Een week geleden schreef ik over de stok aan mijn vogelhok. Het werkt goed, de vogels gaan er eerst op zitten voordat ze het huisje in gaan. Een paar foto’s van mussen waren me erg goed gelukt. Daar kun je dan behoorlijk blij mee zijn ;-). Maar ineens kreeg ik een bericht van een fotovriend en mede-fotoclublid. Hij vond de stok niet zo mooi, niet natuurlijk eigenlijk. En warempel, hij had gelijk. De stok was afgebroken en dat oogt niet mooi. Dus wil je voor de “perfecte” foto gaan, dan zijn ook deze details belangrijk. Het is goed om op deze manier feedback te krijgen want zelf kijk je er overheen, je bent enthousiast als het onderwerp waar het om gaat, goed scherp is en dan vergeet je wel eens om ook naar andere details te kijken. Dus ik was erg blij met de opmerking van hem! Bij toeval was mijn ega de appelboompjes aan het snoeien en daar zat een mooie tak bij voor mijn vogelhok. Vanmorgen heb ik de stokken verwisseld. Het oogt inderdaad natuurlijker. Verder miezerde het vandaag nogal, motregen en nog eens motregen. Van dat vieze weer waarvoor je het liefst binnen blijft. Maar ik was met een lens bezig geweest te kalibreren en die wilde ik nog even testen. Dus nog even mijn schuiltentje in voordat het al te schemerig werd. Eerst geen vogel te zien, toen wat musjes, een koolmees, en net toen ik dacht: dan maar niet, zag ik een gekleurde flits. Tot mijn vreselijk grote verbazing ging er een ijsvogel op de tak zitten!
Serieus niet normaal hoe ik schrok, maar gelukkig heb ik wel foto’s gemaakt: klikklikklikklikklikklikklik…. zodat mijn man riep: wat zie je?? Ik kon eerst niet antwoorden, was gewoon emotioneel. Stom hè? Van zo’n vogel. Maar ik heb zelden een ijsvogel gezien. Vorig jaar voor het eerst in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Speciaal opgezocht op aanwijzingen van anderen. En dan heb je ineens een ijsvogel in je tuin. Onze tuin is ongeveer 10 meter breed en bijna 80 meter diep. De nieuwe tak hangt boven de vijver. Zou dat het zijn? Dat een ijsvogeltje op een tak bij het water vaak zit, dat wist ik. Maar bij zo’n kleine vijver als die van ons? We hebben tegen elkaar gezegd dat ze (het was een vrouwtje) best wat vissen mag vangen, dan kopen wij wel nieuwe 😉 Ik hoop echt dat ze nog eens terug komt als ik daar zit. De foto’s zijn niet zo scherp als van de mussen, maar ach je kunt niet alles hebben toch? Gelukkig was de lens al iets beter als vóór het kalibreren.
Naast de huismussen die ik eerder liet zien, zijn hier ook veel ringmussen. Je herkent ze aan de donkere ronde vlekken op de wangen:
Verder ben ik nog een keer door het Lofar-gebied gereden. Het is er vrij rustig momenteel. Een aantal buizerds heb ik gezien:
en een vrouwtjestapuit:
Tot slot nog een (jonge) aalscholver in de vlucht:
