Mijn buurvrouw mag ook graag fotograferen en zo af en toe gaan we samen in de buurt op stap om leuke onderwerpen in de natuur te fotograferen. Het komt er meestal op neer dat we hoofdzakelijk vogels fotograferen, maar je weet nooit wat je tegenkomt. Afgelopen zijn we zelfs twee keer op stap geweest. Hier de foto’s van afgelopen woensdag.
We zagen hier een stuk of zes hazen aan het rammelen. Meer over dit gedrag kun je lezen op de website van de Zoogdiervereniging.
De bruine kiekendief man zweefde ook weer over het riet. Maar hij was niet alleen. Een vrouwtje van de blauwe kiekendief dulde hem niet in haar territorium en ze waren flink achter elkaar aan aan het jagen.
Deze watersnip dacht dat ik ‘m niet zag, hij bleef een hele poos stil zitten. Maar doordat een paar soortgenoten wegvlogen bleef ik kijken want vaak zitten er wel meer.
Afgelopen zondagmiddag toen ik uit Emmen kwam reed ik op de terugweg door het Lofargebied. Er was een kraanvogel gespot en die wou ik natuurlijk graag zien. Helaas was het behoorlijk bewolkt waardoor het donker was, het regende en zelfs een flinke portie natte sneeuw kwam over me heen. Ik zag een paar reeën en later nog een heel donker bokje.
Een dodaars zwom eenzaam en alleen in een plas:
Een paar buizerds als altijd op de antennes van Astron en verder was het er grauw en grijs. De volgende ochtend besloot ik terug te gaan om te zien of ik de kraanvogel nog kon spotten. Ik hoefde niet lang te zoeken want ik zag al een paar auto’s staan langs de weg dus ik kon zo aansluiten. Inderdaad stond daar de kraanvogel lekker in het gras te pulken.
Het is een jonge vogel want hij is nog niet op kleur zoals volwassen kraanvogels, die hebben een rode vlek op de kop. Deze heeft dat duidelijk nog niet. Hij vindt hier blijkbaar genoeg voedsel want hij loopt er nu al minstens een week rond.
Op de achtergrond zag ik ineens een andere vogel vliegen, het bleek een blauwe kiekendief vrouwtje te zijn. Mooi dat die er is!
Een dag later ging ik nog eens kijken en toen trof ik een prachtige ruigpoot buizerd:
Graspiepers waren ook weer volop aanwezig, altijd druk bezig die vogeltjes. Gelukkig kon ik er 1 vrij dichtbij vastleggen:
Een rietgorsman plukte aan de lisdoddes:
Een torenvalk was aan het jagen, dook het gebied in en weer omhoog, en zo ging dat door. Hij kwam steeds zonder prooi weer boven.
Tot slot zag ik opnieuw de jonge kraanvogel, deze keer aan de andere kant van het pad en een behoorlijk eind naar achteren. De wind en regen is duidelijk zichtbaar.
Dit wordt een prachtig dier als hij volgroeid is!
Voor de komende week wordt gezegd dat het weer zal opknappen. Ik hoop het maar want dit natte gedoe is niks voor mij (en voor veel anderen ook niet natuurlijk). Mooi weer geeft mooi licht en betere foto’s. Ik kom graag in dit gebied en herken ook foto’s van anderen als die hier gemaakt zijn. Zo zag ik op Instagram een foto van iemand die een reebok had gefotografeerd, alleen degene die de foto maakte stond zelf in het gebied, je zag een auto op de weg staan en de reebok leek opgejaagd/verstoord door die fotograaf en liep richting de weg. Het bordje waarop staat dat het een natuur- en rustgebied is was zichtbaar op de foto maar duidelijk genegeerd. Ik vroeg de fotograaf of hij het bordje niet gezien had. Kreeg als antwoord: jawel hoor, maar er staat niet dat je er niet in mag, zoals 100 meter verderop wel staat (met extra toevoeging de periode 15 maart tot 15 oktober oid). Dus alles voor de foto? Deze ‘natuurfotograaf’ heeft mij nu geblokkeerd op Instagram. Voelde zich blijkbaar toch aangesproken denk ik dan.
Er lopen ook fotografen met hun hond gewoon los bij zich. Waarom? Ik snap niet dat mensen geen respect kunnen opbrengen voor de regels die gelden in dit soort gebieden. Als je een hond los laat lopen dan verjaagt deze de dieren in het gebied. Er zijn ook vogels die op de grond broeden. Als je iemand daarop aanspreekt krijg je als antwoord: ja maar mijn hond doet dat niet.
Het broedseizoen is 15 maart weer begonnen en loopt door tot 15 oktober. Maar dat wil niet zeggen dat er op 14 maart en op 16 oktober geen vogels meer broeden en/of jongen groot brengen. Het zou mooi zijn als bezoekers van natuurgebieden zich dat ook eens realiseren en de borden respecteren. Ook veel natuurfotografen mogen er wel eens beter over nadenken wat ze aan het doen zijn.
Zaterdag ben ik samen met een fotomaatje weer naar de ijsvogels geweest. Er zijn opnieuw activiteiten voor het bouwen van een nestje. We waren net in de hut toen er al een paring plaatsvond. Ik had mijn camera nog niet goed op de lichtomstandigheden ingesteld. Daardoor zijn juist die foto’s heel donker geworden. In de nabewerking kon ik er nog wel wat mee. Ben toch wel blij met deze foto. (Klik op de foto’s om ze groter te bekijken)
Er stond een behoorlijke wind, dat is hier duidelijk aan de veren te zien. Een waterhoentje kwam even op het eilandje kijken.
Er werd ook druk gepoetst door het mannetje. Grappig om te zien hoe hij hier z’n koppie stilhoudt terwijl de veren in beweging zijn door het uitschudden. Op een gegeven moment ging het mannetje in een zandwal zitten tegenover ons. Hij maakte wat kokhalzende bewegingen en dan weet je het wel: er komt een braakbal…
Het viel niet mee af en toe met de harde wind in de veren:
Het vrouwtje had er minder last van, ze was ook regelmatig in de nestholte.
Maar hier waait haar de kuif toch ook alle kanten op 😉
Een winterkoning liet zich regelmatig horen en ik kreeg hem ook mooi in beeld:
Prachtig klein vogeltje met het karakteristieke staartje zo omhoog.
Vanaf een ander standpunt kregen we het mannetje dichter bij in beeld. Het weer veranderde steeds waardoor ook het licht steeds anders was, en ook de achtergrond.
Die kleur blauw is zo ongelooflijk mooi, ik blijf me er over verbazen!
Als de ijsvogels een poosje wegblijven, wordt zelfs een paaltje een leuk onderwerp om te fotograferen:
Tot slot kwamen de ijsvogels nog even samen bij de nestholte. Maar de gedragscode voor natuurfotografie geeft aan dat het plaatsen van nestfoto’s wordt afgeraden en daar wil ik mij graag aan houden.