Category Archives: Lucht

Via Matala naar Agia Galini

Omdat we steeds 2 nachten in een hotel waren en dan weer naar een andere locatie gingen, hebben we onderweg veel gezien. Met behulp van ANWB-boekjes hebben we mooie routes gevonden. Zo las ik over het dorpje “Matala” dat in de jaren 60-70 het domein van “hippies” was geweest. Dat sprak ons wel aan en dus hebben we Matala bezocht. Matala ligt aan een baai tussen krijtrotsen en die rotsen hebben heel veel gaten (antieke grafkamers, holen of grotten genoemd).

Eerst kwamen we langs Nea Mirtos, persoonlijk vind ik dit een prachtig plaatje:

We zagen dadelpalmen:

En prachtige landschappen:

Ook zagen we veel “Ikonastasie”, dat zijn kleine herdenkingskerkjes die je overal op Kreta in bochten en langs de weg ziet staan in allerlei kleuren en van verschillende materialen.Deze zijn er neergezet door familieleden van een slachtoffer als herdenkingsplaats. Door het rijgedrag en de combinatie met alcohol loopt het vaak slecht af. Maar ook worden de kapelletjes wel geplaatst uit dankbaarheid, bijvoorbeeld wanneer iemand een ongeluk heeft overleefd. Ze blijven er jarenlang staan, totdat ze vergaan zijn. Elk jaar houdt de familie een korte herdenking bij het kruisje. Men zet er een foto in of een flesje olijfolie en brandt er een kaarsje.

En toen kwamen de rotsen van Matala in zicht:

Een leuke knipoog naar de tijd van de hippies is een oude “boerzoektvrouw-achtige” vw-bus met kreten als “love and peace”, een echte blikvanger!

Toen we verder gingen naar onze eindbestemming van die dag, hebben we onderweg nog wat boodschappen gedaan:

Veel producten kwamen ons echt bekend voor! 😉

Aan het eind van de middag kwamen we in Agia Galini bij ons hotel (met een uitzicht dat ons wel aansprak!)

Wordt vervolgd…

Windmolens op Kreta

Eerst even een bedankje voor alle leuke reacties die ik krijg via dit weblog, via facebook, mondeling, of per mail. Ik vind het erg leuk dat er zo veel mensen meelezen en ook reageren. Momenteel kijken er meer dan 500 mensen per maand op dit blog, dat is een record! Bedankt allemaal!

De hoogvlakte Lassithi is ongeveer 25.000 vierkante kilometer groot. Een vruchtbaar gebied waar dan ook veel gewassen worden verbouwd. De windmolens die je in de boekjes ziet staan zijn dus echt niet de windmolens die op dit moment nog gebruikt worden. Deze zijn puur voor het toerisme opgeknapt. Het viel ons dan ook erg tegen toen wij deze molens aantroffen op (wat wij eerst dachten) het hoogste punt van de weg naar de hoogvlakte, het dak van een museum/restaurant. In de reisgids werd namelijk gesproken over duizenden windmolens die vroeger gebruikt werden voor irrigatie. Wij dachten dat dit er dan van over was.

Het uitzicht was overweldigend daar boven, op de voorgrond veel afgebrande struiken:

Wij besloten om verder te rijden in plaats van terug, zoals onze TomTom aangaf. Gelukkig maar, anders hadden we dit niet gezien, restanten van de originele, oude windmolens!

Ons is verteld dat deze oude molens ook wel gebruikt werden om graan te malen.

Op een gegeven moment zagen we nog meer oude molens, waarvan sommige nog in gebruik waren voor irrigatie. Zodra het genoeg waaide, draaide de molen en werd er water opgepompt:

Het opgepompte water wierp hier letterlijk vruchten af, want er groeiden enorm veel pompoenen in dit gebied:

Zo hebben wij uiteindelijk nog heel veel van deze molens gezien.

Wordt vervolgd.

