Bij het (vroeg) wakker worden zag ik de lucht verkleuren van de zonsopkomst. Ik ben toen een eindje gaan lopen om een leuke plek te zoeken vanwaar ik de zonsopkomst kon fotograferen.
één van de Conello’s liep steeds met me mee:
Een half uur later zag het er vanaf het balkon zo uit:
Via het smalste stukje Kreta reden we langs de kust:
De Lassithi hoogvlakte is een erg vruchtbaar gebied:
en bekend om de windmolens:
Wordt vervolgd…
We zaten hier onder een enorme ficus-boom te ontbijten, een boom die wij hier kennen als kamerplant met de naam “ficus benjamin”.
Altijd als er wat te eten viel waren er katten om ons heen, sommige waren best brutaal:
En anderen wachten netjes op hun beurt:
Het grappig was dat alle zwart-wit gekleurde katten de naam “TicTac” hadden en alle roodachtigen heetten “Conello”. Maar ik denk niet dat ze echt naar hun namen luisterden 😉
Dit hotel was ingericht als een klein dorpje, met leuke hoekjes en paden. Prachtige bloemen die nog volop bloeiden.
Na twee overnachtingen hier trokken wij weer verder naar het volgende hotel. Onderweg was er weer van alles te zien, zoals deze enorme cactussen die gewoon langs de kant van de weg stonden:
En toen kwam de Libische zee in zicht, in het zuiden van Kreta:
Wordt vervolgd…
Onderweg op Kreta kom je verschillende vergezichten tegen:
Zeezicht,
heuvelachtig,
en veel rotsen en hogere bergen.
Uiteraard zagen we heel veel olijfbomen, grote plantages zelfs. Olijfolie is immers het grootste exportproduct van Kreta.
Palmbomen zijn er ook, die geven je echt het Mediterraan gevoel!
Je moet ook niet raar opkijken als er ineens schapen op de weg lopen. Hier lopen er twee op een pad in de bergen, ze komen zo maar uit de struiken. Maar je hoort ze wel want de meeste schapen (én geiten) hebben een bel aan hun halsband. We hebben ook midden in een kudde schapen gestaan, toen ze ons voorbij waren kwam er een oude man aansjokken. Het was te schemerig om er een foto van te maken, helaas.
Wat opviel aan de oudere vrouwen op Kreta was, dat ze allemaal in het zwart gekleed gingen.
Ter afsluiting van onze tweede dag hebben we onderweg gegeten op het terras van een vrij groot restaurant.
Wordt vervolgd…
Eenmaal geland op het vliegveld van Heraklion was het even wachten op onze koffers en daarna hebben we onze huurauto opgehaald. Dat was aan de overkant van de straat, dus we konden vrij snel verder naar ons eerste hotel. Het hotel was eigenlijk een klein dorpje op zich, heel erg leuk gemaakt. Wel veel trapjes op en af, maar goed te doen. Vanaf ons balkon hadden we de volgende morgen (tien voor zes) dit uitzicht:
We zijn de tweede dag naar Knossos gegaan, de vroegere hoofdstad van Kreta, waar veel opgravingen gedaan zijn uit de tijd van koning Minos. De opgraver, dhr. Evans, heeft er wel erg zijn eigen fantasie op los gelaten. Je kunt duidelijk zien dat een aantal dingen echt niet uit de oudheid stammen maar dat ze nagemaakt zijn. Om dat wij uit “Ollando” kwamen kregen we flink korting van de man die de kaartjes verkocht… blijkbaar mocht hij Fransen en Duitsers niet zo graag…
Er wordt nog steeds gewerkt in Knossos, oude muren worden blootgelegd.
Het mooiste in Knossos vond ik de rode pilaren. Ik weet niet of dat origineel is, maar het is een prachtige kleur.
Op deze foto zie je het verschil in de stenen heel duidelijk. De onderste laag is origineel en aan de bovenkant zie je duidelijk dat het opnieuw is opgebouwd.
Het Grieks is niet eenvoudig te lezen! Oooo… het staat er ook in het Engels gelukkig 😉
Bij de uitgang stond dit sinaasappelboompje, je zou ze er zo van af plukken!
Op weg naar de auto zagen we deze man zitten onder zijn vijgenbomen. Hij verkocht verse vijgen. Uit medelijden kocht ik een kilo van hem, van het geld begreep hij niks, dat telden we uit in zijn hand. Ik vroeg of ik een foto van hem mocht maken en daar ging hij even mooi voor zitten 😉 Ik had nooit eerder verse vijgen gekocht dus wist niet hoe en of ik ze dan zo kon eten. We deden ze in de kofferbak (plastic zak zat er om) en vervolgens hebben we ze een aantal dagen vergeten… Toen ik een keer weer bij de kofferbak kwam was het een en al prut. Dus hebben we ze maar weggegooid. Toch ga ik nog eens weer vijgen kopen, alhoewel ze dan hier niet zo vers zullen zijn dan die we daar kochten. Wij hebben veel armoede gezien op Kreta, deze man zag er ook erg sjofel uit. In de bergdorpjes was het helemaal erg, men wilde onze auto graag tot staan brengen zodat we maar iets zouden kopen van hen. Wat ze dan op hun tafeltje hadden staan was vaak alleen het zelfgebrouwen drankje “raki” (niet te drinken 😉 ). Over de mensen in de bergdorpjes later meer.
Wordt vervolgd…
