Als ik dan toch voor dag en dauw wakker ben kan ik net zo goed naar buiten gaan dacht ik vanmorgen. En daar heb ik geen spijt van gekregen. Ik zag eerst een drietal hazen maar ze gingen niet mijn kant op. In het water zag ik een nog jonge knobbelzwaan. Het mooie licht en wat damp boven het water gaf echt sfeer.
Een groepje bergeenden stond nog te rusten maar ineens maakten ze een hels kabaal.
Ik keek wat rond en begreep toen hun onrust, er liep namelijk een vos! Maar de vogels stonden in het water dus de vos moest vanaf de kant toekijken. Dat is het mooie van vogels, dat ze begrijpen dat ze op het water de grootste overlevingskans hebben…
Maar de vos leek een spoor te ruiken en keek eerst niet op of om.
Maar hij weet het: te ver weg…
Prachtige dieren zijn het toch!
Het is ronduit erg hoeveel foto’s ik hiervan heb. Achteraf veel “weggooien” ondanks dat ze wel bruikbaar zijn. Maar anders heb ik straks een nieuwe NAS nodig in huis 🙂
Een eenzame kievit. En dan ineens een hoop herrie en daar komen een paar nijlganzen. Die kunnen er ook wat van:
Toen liet zich een haas ook nog mooi zien:
Het licht veranderde steeds doordat de zon af en toe achter de wolken verdween. Het was een mooie sfeer vanmorgen.
Aan de overkant een koppeltje reeën:
Een prachtig kneu mannetje in voorjaarskleed, ik heb ook meerder foto’s dat hij ‘vrij’ op een tak zit, maar deze vond ik leuker:
Tot slot een geelgors vrouwtje met nestmateriaal:
Deze keer was ik weer eens naar de Veenhuizerstukken gegaan. Voor herhaling vatbaar.
Afgelopen zondagmiddag toen ik uit Emmen kwam reed ik op de terugweg door het Lofargebied. Er was een kraanvogel gespot en die wou ik natuurlijk graag zien. Helaas was het behoorlijk bewolkt waardoor het donker was, het regende en zelfs een flinke portie natte sneeuw kwam over me heen. Ik zag een paar reeën en later nog een heel donker bokje.
Een dodaars zwom eenzaam en alleen in een plas:
Een paar buizerds als altijd op de antennes van Astron en verder was het er grauw en grijs. De volgende ochtend besloot ik terug te gaan om te zien of ik de kraanvogel nog kon spotten. Ik hoefde niet lang te zoeken want ik zag al een paar auto’s staan langs de weg dus ik kon zo aansluiten. Inderdaad stond daar de kraanvogel lekker in het gras te pulken.
Het is een jonge vogel want hij is nog niet op kleur zoals volwassen kraanvogels, die hebben een rode vlek op de kop. Deze heeft dat duidelijk nog niet. Hij vindt hier blijkbaar genoeg voedsel want hij loopt er nu al minstens een week rond.
Op de achtergrond zag ik ineens een andere vogel vliegen, het bleek een blauwe kiekendief vrouwtje te zijn. Mooi dat die er is!
Een dag later ging ik nog eens kijken en toen trof ik een prachtige ruigpoot buizerd:
Graspiepers waren ook weer volop aanwezig, altijd druk bezig die vogeltjes. Gelukkig kon ik er 1 vrij dichtbij vastleggen:
Een rietgorsman plukte aan de lisdoddes:
Een torenvalk was aan het jagen, dook het gebied in en weer omhoog, en zo ging dat door. Hij kwam steeds zonder prooi weer boven.
Tot slot zag ik opnieuw de jonge kraanvogel, deze keer aan de andere kant van het pad en een behoorlijk eind naar achteren. De wind en regen is duidelijk zichtbaar.
Dit wordt een prachtig dier als hij volgroeid is!