Onderweg op Kreta

Onderweg op Kreta kom je verschillende vergezichten tegen:

Zeezicht,

heuvelachtig,

en veel rotsen en hogere bergen.

Uiteraard zagen we heel veel olijfbomen, grote plantages zelfs. Olijfolie is immers het grootste exportproduct van Kreta.

Palmbomen zijn er ook, die geven je echt het Mediterraan gevoel!

Je moet ook niet raar opkijken als er ineens schapen op de weg lopen. Hier lopen er twee op een pad in de bergen, ze komen zo maar uit de struiken. Maar je hoort ze wel want de meeste schapen (én geiten) hebben een bel aan hun halsband. We hebben ook midden in een kudde schapen gestaan, toen ze ons voorbij waren kwam er een oude man aansjokken. Het was te schemerig om er een foto van te maken, helaas.

Wat opviel aan de oudere vrouwen op Kreta was, dat ze allemaal in het zwart gekleed gingen.

Ter afsluiting van onze tweede dag hebben we onderweg gegeten op het terras van een vrij groot restaurant.

Wordt vervolgd…

Knossos

Eenmaal geland op het vliegveld van Heraklion was het even wachten op onze koffers en daarna hebben we onze huurauto opgehaald. Dat was aan de overkant van de straat, dus we konden vrij snel verder naar ons eerste hotel. Het hotel was eigenlijk een klein dorpje op zich, heel erg leuk gemaakt. Wel veel trapjes op en af, maar goed te doen. Vanaf ons balkon hadden we de volgende morgen (tien voor zes) dit uitzicht:

We zijn de tweede dag naar Knossos gegaan, de vroegere hoofdstad van Kreta, waar veel opgravingen gedaan zijn uit de tijd van koning Minos. De opgraver, dhr. Evans, heeft er wel erg zijn eigen fantasie op los gelaten. Je kunt duidelijk zien dat een aantal dingen echt niet uit de oudheid stammen maar dat ze nagemaakt zijn. Om dat wij uit “Ollando” kwamen kregen we flink korting van de man die de kaartjes verkocht… blijkbaar mocht hij Fransen en Duitsers niet zo graag…

Er wordt nog steeds gewerkt in Knossos, oude muren worden blootgelegd.

Het mooiste in Knossos vond ik de rode pilaren. Ik weet niet of dat origineel is, maar het is een prachtige kleur.

Op deze foto zie je het verschil in de stenen heel duidelijk. De onderste laag is origineel en aan de bovenkant zie je duidelijk dat het opnieuw is opgebouwd.

Het Grieks is niet eenvoudig te lezen! Oooo… het staat er ook in het Engels gelukkig 😉

Bij de uitgang stond dit sinaasappelboompje, je zou ze er zo van af plukken!

Op weg naar de auto zagen we deze man zitten onder zijn vijgenbomen. Hij verkocht verse vijgen. Uit medelijden kocht ik een kilo van hem, van het geld begreep hij niks, dat telden we uit in zijn hand. Ik vroeg of ik een foto van hem mocht maken en daar ging hij even mooi voor zitten 😉 Ik had nooit eerder verse vijgen gekocht dus wist niet hoe en of ik ze dan zo kon eten. We deden ze in de kofferbak (plastic zak zat er om) en vervolgens hebben we ze een aantal dagen vergeten… Toen ik een keer weer bij de kofferbak kwam was het een en al prut. Dus hebben we ze maar weggegooid. Toch ga ik nog eens weer vijgen kopen, alhoewel ze dan hier niet zo vers zullen zijn dan die we daar kochten. Wij hebben veel armoede gezien op Kreta, deze man zag er ook erg sjofel uit. In de bergdorpjes was het helemaal erg, men wilde onze auto graag tot staan brengen zodat we maar iets zouden kopen van hen. Wat ze dan op hun tafeltje hadden staan was vaak alleen het zelfgebrouwen drankje “raki” (niet te drinken 😉 ). Over de mensen in de bergdorpjes later meer.

Wordt vervolgd…