Vrije dag, buiten droog mét een waterig zonnetje. Wel veel bewolking, maar dat maakt niet uit. Even lekker met de hond het veld in. Ongeveer 1,5 uur hebben we “gestruind”. Eerst richting de visvijver, onderweg zag ik op sommige plekken best nog veel sneeuw.
Op afstand hoorde ik steeds ganzen en toen ik halverwege de visvijver het land opkeek zag ik een grote groep ganzen neerstrijken. Op de grond zaten er ook al heel veel… niet te tellen:
Vrijdagmorgen zag ik een vogel driftig in een appel zitten te pikken. Ik had wat appels op de zonnewijzer gelegd en af en toe zat er een merel bij. Maar dit leek mij niet op een merel…
Gauw de camera op het statief en naar buiten. Toen zag ik dat het een kramsvogel was:
Gelukkig kreeg ik ‘m nu beter in beeld dan de vorige keer.
Het zal weer veujoar worden… dat liedje van Ede Staal speelt door mijn hoofd als ik even de tuin in loop en de vogels hoor zingen… in de verte een houtduif.
De zon schijnt weer, heerlijk!
In de struiken zat een koolmeesje zich helemaal op te poetsen en te poseren.
en de mussen zitten met z’n allen te kwetteren alsof ze elkaar heel wat te vertellen hebben. Het voederhuisje is nog steeds in gebruik, dagelijks gooi ik er een paar handen strooivoer in:
De reigers hebben het niet gemakkelijk deze winter. In Stadskanaal zag ik deze reiger bij een vijver. Gelukkig was er een wak zodat hij in ieder geval een poging kon doen een vis te vangen.
Op het Stadskanaal kan worden geschaatst, dat kan lang niet elke winter. Het levert altijd weer mooie plaatjes op:
