We hadden ons aangemeld voor het dauwtrappen met een boswachter van Staatsbosbeheer gistermorgen. Het begon om 6.00 uur tot een uur of 8. Het bos was mooi fris en groen, vooral de beuken hebben nu een mooie lichtgroene kleur. Door de bewolking kon de zon er niet echt doorheen komen, dus geen mooie stralen gezien…
Wat wij jammer vonden was dat het grootste gedeelte van de wandelaars nogal luidruchtig was tijdens de wandeling. Je kon daardoor geen vogel horen. Wij bleven daarom steeds wat achter op de groep en we hebben besloten dit soort wandelingen voortaan maar op eigen houtje te doen.
Vandaag waren moeder, oudste dochter en ik op stap. We zijn naar de orchideeënhoeve geweest. Prachtige bloemen, vlinders en ook een paar vogeltjes gezien. Onderweg zagen we trouwens ook af en toe mooie kleuren door de tulpenvelden.
In een kas staat een oude solex:
De vlinderfoto’s staan in mijn album met de tropische vlinders.
Het was mooi om er even een dagje tussenuit te zijn.
Moeder en dochter: bedankt voor de gezellige dag!
Vandaag hebben we onze poes Katja moeten laten inslapen. Ze is 18 jaar geworden. De laatste dagen ging het snel achteruit. Dus je ziet het aankomen, leeft er een beetje naar toe. Maar nu is het definitief. Samen met oudste dochter heb ik haar in de tuin begraven onder begeleiding van onze hond… Ze heeft een goed leven gehad bij ons, nadat we haar toen ze ongeveer vier jaar was, uit het dierenasiel in Stadskanaal hadden gehaald. Toch zal het de eerste tijd raar zijn… ik zal haar echt missen.
Wat mij en mijn man al 7 weken het meest bezig houdt is het ziekzijn van mijn schoonvader. Al vier keer was er een terugslag. Daardoor had ik weinig tijd voor mijn weblog. Momenteel is het even weer wat stabiel. De zon schijnt en ik dacht: laat ik eens goed om me heen kijken in de tuin…. het ontglipt me gewoon! Wat bloeit er al veel. Mooi!
Afgelopen zondag stapten we net de auto uit toen ik een bekend geluidje hoorde… ik keek omhoog en zag twee huiszwaluwtjes aan de achtermuur zitten kwetteren. Ze zijn dus teruggekomen! De schilder had afgelopen jaar het achterste nest verwijderd omdat de windveren geverfd moesten worden. Volgens mij moesten ze dit jaar nog een keer over, maar dan moet het maar in het najaar. Nu even niet!