Zoals gezegd zocht ik de schaduw op en ben een poosje in de vogelhut gaan zitten. Toevallig was deze door de Vogelbescherming uitgeroepen tot vogelhut van de maand september 2016, las ik later. Het is altijd afwachten wat er voor je neus komt zitten. Vooral midden overdag, als het ook nog warm is, reken je nergens op.
Zodra je rustig zit, zonder bewegingen te maken, verschijnen er altijd vogels. Als eerste een heggenmus:
In de waterbak op de voorgrond dook af en toe een kikker op:
Wat ik ook altijd een leuk vogeltje vind is de boomklever, nooit in mijn tuin, dus altijd genieten als ik ‘m zie:
Een badderende koolmees:
Een vink:
Een jonge grote lijster:
Een tjiftjaf:
Tot slot vrouw zwartkop die ook even van een bad genoot:
Zo had ik in korte tijd toch weer een leuk aantal soorten. Ik verheug mij er al op als onze tuin zover klaar is dat we een vaste plek hebben om vogels te kunnen observeren. Ben benieuwd wat er weer allemaal te zien is de komende maanden. Eerst gaan we binnenkort nog een andere vogelhut bezoeken, mijn ega en ik. Het blijft leuk!
