Op 21 juni zijn onze eerste kleinkinderen geboren: Mark en Lisa, geweldig! Ze wonen dichtbij en zodoende kan ik voor onze dochter wat hand- en spandiensten verrichten. Na een keizersnee en een aantal keren borstontsteking ben je als kersverse moeder van een tweeling zo maar niet weer de oude! Op dit moment zit ik weer met 1 hand in verband vanwege een injectie in de pezen van mijn linkerhand en van de reumatoloog mag ik er tot donderdag niets mee doen… Dat voelt als huisarrest maar geeft mij ook even de gelegenheid mijn weblog bij te werken. Met 1 hand gaat dat erg langzaam, maar toch! De baby’s doen het goed en halen hun achterstand qua gewicht behoorlijk in. In de periode voor de geboorte is onze jongste dochter ook uit huis gaan wonen en daardoor kreeg ik een vaste plek voor mijn naaimachine. Erg leuk om dan wat voor die kleintjes te maken natuurlijk. Behalve een stapel spuugdoekjes heb ik van die wrappers gemaakt, erg handig in de kinderwagen. Het zijn eigenlijk een soort omslagdoeken waar je een capuchon in kunt maken maar je kunt ze ook op de grond als speelkleed gebruiken.
Category Archives: Persoonlijk
Natuur
Ik loop wat achter met mijn weblog. ‘t Is niet zo dat ik geen foto’s maak, maar er is veel wat mij bezig houdt en daardoor zit ik minder achter de computer.
Wij zien uit naar de geboorte van onze eerste kleinkinderen, een tweeling. Dochter maakt het goed, het gaat om de laatste loodjes en dat is spannend!
Ik ben wat vaker achter de naaimachine, ga mee naar het ziekenhuis voor de controles en heb ook last van mijn beperking. Genoeg afleiding, dat scheelt.
Zodra de baby’s geboren zijn zal ik ook laten zien wat ik zoal gemaakt heb 😉
Laatst op een ochtend om half zeven zag ik achter in de tuin, die bijna 80 meter diep is, deze rakker landen:
Hij had daar natuurlijk een mooi uitzicht over de vijvers. Zowel wij als onze buren aan beide kanten hebben een vijver. Die van ons is het kleinst en goed beveiligd tegen ongewenste visvangst door de blauwe reigers. Ik vind het best mooie vogels om zo te zien, maar ik heb ze liever niet te dicht bij huis. Wij hebben draden rondom de vijver, anders hou je er geen vis in. Een vijver met alleen water en eventueel waterplanten hoeft voor mij niet. Nu is er wat leven in de brouwerij.
Een paar uur later zag ik vanuit het keukenraam deze eksters op het dak van de buren. Wat mij opviel was dat de linker ekster erg fors was vergeleken met de rechter. Nu vraag ik mij af of het een mannetje-vrouwtje was of een ouder met een jong…
In het Lofar-gebied zag ik een kleine karekiet. In eerste instantie hoorde ik ‘m zingen, een heel herkenbaar geluid. ik ben een poos gaan staan wachten en kijken en na lange tijd zag ik ineens dit vogeltje onder uit het riet langzaam omhoog kruipen. Wat een prachtig geluid!
Op een paal zat een gele kwikstaart die net een libel verorbert had:
In de natuur geniet ik van vogels en planten maar ook van onverwachtse ontmoetingen, zoals dit ree:
Vanuit mijn ooghoek zag ik de beweging, ik keek, hij keek en stak de weg over en rende het veld in. Prachtige dieren zijn het!
Op het land zie je ze regelmatig: gele kwikstaarten. Deze zat naast de auto, zo geel als een kanarie 😉
Begin juni zag ik deze jonge zwanen, zes stuks, dicht achter hun ouders zwemmen en bij het minst of geringste doken ze weer het riet in.
Vlieland / 2
Op het strand zie je soms ook de mooiste vormen en lijnen:
Verder hebben we een aantal gedichten gelezen. Gebleken is dat er een (vracht)auto rondrijdt met teksten als profiel van de banden. Erg leuk om te lezen:
Op internet las ik dat er een wedstrijd is geweest in het maken van gedichten van 2 regels en 55 tekens. De winnende teksten staan een jaar lang op de achterband van de Vliehorsexpres en worden zo op het strand afgedrukt.
Natuurlijk hoopte ik ook mooie vogels te kunnen fotograferen, maar we hebben niet veel vogels dichtbij gezien. Hier vliegen een paar eidereenden langs. Het was best nog fris ondanks dat de zon scheen. Dit voorjaar is alles veel later op gang gekomen, dus dat zal er wel mee te maken gehad hebben.
Tot onze grote verbazing lag er ineens een zeehond op het strand! Een grote golf rolde terug en daar lag ie: een prachtige zeehond! Ongelooflijk dat het dier zo voor onze neus opdook. Dit was een geweldig moment en gelukkig had ik mijn camera schietklaar!
Het zijn natuurlijk roofdieren, maar die ogen zijn toch echt onweerstaanbaar…
Het dier keek om zich heen, draaide zich om en dook weer de zee in. Dit speelde zich allemaal binnen één minuut af. Erg indrukwekkend en daar kon even geen vogel tegenop!
Vlieland
Begin april waren we een paar dagen op Vlieland. Het was 29 jaar geleden daar we daar geweest waren. Onze eerste vakantie hebben we daar gehouden en bepaalde herinneringen kwamen wel weer boven. Zoals het fietsen op een tandem… nu hadden we onze eigen fietsen meegenomen. Wat een heerlijk eiland, praktisch zonder auto’s. Een heerlijke rust, echt genieten kan ik daar van. Terwijl we op de heenreis nog door een paar sneeuwbuien reden, hadden we op de boot gelijk ander weer. Heel apart is dat. De zon scheen, gewoon direct een vakantiegevoel ook al ga je maar een paar dagen weg.
Het beklimmen van de vuurtoren hoort er ook bij natuurlijk en na de beklimming (de vuurtoren staat op 42 meter hoogte) van het vuurboetsduin hadden we een prachtig uitzicht over het eiland, de noordzee aan de ene kant en de waddenzee aan de andere kant. We konden ook binnen in en op de toren. Even slikken als je hoogtevrees hebt, maar dan zie je ook wat…
Op het strand is het ook altijd goed toeven terwijl de wind je haar in de war maakt en de meeuwen boven je hoofd cirkelen.
In de haven troffen we een markant figuur op zijn schip. Hij verkocht zeepieren en vertelde ons dat hij al een aantal keren op tv geweest was. Een BN’er zeg maar. Of een BV’er (bekende Vlielander).
Hij vertelde altijd een korte broek te dragen, zomer of winter. Terwijl hij dat vertelde kwam hij dat ook laten zien:
En zo kom je onverwachts in gesprek met mensen!
Wordt vervolgd…