Category Archives: Landschap

Dieren, Foto's, Landschap, Lente, Lucht, Natuur, Vakantie, Vlinders, Vogelhut, Vogels

Vogels kijken in Müritz NP en fietsen langs de Elbe -1-

13/05/2018 Lenie Leave a comment

We waren een week met de buscamper naar Duitsland. Eerst bezochten we het Müritz National Park. Het gebied staat bekend om z’n vogelrijkdom en schitterende natuur. We hebben veel gefietst en genoten. Ook heb ik een aantal voor mij nieuwe soorten aan mijn vogellijst en -album toe kunnen voegen, altijd leuk! Op de camping waar we eerst een paar dagen hebben gestaan, hoorden we elke avond een bosuil. ‘s Morgens klonk de zang van de wielewaal, prachtig! Zelfs een hop hebben we gehoord. Verder zaten er grote bonte spechten en veel bonte kraaien in het gebied. De eerste nieuwe soort voor mij was een grote karekiet. Deze vogel staat in Nederland op de rode lijst als bedreigd:

Bij de vogelkijkhutten in de buurt van de camping zagen we ook een aantal soorten, zoals de bruine kiekendief:

en hier heb ik denk ik een grasmus op de foto:

Een blauwe reiger stond in het riet:

Tijdens een fietstocht zagen we op een hoogspanningsmast een nest van visarenden. Twee visarenden vlogen er rond en één ging op het nest zitten. De ander bracht even later een ‘prooi’, ik weet niet wat het is, beetje rare vorm:

Visarenden

Toen er een derde visarend verscheen vlogen ze weer weg:

Ik vind het ook mooi om vlinders te fotograferen, maar dat is tegelijkertijd heel lastig. Ze zitten niet zo lang stil. Tijdens het fietsen zag ik erg veel oranjetipjes. De mannetjes vallen echt op met hun oranje vleugeltippen. De vrouwtjes zijn minder opvallend, je verwart ze gauw met koolwitjes. Maar de onderkant van hun vleugels heeft een mooie schutkleur. Gelukkig heb ik nu beide mooi op de foto kunnen zetten dankzij mijn ega die beter oplettend was dan ik (zoals wel vaker 😉 )

We hielden een drinkpauze in Schwarzenhof en daar hoorde ik een raaf. Je weet gelijk dat het geen kraai of iets dergelijks is… ik keek omhoog en zag er twee! Weer een nieuwe soort voor mij:

Een raaf is de grootste soort van de kraaienfamilie en goed te herkennen aan het geluid, de grote snavel en de opvallend waaiervormige staart, als een wiebertje.

Vanaf een uitkijktoren zagen we een aantal edelherten rusten, het verschil met reeën is op afstand goed te zien door het grotere hoofd en lichaam:

Edelhert, hinde

Een vogel die we veel hebben gezien in Duitsland was de rode wouw, goed herkenbaar aan de gevorkte staart:

Zo hadden we op de eerste volle dag na aankomst al weer heel wat gezien.

Wordt vervolgd…

Dieren, Foto's, Herfst, Landschap, Lucht, Natuur, Vogels

Zeearend

19/11/2017 Lenie 2 Comments

Half oktober zijn we voor het eerst een paar dagen met onze pas aangeschafte buscamper op pad geweest (meer over onze buscampertochten vind je trouwens hier). We hopen daar nog veel tochten mee te maken. De bestemming was het Lauwersmeergebied. Al jaren hoop ik een zeearend te zien en te kunnen fotograferen. Alhoewel zeearenden niet eens zo ver van ons huis dit jaar zelfs hebben gebroed bij het Zuidlaardermeer, ik zag er nog nooit eentje vliegen. Hoe vaak ik niet in dat gebied ben geweest, echt ongelooflijk. Het gebeurde dat ik, terwijl ik net thuis was van een tochtje, even later op waarneming.nl zag dat er een zeearend gemeld was. Daar waar ik dus net geweest was! Zo frustrerend 😉

Maar goed, nu we wat meer uren rond het Lauwersmeer verbleven, was de kans in mijn ogen groter. Het weer leek goed volgens de voorspellingen, maar ja, die zitten er wel vaker naast. Toen we van huis gingen scheen de zon en het werd steeds bewolkter. Maar dat mocht de pret niet drukken, vogels zijn er altijd wel te zien. Veel kuifeenden zagen we bijvoorbeeld, hier een mannetje nog niet helemaal op kleur:

De grote mantelmeeuw is de grootste meeuw ter wereld. We zien deze soort vooral langs de kusten van Engeland, IJsland en Noorwegen maar dus ook in ons eigen land! Hij valt op omdat ‘ie zo groot is, maar de roze poten zijn ook duidelijk herkenbaar:

Ik zag ook een aalscholver die zijn naam eer aandeed, hij worstelde met een paling:

Het duurde echt even voordat hij deze had weggewerkt. We hebben op verschillende plekken langs het Lauwersmeer gestaan. Op een gegeven moment, aan de Friese kant, hadden we een mooie plek gevonden en we besloten daar een poosje te blijven. Er waren veel vogels te zien in het water en ik nam de tijd om daar rustig naar te kijken door de telescoop. Daardoor zag ik dus niet wat er in de lucht vloog. Totdat ineens alle ganzen opvlogen en dan denk je: wat is dit…

Nou, dat was dus een zeearend! En ik zag ‘m (weer) niet! Tussen alle ganzen viel hij mij niet op. Maar hij vloog er net boven, hoe dom. En mijn ega maar roepen: dáár, dáár! Maar gelukkig hebben we de foto’s nog ;-). Bij deze mijn eerste (onbewuste) foto van een zeearend. De betere foto moet nog gemaakt worden, hij vloog op grote afstand. Maar duidelijk herkenbaar en we hebben er maar liefst 3 gezien! Het bleek een paar te zijn met 1 jong. Twee zaten er ver aan de overkant in een boom:

Natuurlijk is dit geen beste foto, maar om even aan te geven dat ze heel ver weg zaten. Dit is een forse uitsnede van de gehele foto. Door de telescoop zagen we ze veel beter. Terwijl er dus twee in die boom zaten kwam de derde dichterbij. Deze heb ik gelukkig beter zichtbaar op de foto gekregen. Volgens een andere vogelaar gaat het hier om het jong. Die is dus nog niet volledig op kleur. De snavel is nog niet geel en de staart nog niet wit.

Al met al was het even echt genieten! Eindelijk een zeearend toe kunnen voegen aan mijn soortenlijst. Verder zagen we nog twee buizerds bij elkaar vliegen:

En nog geen minuut later zag ik:

jawel… wéér een zeearend. Eindelijk herken ik ‘m!

Later in de middag gingen we maar eens een eindje verder. We hebben een stukje door een bos gewandeld. Mooi hoe de bladeren verkleuren en hoe het licht er doorheen valt:

Sommige kleuren knallen er echt uit:

Kleur in laagjes:

En zo kwam er een einde aan onze 2-daagse rond het Lauwersmeer. Het is voor herhaling vatbaar en dan wat langer zodat we hopelijk betere foto’s kunnen maken van de zeearend(en). Zo gaat dat met vogels fotograferen, je wilt altijd meer en beter 😉

Foto's, Landschap, Lucht, Mensen, Natuur, Persoonlijk, Portugal, Vakantie, Vogels, Zomer

Portugal – van Évora naar Lissabon

06/10/2017 Lenie Leave a comment

Bij het vertrek uit Évora hebben we nog even het aquaduct ‘De aqua de Prata’ bekeken. Het is gebouwd in de 16e eeuw en erg indrukwekkend:

Net buiten de stad zagen we een roofvogel vliegen, gelukkig konden we direct aan de kant parkeren en ben ik gauw uitgestapt om foto’s te maken. Het bleek dat er ook nog een tweede vogel vloog en het waren dwergarenden! Heel leuk want dat is een nieuwe soort voor mij:

We hadden besloten om onderweg de steencirkel Cromeleque dos Almendres te bekijken. De weg er naartoe was een lang zandpad dwars door plantages met kurkeiken:

De genoemde steencirkel deed natuurlijk denken aan onze mooie Drentse hunebedden. Men noemt deze steencirkel ook wel de tegenpool van Stonehenge. De cirkel van Évora heeft 96 grote stenen en ze staan in een kring op een helling. Deze hebben uiteraard een rijke geschiedenis maar daarover ga ik niet verder uitweiden. Er liepen heel wat toeristen rond en dat maakt het lastig om foto’s te maken waar geen mensen in beeld lopen. Maar met wat geduld en letten op waar je staat is het wel gelukt:

Ik vond het erg indrukwekkend en heb daarom ook wat foto’s in zwart/wit genomen om de sfeer te benadrukken.

