Zei ik gisteren dat ik nog geen vlinders zie, zit er vandaag een atalanta in de tuin:
Dan komt het vast nog wel goed met de vlinders!
Verder verwonder ik mij over de verschillende uitvoeringen van de “lantaarntjes”, een soort waterjuffer. Het vrouwtje blijkt in verschillende kleuren voor te komen:
Verder een mooi bloemetje gezien in de tuin:
heel gewoon: aardappel!
Op verschillende websites zag ik wel eens foto’s van libellen of waterjuffers die net uit hun cocon komen. Zelf had ik het nog nooit gezien. Het was mij wel vaker opgevallen dat we op de planten in onze vijver van die lege omhulsels hadden zitten maar dan was het insect al gevlogen.
Maar vanmiddag zag ik een waterjuffer die er uit was, de vleugels nog verkreukeld en deze werd geplaagd door een paar hele kleine vliegjes.
Op een pas gekregen hortensia zag ik dit lieveheersbeestje, altijd een mooi beestje om te zien:
Opnieuw was ik laatst in het LOFAR gebied, samen met een medelid van de fotoclub. Voor het eerst zag ik in het gebied een kleine zilverreiger:
Deze vogel werd even later weggejaagd door een kievit:
Verderop zagen we nog een grutto:
En een gele kwikstaart die zojuist een libelle had gesnapt:
In dit blog probeer ik als experiment de foto’s wat groter te plaatsen. Sinds kort heb ik een iMac en daarop lijken mijn foto’s wel erg klein. Op een kleiner scherm is dat natuurlijk anders. Mocht iemand problemen hebben met de weergave, dan hoor ik dat graag!
Vandaag, Hemelvaartsdag, lekker in de tuin gezeten. Bij de vijver en in de tuin is veel te zien aan libellen en waterjuffers. We hadden zo veel waterplanten dat de vissen haast niet meer te zien waren, ze zwommen ook steeds onder de vlonder. De buren hebben een grote vijver en daar kan altijd meer bij aan planten. Dus een paar emmers in de buurvijver aan hoornblad, zowel gedoornd als ongedoornd, en waterpest. Eerder al hadden we op deze manier de krabbenscheer uitgedund. Ondertussen zag ik een aantal libellen waarvan ik inmiddels de soortnaam heb gevonden:
Platbuik (Libellula depressa), de bruine is het vrouwtje en de blauwe het mannetje:
En een “viervlek” (Libellula quadrimaculata), hiervan is het verschil in geslacht niet zo te zien volgens mijn boekje:
Van de voorkant bekeken (dit is een andere) lijkt het weer heel anders:
De derde foto heb ik gemaakt met de Canon 100 mm macro lens. De andere foto’s heb ik allemaal gemaakt met de Canon 100-300 4.5-5.6 usm, hier zit geen beeldstabilisatie op, daarom gebruik ik ‘m alleen op statief en met handmatige scherpstelling. Soms heb ik er een convertor tussen (Kenko C-AF 2x telelplus 300) en dan kun je alleen maar handmatig scherpstellen. De autofocus werkt alleen bij 2.8 of lager en dat zijn meestal de duurste lenzen. Maar, beetje geduld en oefenen en dan vind ik dat ik redelijk scherpe foto’s heb. Ook zijn deze drie niet gecropt.
