Category Archives: Natuur

Vogels kijken in Müritz NP en fietsen langs de Elbe -1-

We waren een week met de buscamper naar Duitsland. Eerst bezochten we het Müritz National Park. Het gebied staat bekend om z’n vogelrijkdom en schitterende natuur. We hebben veel gefietst en genoten. Ook heb ik een aantal voor mij nieuwe soorten aan mijn vogellijst en -album toe kunnen voegen, altijd leuk! Op de camping waar we eerst een paar dagen hebben gestaan, hoorden we elke avond een bosuil. ‘s Morgens klonk de zang van de wielewaal, prachtig! Zelfs een hop hebben we gehoord. Verder zaten er grote bonte spechten en veel bonte kraaien in het gebied. De eerste nieuwe soort voor mij was een grote karekiet. Deze vogel staat in Nederland op de rode lijst als bedreigd:

grote karekiet
Grote karekiet

Bij de vogelkijkhutten in de buurt van de camping zagen we ook een aantal soorten, zoals de bruine kiekendief:

bruine kiekendief
Bruine kiekendief

en hier heb ik denk ik een grasmus op de foto:

grasmus
Grasmus

Een blauwe reiger stond in het riet:

blauwe reiger
Blauwe reiger

Tijdens een fietstocht zagen we op een hoogspanningsmast een nest van visarenden. Twee visarenden vlogen er rond en één ging op het nest zitten. De ander bracht even later een ‘prooi’, ik weet niet wat het is, beetje rare vorm:

visarenenden

Visarenden

visarend

Toen er een derde visarend verscheen vlogen ze weer weg:

visarenden

Ik vind het ook mooi om vlinders te fotograferen, maar dat is tegelijkertijd heel lastig. Ze zitten niet zo lang stil. Tijdens het fietsen zag ik erg veel oranjetipjes. De mannetjes vallen echt op met hun oranje vleugeltippen. De vrouwtjes zijn minder opvallend, je verwart ze gauw met koolwitjes. Maar de onderkant van hun vleugels heeft een mooie schutkleur. Gelukkig heb ik nu beide mooi op de foto kunnen zetten dankzij mijn ega die beter oplettend was dan ik (zoals wel vaker 😉 )

oranjetipje vr
Oranjetipje vrouw
oranjetipje man
Oranjetipje man
citroenvlinder
Citroenvlinder

We hielden een drinkpauze in Schwarzenhof en daar hoorde ik een raaf. Je weet gelijk dat het geen kraai of iets dergelijks is… ik keek omhoog en zag er twee! Weer een nieuwe soort voor mij:

raaf
Raaf

Een raaf is de grootste soort van de kraaienfamilie en goed te herkennen aan het geluid, de grote snavel en de opvallend waaiervormige staart, als een wiebertje.

Vanaf een uitkijktoren zagen we een aantal edelherten rusten, het verschil met reeën is op afstand goed te zien door het grotere hoofd en lichaam:

edelhert

Edelhert, hinde

Een vogel die we veel hebben gezien in Duitsland was de rode wouw, goed herkenbaar aan de gevorkte staart:

rode wouw
Rode wouw

Zo hadden we op de eerste volle dag na aankomst al weer heel wat gezien.

Wordt vervolgd…

IJsvogelproject

Eerder, in week 13 van het 52 weken fotografieproject, schreef ik al over het ijsvogelpaar dat ik heb gezien. Ik ben nu een paar keer geweest om ze te volgen in de aanloop naar nestbouw en jongen. Duidelijk was dat ze een nest hadden gegraven en het vrouwtje verbleef daar ook veel. Vermoed werd dat ze al een paar eitjes had gelegd omdat er meerdere paringen waren gezien.

De eerste vogel die ik aantrof was een witgat. Die kondigde zichzelf luid aan en ging pal voor mijn neus op een eilandje zitten. Een mooie kans om foto’s te maken van deze steltloper:

witgat

Een witgat lijkt veel op een bosruiter, maar duidelijk verschil is bijvoorbeeld de oogstreep. Deze loopt bij een witgat tot het oog en gaat bij een bosruiter voorbij het oog. Verder heeft een witgat groene poten en een bosruiter gele.  Binnen twee minuten was de witgat weer gevlogen.

Gelukkig lieten de ijsvogels ook niet lang op zich wachten. Een paar minuten later hoorde ik al het hoge geluidje en ging het mannetje op een tak zitten bij het nest. Hij was erg alert op wat er overvloog, misschien een roofvogel?

ijsvogel man

Hij was deze ochtend behoorlijk bezig zijn vrouwtje het hof te maken, hij bood haar continue visjes aan. Dat gedrag had ik nog nooit eerder gezien en ik vond het prachtig om te volgen.  Ik denk dat hij haar doorgeseind had dat hij wat voor haar ging halen, want toen hij wegvloog kwam zij tevoorschijn en ging op de tak zitten wachten:

ijsvogel vrouw

Korte tijd later was hij terug en wat ben ik blij met deze foto:

ijsvogel man met vis

Ze was er eerst niet happig op, deed net of ze het visje niet wilde.

