van depressiviteit vanwege het slechte weer van afgelopen zomer. Als het mij te gortig wordt dan ga ik gewoon een keer vaker in de infrarood cabine.
In de tuin zag ik ineens een prachtige rode kleur, het is een karmozijnbes. Die kleur is ook het enige mooie, want voor de rest is deze plant giftig! Hij is vanzelf gekomen trouwens:
Aan een takje zag ik een paar witte stippen, bij nader onderzoek bleken het minuscule oorzwammetjes te zijn. In werkelijkheid zijn ze ongeveer een halve cm groot!
Als je de tijd neemt om eens om je heen te kijken buiten, dan zie je, behalve de donkere lucht, toch echt nog wel mooie dingen…
Blauwplaatstropharia- Psilocybe rugosoannulata
Weer een nieuwe soort voor mijn paddenstoelenalbum. Deze kwam ik tegen tijdens de oldtimertocht. Het paddenstoelenseizoen is duidelijk begonnen!