Voor de komende week wordt gezegd dat het weer zal opknappen. Ik hoop het maar want dit natte gedoe is niks voor mij (en voor veel anderen ook niet natuurlijk). Mooi weer geeft mooi licht en betere foto’s. Ik kom graag in dit gebied en herken ook foto’s van anderen als die hier gemaakt zijn. Zo zag ik op Instagram een foto van iemand die een reebok had gefotografeerd, alleen degene die de foto maakte stond zelf in het gebied, je zag een auto op de weg staan en de reebok leek opgejaagd/verstoord door die fotograaf en liep richting de weg. Het bordje waarop staat dat het een natuur- en rustgebied is was zichtbaar op de foto maar duidelijk genegeerd. Ik vroeg de fotograaf of hij het bordje niet gezien had. Kreeg als antwoord: jawel hoor, maar er staat niet dat je er niet in mag, zoals 100 meter verderop wel staat (met extra toevoeging de periode 15 maart tot 15 oktober oid). Dus alles voor de foto? Deze ‘natuurfotograaf’ heeft mij nu geblokkeerd op Instagram. Voelde zich blijkbaar toch aangesproken denk ik dan.
Er lopen ook fotografen met hun hond gewoon los bij zich. Waarom? Ik snap niet dat mensen geen respect kunnen opbrengen voor de regels die gelden in dit soort gebieden. Als je een hond los laat lopen dan verjaagt deze de dieren in het gebied. Er zijn ook vogels die op de grond broeden. Als je iemand daarop aanspreekt krijg je als antwoord: ja maar mijn hond doet dat niet.
Het broedseizoen is 15 maart weer begonnen en loopt door tot 15 oktober. Maar dat wil niet zeggen dat er op 14 maart en op 16 oktober geen vogels meer broeden en/of jongen groot brengen. Het zou mooi zijn als bezoekers van natuurgebieden zich dat ook eens realiseren en de borden respecteren. Ook veel natuurfotografen mogen er wel eens beter over nadenken wat ze aan het doen zijn.
Wat een mooie dag vandaag! Eerst de kleinkinderen naar school gebracht, mijn fototas en verrekijker opgehaald van huis, koffie mee en naar het Lofargebied gereden.
Ik heb heel wat dieren gezien, het was echt weer genieten. Ook hoorde ik de eerste veldleeuweriken van dit jaar. Hieronder de foto’s die ik gemaakt heb. Als je een foto aanklikt komt deze groter in beeld en dan kun je doorbladeren naar de volgende:
Het is inmiddels al een paar maanden geleden, maar ik ontdekte dat ik op mijn blog nog niets had geschreven over MusSailkanaal. Wel over de fotowedstrijd daaraan gekoppeld, zie mijn blog van 14 juli (http://www.dithoudtmijbezig.nl/?p=4204), maar er was ook een grote manifestatie rondom oude binnenvaartschepen. Omdat ik in Musselkanaal mijn jeugd heb doorgebracht, mijn opa schipper was en mijn vader ook nog op een schip geboren is, heb je er toch iets mee. Ik mag graag varen, dus dat zal wel wat in de genen zitten. Wij mochten met een klein gezelschap op een avond meevaren op de snikke “Dieverdoatsie”. Een snikke is een zogenaamde trekschuit. Op de website van deze snikke kun je er meer over lezen.
Het dorp Musselkanaal was voor de aardigheid omgedoopt in MusSailkanaal. Het Sail gebeuren was uiteraard niet te vergelijken met Sail Amsterdam of DelfSail, maar met zo’n 10.000 bezoekers was het ook niet niks! Zelfs het NOS journaal heeft er aandacht aan geschonken met een kleine reportage. (klik op de foto’s voor een grotere weergave)
De details van een schip vind ik leuk om te fotograferen:
Deze mevrouw gaf mij toestemming om haar te fotograferen, ik vond het een leuk plaatje:
Er was veel belangstelling, zowel van de schippers als van toeristen die met hun camper konden overnachten aan het spoordok.
Het was leuk om eens weer te varen door het kanaal waarlangs ik jaren geleden op de fiets naar school ging.
En wat hebben we er veel geschaatst, het komt nu haast niet meer voor dat het kanaal zó bevroren raakt dat je van de schoolstraat naar de marktstraat kunt schaatsen.
Tot slot, links zie je het schip de ‘Jatrie’, een oud schip van de familie Davids, geschonken aan het Streekhistorisch Centrum, om te behouden voor de toekomst. Het is een Groninger steilsteven en wordt helemaal gerestaureerd. Ook dit gebeuren heeft een eigen website, daar verwijs ik graag naar: http://www.jatrie.nl