In onze eigen tuin, waar we dit jaar nog flink aan de slag moeten, zie ik vooral veel huismussen, ringmussen, pimpelmezen, koolmezen, staartmezen, roodborst, winterkoning, merels en eksters. Een groot deel van het jaar worden ze gevoerd. Het is leuk om de vogels te observeren vanuit mijn schuiltentje. Die zet ik op onder de overkapping en dan kan ik, zonder dat de vogels mij zien, rustig kijken en foto’s maken. Kool- en pimpelmezen nemen vaak zonnepitten mee in een boom en gaan ze daar op zitten eten. Ze kunnen er een hele tijd mee bezig zijn.
Deze liet de zonnepit vallen…
Merels komen ook graag even in het vogelhok kijken of er iets van hun gading is. Maar meestal scharrelen ze op de grond.
In een dorp verderop wordt al een aantal maanden een bonte kraai gezien. Deze zijn tegenwoordig vrij zeldzaam in ons land. Af en toe wordt er 1 gemeld en dit keer dus vlak bij huis. Ik vind het leuk om dan eens te gaan kijken of ik ‘m kan spotten. Dat is gelukt en ik ben blij dat ik er een redelijke foto van heb kunnen maken, meestal zitten kraaien in een groep verder op het land en vliegen van hot naar her. Met een telelens kon ik er dit van maken:
Het is toch een heel ander verenkleed dan dat van de zwarte kraai. Die lijkt hier zelfs bruine veren te hebben, maar dat is vaak ook maar net hoe het licht er op schijnt.
Ik kijk ook graag even vanuit een vogelhut naar de vogels op het water. Soms zie je veel, maar soms ook weinig soorten. Deze knobbelzwaan kwam aanvliegen en dit soort bewegingsfoto’s vind ik leuk om te maken. Het lukt niet altijd, maar deze vond ik wel wat hebben:
Een groepje kuifeenden:
Een groep grauwe ganzen op een grauwe dag:
Een dag later ging ik de andere kant op en zag ik een groepje toendrarietganzen:
Je herkent toendrarietganzen onder andere aan het oranje bandje op de snavel.
En even later een vreemde vogel:
Haas
Verder zag ik op het veld grote groepen kramsvogels en spreeuwen maar door de regen werd het steeds grauwer en ben ik weer op huis aan gegaan.
Na een overnachting in Gulpen hadden we nog 2 nachten in Margraten geboekt. Omdat in Maastricht alle hotels (tenminste voor de normale prijzen) waren volgeboekt vanwege de concerten van André Rieu, kwamen we in Margraten terecht. We hebben van het ene naar het andere hotel een rondrit gemaakt in de omgeving met een stukje door België. Ook hier weer prachtige uitzichten op de fraaie landschappen.
In de tuin van het hotel stond een mooie fontein:
en een jong zwartkop vrouwtje zagen we in een boom:
Het mannetje zwartkop heeft een zwart petje en het vrouwtje dus een bruin petje, maar beide heten ze zwartkop 😉
Aan de overkant van het hotel zijn we ‘s avonds een eind het veld in gelopen. De ondergaande zon gaf mooie kleuren aan het landschap:
De volgende dag zijn we de Sint Pietersberg opgegaan. Daarover later meer.
We hadden een paar maanden geleden kaarten gekocht voor een concert van André Rieu op het Vrijthof in Maastricht. Het leek ons wel wat om zoiets mee te maken. Vanwege de afstand was het handig om ook te overnachten in de omgeving van Maastricht en we hebben er ook maar een paar dagen aan vastgeknoopt. Limburg is toch een mooie provincie dus we wilden er ook even van genieten! Op woensdagavond arriveerden we in Gulpen waar we ons eerste hotel geboekt hadden. Het was aan de voet van de Gulperberg. Nou is die berg niet bijzonder hoog, maar wel hoog genoeg om een mooi uitzicht vanaf te hebben. We zijn de volgende morgen voor zonsopkomst al de Gulperberg opgegaan om de kans op het maken van mooie landschapsfoto’s te vergroten.
Klik op de foto’s voor een grotere weergave.
De eerste levende wezens die we om kwart over vijf ‘s ochtends tegenkwamen was deze hazenfamilie. Ze bleven ook rustig zitten.
Vlak voor zonsopkomst begon de lucht al van kleur te veranderen en konden we intussen het mooie landschap bekijken.
Het is prachtig om de lucht langzamerhand te zien veranderen, vooral als de rode tinten van de zon er doorheen komen:
Een uurtje later ziet het er allemaal weer anders uit en het maakt ook nog verschil welke kant je opkijkt:
Een paar uur later reden we met de auto over de Gulperberg naar de andere kant. Toen heb ik onderstaande foto gemaakt. Wát een verschil steeds in licht!
