Er is weer een mooie tijd aangebroken om buiten te fotograferen. Mooie kleuren en veel blad van de bomen. Dat betekent dat de vogels weer beter zichtbaar worden 😉 Maar de nattigheid is wel weer een nadeel, want dat is niet bevorderlijk voor de artrose in mijn vingers. Af en toe toch op stap als de zon zich laat zien en soms kom je mooie dingen tegen:
Berenklauw.
Een mestkever (denk ik).
Tja, en nu weer paddenstoelen. Ontzettend leuk vind ik dat, al die verschillende soorten en kleuren. Maar om ze op naam te brengen is een stuk lastiger. Ik probeer altijd op te zoeken welke soort het is. Deze is denk ik één van de vele Mycena soorten. Maar als iemand het zeker weet, dan hoor ik dat graag!
Het zelfde geldt voor dit paddenstoeltje, ook een Mycena?
Dit zijn hazenpootjes, dat weet ik dan weer wel.
Deze kan ik ook niet op naam brengen, is denk ik al een wat ouder exemplaar. Oranje met gele rand. Ik vond de waterdruppels wel leuk.
Dit zou een berkenzwam kunnen zijn, maar ook hiervan ben ik niet zeker.
Van deze vermoed ik dat het langsteelfranjehoeden zijn, ze hebben zwarte lamellen.
Hier huizen trouwens vleermuizen. Dat kun je zien aan die donkere smurrie die uit dat gat lijkt te lopen. Vleermuizen poepen gauw nog even vlak voordat ze het hol in gaan. Best netjes toch?
Dit zijn denk ik parelamanieten…
Wie mij kan helpen met de paddenstoelen te determineren ben ik heel dankbaar!
Het oranje zandoogje, de vlinder die ik in mijn vorige blog liet zien, bleek een nieuwe soort op mijn lijstje! Altijd leuk als ik er weer één kan toevoegen aan mijn album. Als je meer van mijn vlinders wilt zien dan kun je dat HIER bekijken (klik).
Verder ben ik nog niet zo veel op stap geweest om te fotograferen. De kleinkinderen houden mij bezig tegenwoordig, bijzonder leuk!
Afgelopen week zag ik trouwens weer een paar mooie (zeer zeldzame) inktviszwammen!
Tijdens de voorbereiding van een excursie voor de fotoclub, heb ik ook nog wat andere paddenstoelen gezien. Niet echt bijzonder, maar toch weer mooi om ze aan te treffen. Deze grote parasolzwam stond mooi in het zonlicht:
De mooie tijd voor het paddenstoelen kijken komt weer aan! De herfst doet zijn intrede, daar kunnen we niet omheen. Maar het heeft ook wel wat als straks de bladeren mooi verkleuren. Je ziet het nu al hier en daar.
Vandaag heb ik met fotovriendin Aly op de hobbymarkt in Nieuw-Buinen gestaan met mijn fotokaarten en wat ingelijste foto’s. Leuke reacties gehad op mijn (vogel)foto’s en ook een leuk aantal dubbele fotokaarten verkocht. Dat is erg leuk. Het was de eerste keer dat ik zoiets gedaan heb. Misschien ook wel de laatste, want ik vind het niet echt leuk om zo te zitten, maar we hadden het wel gezellig 😉
Vanaf het najaar beginnen ze uit de grond te schieten: paddenstoelen in alle soorten en maten. Sinds oktober 2009 zijn ze me echt gaan boeien want tijdens een tocht met een gids door de Amsterdamse Waterleidingduinen heb ik toen bij toeval een zeer zeldzame paddenstoel gevonden, namelijk de “kroontjesknotszwam”. Ik wist dat natuurlijk niet op dat moment, maar later bleek dat het om deze soort ging.
Kroontjesknotszwam - Artomyces pyxidatus
Heel erg bijzonder, want deze soort was nog maar een paar keer eerder in Nederland aangetroffen. Dat doet iets met je (althans met mij…), de natuur heeft mij altijd al bijzonder geboeid en ik verwonder mij zowat dagelijks over de bijzonderheden van de Schepping. Piepkleine insecten, bloemen, planten, vogels en andere dieren. Elk heeft z’n eigen kenmerken. Daar kan ik enorm van genieten. Wat betreft paddenstoelen, die zijn natuurlijk niet het hele jaar voor handen. In de tussentijd heb je dan de gelegenheid om onbekende soorten “op naam te brengen”. Sommige soorten zijn heel herkenbaar maar anderen weer niet. Ook zijn er heel veel alleen door middel van microscopisch onderzoek vast te stellen.
In het album op mijn website (http://www.leniedoornkamp.nl/gallery/v/Paddenstoelen) kun je zien welke soorten ik tot nu toe op naam heb. Er is ook een mapje “nog determineren”, dus als er iemand meeleest die mij zou kunnen helpen met de soorten in die map op naam te brengen, dan zou ik dat erg fijn vinden.
Sinds kort heb ik een officiële route om paddenstoelen te tellen voor het landelijke Meetnet. Ik las een oproep in een natuurnieuwsbrief en ben daardoor in contact gekomen met de organisatie. Er bleek namelijk een route in de buurt vrij gekomen te zijn die ik kon overnemen. Het houdt in dat ik zo om de vier weken in mijn route de soorten ga noteren en tellen die ik daar aantref. Gezien de beperkingen in het gebruik van mijn handen leek mij dat wel een leuk klusje. Ook is het weer erg leerzaam voor mezelf.
Het is een uitdaging om, naast het vastleggen van de soort, ook betere foto’s te maken van paddenstoelen. Er zijn een aantal factoren die het fotograferen van paddenstoelen best lastig maken, namelijk: ze zitten meestal dicht bij de grond, er is vaak niet veel licht én ze zijn ook niet altijd erg opvallend aanwezig. Eén van de eerste soorten die ik dit najaar zag, was een “roodbruine slanke amaniet”. Deze soort had ik al eens eerder gezien, maar niet in deze vorm. Het verschil in een beginnende en een al wat verouderde paddenstoel is vaak erg groot! Dat maakt het vaak nog lastiger. In het eerder genoemde album op mijn website kun je de oudere vorm ook vinden.
De amethistzwam (ook wel rode koolzwam genoemd vanwege de kleur) trof ik aan in deze prachtige kleur. Er stonden heel veel exemplaren waarvan slechts een paar die zo mooi paars waren. Ik ben er een paar dagen later nog weer heen gegaan, maar toen waren ze al helemaal verkleurd.