Het was leuk om ook nog een koninginnepage tegen te komen:

Na het bezoek aan de steencirkel zijn we ook nog even gestopt bij de alleenstaande menhir. Dat is een grote, vrijstaande steen die je ook kon bekijken. Het pad er naartoe was zodanig dat ik besloot mij niet te wagen aan die wandeling:

Iedereen die er weer vandaan kwam had een gezicht van ‘nou dat was niet echt de moeite waard’. Slechts één grote steen. Dus ik heb niks gemist, ook niet volgens mijn ega. Dus wij gingen weer terug het 4 kilometer lange zandpad af naar de bewoonde wereld. Na een poosje te hebben gereden besloten we wat te gaan eten. Weer terug bij de auto zagen we een man sardientjes staan te grillen. Het was leuk om even te kijken. Hij haalde eerst de sardientjes uit een plastic zak en legde ze op de gril. de foto’s heb ik met mijn telefoon gemaakt:

Ik vroeg hem of ik foto’s mocht maken en toen ging hij er even goed voor staan:

Omdat ik dat niet de mooiste foto’s vind heb ik er nog één genomen met mijn camera die ik gauw uit de auto gehaald heb:

Voor mij zit er een heel verhaal in zo’n foto. Alleen de tekst op zijn shirt al in combinatie met de vuile kleren die hij aanheeft 😉

Uiteindelijk kwamen we aan in de grote stad Lissabon. We vonden het hotel en kwamen terecht op de tiende verdieping. Wát een plek als je hoogtevrees hebt. Maar het uitzicht was wel apart over al die gebouwen. Ook vloog er ongeveer elke 2 minuten een vliegtuig over, maar het geluid (lees: lawaai) viel heel erg mee gelukkig.

Foto's, Landschap, Persoonlijk, Portugal, Vakantie, Zomer

Portugal – Van Monsaraz naar Évora

30/09/2017 Lenie Leave a comment

We vertrokken tegen de middag uit Monsaraz. Het was erg warm en de reis naar Évora duurde niet lang. We hebben eerst onze bagage naar het hotel gebracht en zijn toen het park ingegaan.

Évora is een stad die zeker de moeite waard is om te bezichtigen. Het is ook omgeven door een stadsmuur en het centrum staat op de werelderfgoedlijst van de Unesco. We kwamen deze dag tijd te kort om alle bijzonderheden te bezoeken. De volgende dag zijn we naar Vila Vicosa gereden. Dit stadje valt ook onder het district Évora en is omgeven door veel sinaasappel- en citroenboomgaarden. Wat ons aantrok was dat Vila Vicosa ook wel het marmerstadje wordt genoemd. Er wordt enorm veel marmer gewonnen in deze omgeving en je ziet dan ook overal marmer op de huizen en gebouwen. De marmergroeven in de omgeving zijn volop in gebruik. Binnen de stadsmuren huist een heel dorp, je gaat dan ook door de muur om daar te komen.

Het eerste huisje dat we zagen was er niet best meer aan toe:

Opvallend was dat er nog van die hele mooie oude tegeltjes op zaten… Even verderop weer een groot contrast, een heel oud huisje waar ook nog iemand in woonde en direct daar achter een prachtige kerk gebouwd van marmer:

De kerk heet Santuário de Nossa Senhora da Conceição de Vila Viçosa en er achter ligt een kerkhof waar alles van marmer is:

In de kerk hebben we uit fatsoen een kaarsje gekocht die we buiten moesten aansteken in een speciaal daarvoor geplaatste houder.

In de kerk mocht niet geflitsts worden dus het was een uitdaging om er foto’s te maken, hoge iso en uit de hand…

Prachtige tegeltjes aan de wand:

Eenmaal weer buiten de kerk gingen we richting het kasteel. Helaas konden we niet naar binnen omdat het tussen de middag gesloten was.

Deze aardige man gebaarde dat we wel over de stadsmuur mochten lopen. Dat hebben we dan ook gedaan, volgens mij deed nooit iemand dat want het was behoorlijk begroeid… Ik heb wel eens een leukere wandeling gemaakt 😉

Vlak voor deze poort moesten we dan een trap op:

En zo liepen wij dan in de brandende zon midden op de dag over een oude stadsmuur:

Hierna was het tijd voor een lunch en die hebben we genuttigd in een oud klooster, Convento das Chagas do Cristo. Tegenwoordig is het een hotel. Er zijn prachtige oude muurschilderingen ontdekt: