We zijn een week naar Portugal geweest. Terwijl de herfst qua weersomstandigheden z’n intrede deed in Nederland, genoten wij van temperaturen tussen 24 en 38 graden! Zelfs bij 38 graden is het nog heerlijk daar. Het is ongelooflijk hoe dat voelt, dat je dan even een paar dagen geen pijn hebt vergeleken met het klimaat in eigen land. We zijn deze keer geland op vliegveld Lissabon. Ons eerste overnachtingsadres was in Óbidos. Omdat we mooi op tijd aankwamen hadden we nog de hele dag voordat we in ons hotel verwacht werden. Van tevoren had ik uitgezocht wat we dan die dag zouden kunnen doen. Al gauw bleek de stad Sintra aantrekkelijk vanwege de bijzonder gebouwen en kastelen. Helaas was het daar zó ontzettend druk dat we geen plek voor de auto konden vinden. Er liepen muziekkorpsen rond en de straten waren vol mensen. Dus hebben we na een paar rondjes Sintra gauw weer verlaten. We zijn langs de kust omhoog gereden, altijd mooi om langs de kust van de Atlantische Oceaan te staan:
Straatfotografie vind ik ook leuk, in dit geval ligt een man druk gebarend op een bankje te bellen:
Later op de dag kwamen we aan in Óbidos, een leuk dorpje wat voor een deel binnen kasteelmuren ligt, vooral veel winkeltjes zijn daar te vinden net als veel kerkjes.
Het hotel was een apart verhaal, het heet ‘The Literary Man’ en je ziet er overal boeken, erg leuk opgezet:
Zelfs in het restaurant lag er op elke tafel een boek. Ik heb daar geen foto’s gemaakt omdat er op dat moment mensen zaten te eten.
Vanuit dit hotel hebben we de volgende dag een uitstapje gemaakt naar Peniche, een oud vissersdorp, voormalig vestingstadje en een schiereiland waar ook een fort te bezichtigen was.
Het fort heeft dienst gedaan als gevangenis en die sfeer was nog duidelijk te proeven. We hebben op een binnenplaats gestaan die als luchtplaats heeft gediend en het was een heel apart gevoel. De muren kwamen op je af. In de vensterbank stonden allemaal schoenen als een soort kunstproject:
We hebben de route langs de kust van het schiereiland gereden en kwamen mooie plekjes tegen met uitzicht op de Berlengas eilanden:
Op de landtong Papoa zijn we ook geweest. Het blijkt een ideale plek voor surfers vanwege de krachtige hoge golven.
Om bij het uiterste punt te komen moest je wel een lastige wandeling maken. Het pad was niet heel goed begaanbaar maar we hebben het gered. Het uitzicht was geweldig. Helaas tref je ook hier weer ontzettend veel ‘steenmannetjes’ aan, gestapelde stenen door mensen neergezet. Ik sprak met een groepje jonge mensen waarvan er één jongen druk bezig was de stapeltjes om te schoppen. Toen ik er naar keek vroeg een meisje mij of ik wel wist waarom hij dat deed. Ik zei nee, en ze legde uit dat het totaal niet in de omgeving paste. Dat het niet natuurlijk is en dat mensen er eens mee moeten ophouden. Ik zei dat ik het wel met haar eens was, maar dat je het wereldwijd ziet en dat het niet eenvoudig zal zijn om dit ooit weer uit te bannen! Het is onbekend wie er ooit mee is begonnen en veel mensen gebruiken het symbolisch om een wens te doen…