Als je terugkomt van een weekje vakantie heb je altijd veel te doen. In eerste instantie het uitzoeken van de mooiste foto’s en verder nog veel huishoudelijke dingen natuurlijk. Daarna waren er in de familie een aantal grieppatiënten en daardoor komt de fotografie even op een lager pitje te staan. Maar foto’s lopen niet weg dus met het slechte weer van de afgelopen tijd was het niet moeilijk om binnen te zitten en af en toe met de foto’s aan de slag te gaan.
Klik op de foto’s voor een grotere weergave
Tijdens onze laatste volledige dag in de Harz kwamen we na het vogelpark langs een stuwmeer. Er was een grote parkeerplaats met veel auto’s en motoren, dus we dachten wel dat er iets te zien zou zijn. Eerst hebben we een grote groep Duitse motorrijders op de foto gezet en naderhand per e-mail hun de foto’s toegestuurd. Dit waardeerden ze erg, het is toch even mooier dan foto’s met een telefoon gemaakt. Het stuwmeer was indrukwekkend groot en je had er een prachtig uitzicht vanaf de dam. De dam op zich is 500 meter lang en je loopt er dus overheen naar de andere kant, en weer terug. Hieronder zie je een bekken aan de andere kant van de dam.
Klik op de foto’s voor een groter weergave en om alle foto’s in dit blog door te bladeren.
Het meer op zich is 3 kilometer lang en het water is bestemd als drinkwater. In het verleden was dit de grootste drinkwatervoorziening van het land en nu nog voor de regio’s Göttingen en Hannover. Watersport is daarom niet toegestaan, vissen mag wel. Er wordt in de stuw ook elektriciteit opgewekt. Het uitzicht vanaf de dam:
Ik was druk bezig met het maken van foto’s voor een panorama. Daarvoor moet je opletten dat je bij elke foto dezelfde instellingen hebt want anders krijg je verschillen in je foto’s en dan lukt het samenvoegen niet. Handmatig instellen dus. Hierdoor lette ik niet op de lucht waar op dat moment een rode wouw vloog! Gelukkig attendeerde mijn ega mij er op, zodat ik de vogel nog gauw kon vastleggen. Helaas had ik mijn telelens er toen niet op en stond de scherpstelling op handmatig met dus geen al te best resultaat. Met de cropfactor van mijn camera er bij gerekend kwam ik op 120 mm. Maar een rode wouw (en de zwarte ook) is goed te herkennen aan de gevorkte staart, wat gelukkig duidelijk te zien is.
Handmatig op 75 mm, 1/200 sec. bij F8, iso 100
Ook al is het geen topfoto en heb ik een flinke crop toegepast, toch vind ik het altijd indrukwekkend om zo’n roofvogel te zien. Ooit zag ik er één in Stadskanaal vliegen, maar ook daarvan heb ik helaas geen beste foto.
Aan het eind van die dag zag ik vanaf ons balkon een mooie zonsondergang en een half uur nadat de zon onder was waren er nog prachtige kleuren in de lucht te zien:
De volgende dag moesten wij voor 11 uur het hotel verlaten en bezochten we nog even een nabijgelegen stadje om wat boodschappen te doen. Daar ging ik helaas languit (voorover) in de parkeergarage wat mij een flinke bloedneus en achteraf veel blauwe plekken heeft opgeleverd. Zelfs nu, drie weken later, voel ik het nog. Maar het had erger gekund, dat is een feit. Je kunt toch lelijk vallen door een schuin aflopende vloer die je niet op tijd in de gaten hebt.
Eenmaal goed en wel onder begeleiding van Tom weer richting huis kregen we net buiten de stad weer die mooie koolzaadvelden in het zicht. We konden bij een stoplicht even van de weg af en zodoende hadden we bijna direct een uur vertraging doordat we nog even tussen het koolzaad aan het fotograferen zijn gegaan. Het rook ook nog eens heerlijk. Een mooie afsluiter van onze vakantie. De hele week had ik gehoopt dicht bij die velden te kunnen komen, en dan lukt het nog op de valreep ook. Dat was echt genieten.
Hier in Noord-Oost Nederland is koolzaad niets vreemds, we zien het elk jaar wel. Maar de glooiing in het landschap van de Harz doet het net even beter vind ik dan de grote vlakke vlaktes hier in Nederland.
Zo kom ik dan aan het einde van ons vakantieverslagje. Hierna weer verder met andere dingen. Bedankt voor het lezen!
