Category Archives: Lente

Je zult maar “kneu” heten…

“Kneu” rijmt op sneu… dat schiet altijd door mij heen bij dit woord. Maar een kneu is een vogel, “Carduelis cannabina” is de officiële naam. Dat klinkt al stukken beter toch?  Een week geleden zag ik een paartje, het vrouwtje met nestmateriaal en het mannetje zat een eindje verderop.

Het zijn vink-achtige vogels wat je ook kunt zien aan de forse snavel. Het mannetje is vooral rond deze tijd wat roder op de borst dan anders. Maar altijd duidelijk roder dan het vrouwtje.

Blauwborst (Luscinia svecica)

Vorig jaar zag ik voor het eerst blauwborsten op Texel en dit jaar gelukkig wat dichter bij huis, namelijk in het Lofar gebied. De mannetjes staan er gekleurd op, zoals meestal het geval is in de dierenwereld. In de baltstijd doen ze hun uiterste best om de aandacht van de vrouwtjes te trekken. Bij het vrouwtje ontbreekt de blauwe borst.

Blauwborsten komen graag in moerassige gebieden en hun voedsel bestaat vooral uit insecten, slakken, spinnen en wormen, maar in de herfst ook wel bessen.

Het vogeltje produceert een prachtig geluid met allerlei variaties. Je kunt een deel hier beluisteren. Vaak zingt de blauwborst uit volle borst:

Favoriete plek tijdens de balts is vaak de top van een rietstengel, of zoals hier, op een lisdodde:

Het mooiste is als de blauwborst in al zijn enthousiasme ook zijn uitgewaaierde staart laat zien. Helaas heb ik daar geen mooie foto van op korte afstand, maar onderstaande foto laat wel zien wat ik bedoel:

Het was echt genieten tijdens het fotograferen van dit vogeltje! Helaas belemmert het huidige weerbeeld mij enorm om veel op stap te gaan en te fotograferen. De kou en de regen doen mijn handen haast verstijven. Maar het geeft wel weer gelegenheid de achterstand op de computer een beetje bij te werken. Alles met mate, anders raken mijn handen weer overbelast. Uit de grond van mijn hart hoop ik, net als al mijn lotgenoten met gewrichtsklachten, dat het nu toch op korte termijn wat warmer wordt buiten!

Reeën

De vorige maand zag ik regelmatig reeën in het veld. Soms een jonge bok in z’n eentje, maar meestal groepjes, zogenaamde sprongen. Het viel mij op dat de reeën zich veel meer lieten zien dan anders. Of het lag aan mij, dat ik ze vaker gemist had, dat kan ook natuurlijk. Maar meestal kijk ik naar ze uit.

Best bijzonder zoals ze je vaak gelijk opmerken.

Hier zijn er vier aan het grazen en ze hadden mij nog niet in de gaten.

En deze lag lekker te relaxen.

Maar bij de minst of geringste beweging is dit het resultaat…

Zware hap

Een tijdje geleden zag ik een grote zilverreiger met een kikker worstelen. De reiger kreeg ‘m maar niet naar binnen en ik denk dat de kikker behoorlijk tegenspartelde…

Dan maar weer nat maken:

Niet door te slikken gewoon:

Nog maar een keer nat maken:

Kikker houdt zich vast aan de snavel:

Nog een poging:

Zou het dan toch???

Ik heb er niet op gewacht, dit gedoe duurde bijna drie minuten. Voordat ‘ie opnieuw begon ben ik gauw weggegaan 😉