ijsvogelstel met vis

Ze bleef er mee in de snavel zitten en de man  vloog even weg

ijsvogelstel met vis

en kwam weer terug

ijsvogelstel met vis

Toen besloot ze alsnog het visje op te eten:

vis

Door het steeds veranderende licht krijg je ook andere foto’s:

ijsvogelman

Ik kan er gewoon niet genoeg van krijgen, zo mooi vind ik dit.

met vis

De visoverdracht is telkens een mooi moment:

visoverdracht

Helaas las ik vanavond op Facebook geen mooi bericht over ‘mijn’ ijsvogels. Er is een tweede vrouwtje op komen dagen. Zij heeft fikse ruzie gemaakt met het eerste vrouwtje en ook zijn er foto’s dat een vrouwtje met een ei in haar snavel zit. Grote kans dus dat het eerste legsel verloren is gegaan. En welk vrouwtje zit nu in het nest?

Ook dit is natuur,  maar niet zo’n mooie kant ervan. Afwachten maar wat er gaat gebeuren…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Oehoe’s

Als je van vogels houdt dan let je automatisch ook op bijzondere soorten. Een mooie website om te volgen is daarbij uiteraard waarneming.nl. Maar ik ben niet altijd in staat om achter alle bijzondere soorten aan te gaan, ik wil dat ook niet want dat is letterlijk een gejaag. Er zijn mensen die het hele land doorkruisen op het moment dat ergens een melding is van een bijzondere soort. Op zich heb ik er wel bewondering voor dat men dat wil en kan doen! Maar ik ben tevreden met wat ik voor de lens kan krijgen binnen redelijke afstand.

Als de gelegenheid zich voordoet dat we ergens anders in het land moeten zijn dan kijk ik altijd even ‘wat er in de buurt zit’. Zo waren we afgelopen weekend met de camper in Noord-Brabant voor een afspraak (onze camperbelevenissen kun je volgen op ons gezamenlijk blog). Niet direct in de buurt, maar wel te doen voor ons omdat we er voor ons plezier op uit waren, had ik de oehoe in de steengroeve bij Winterswijk op het oog. Deze prachtige uil stond al lang op mijn wensenlijstje.

Het leuke is dat er een tijdje terug een melding kwam van de boswachters in Sellingen, voor ons dichtbij. Er was een oehoe gehoord! Maar om die te zien te krijgen, dat valt nog niet mee.
Daarom gingen we naar de steengroeve en op aanwijzing van anderen zagen we de vrouw al gauw zitten. Wat een schitterend dier! Ik had de telescoop mee omdat een telelens van 400 mm niet gauw toereikend is op zo’n afstand. Door de telescoop zag ik dat de oehoe ook 2 jongen had. Prachtig!

oehoe met jongen

De twee jongen zitten links achter de oehoe. Grijze pluizebollen.
Iemand anders zag ineens de man oehoe ook zitten, deze is iets kleiner. Maar hij zat achter een struik en was niet mooi in beeld. Maar toch. Wil je graag een oehoe zien, zie je er eigenlijk vier! Hoe mooi is dat…

oehoe man

Als je even let op de gele poten onderin beeld, dan vind je ‘m wel. Geen duidelijke foto, met de telefoon door de telescoop en dan ook nog achter takken. Maar als je daar staat en dit ziet, dat is zo mooi!

Een oehoe is de grootste uil ter wereld lees ik op de website van de vogelbescherming. Het vrouwtje is 67 cm hoog en het mannetje 61. De oorpluimen alleen al zijn 8 cm. En dan die gele ogen… ik vind ze geweldig!

 

 

 

52 Weken fotografieproject, week 13

Een onderwerp dat mij wel past, namelijk ‘Natuur’. In de natuur voel ik mij thuis, zowel aan zee als gewoon buiten, in eigen omgeving. Daarbij spreken vogels mij het meest aan en heb ik dan ook gekozen voor vogelfoto’s die ik afgelopen week heb gemaakt.

ijsvogel

Het was een donkere, regenachtige ochtend. Na een klein half uurtje hoorde ik de eerste piep van een ijsvogel. Op een paar meter afstand ging dit vrouwtje vóór mij op een tak zitten. Af en toe maakte ze een geluidje en na zo’n tien minuten was daar ineens ook het mannetje. Terwijl hij naar dezelfde tak vloog en er op ging zitten, verdween het vrouwtje een stukje verder in de wand langs het water…

ijsvogel man

Alsof ze hem de plek wilde laten zien, kwam ze terug op de tak en bleef geluidjes maken.

ijsvogel man en vrouw

Terwijl het vrouwtje op het hogere takje ging zitten, dook de man naar beneden regelrecht naar de plek waar het vrouwtje vandaan kwam.

ijsvogelman vliegt

En zo ging het door, om de beurt naar de nestholte…

ijsvogel vrouw vliegt

Toen duurde het even voor ze terug kwam, het mannetje bleef geduldig zitten wachten op de tak:

ijsvogel man wacht

En opnieuw wisseling van de wacht:

ijsvogels samen

Gezien het zand aan haar snavel wordt er duidelijk gewerkt aan een nestholte.

ijsvogel vrouw met zand aan snavel

Ik hoop deze twee de komende tijd te kunnen volgen! Voor mij is dit één en al natuur!