Vanmiddag zijn we naar Beilen geweest om een fototentoonstelling te bekijken waar we als fotoclub aan meegedaan hebben. Het is interessant om te zien wat voor soort foto’s hoog scoren bij juryleden. En ook verbazingwekkend dat er ware kunstafbeeldingen bij hangen (zo noem ik ze maar) want je kunt er soms werkelijk niets van maken, wat bij kunst vaak het geval is in mijn ogen… Er hing ook een foto van een prachtige witte reiger die op z’n tenen stond om op te vliegen, dat soort foto’s spreken mij aan. En niet de soorten zoals bijvoorbeeld een verwrongen stuk rood blik of ijzer wat dan een roos voorstelt. Ik ben meer een natuurmens, dat zal ook het meest uit mijn foto’s blijken. Mijn conclusie na bezichtiging van de expositie is dat ik gewoon doorga met foto’s maken zoals ik dat zelf mooi vind. Smaken verschillen en dat zal altijd zo blijven. Maar goed ook, denk ik. 😉
Onderweg zagen we dit mooie damhert ergens in de buurt van Zwiggelte:
Hij liep in een tuin en stond ook nog mooi model.
Dit landschap viel me op omdat de sneeuw hier tussen het gewas lag terwijl het verder overal nog wit was.
Op het weblog vanHenderika las ik dat ze een keep had gezien en op de foto vond ik ‘m erg op een vink lijken. Zojuist was ik even in de tuin de vogels aan het observeren en warempel, ik geloof dat ik ook een keep in de tuin heb:
Henderika, bedankt! Ik had ‘m echt voor een vink aangezien. Weer een mooie aanvulling op mijnvogelalbum, net als de boomkruiper van gisteren. Wat zijn er toch veel soorten als je een beetje oplet (en er door anderen geattendeerd wordt!) Ter vergelijking nog een foto van een vink, want die zat er net ook:
Vanmiddag stond ik even uit het raam naar buiten te kijken, het leek me heerlijk weer voor een flinke wandeling. Maar door allerlei omstandigheden is het er niet van gekomen. Ineens zag ik een beweging op een jonge eikenboom voor ons huis… een boomkruiper, dat kan niet missen. Dit vogeltje doet zijn naam eer aan! Wat grappig, nooit eerder gezien en dan zit er gewoon zo’n vogeltje in een boom voor m’n neus…
Het anders zo schuwe heggemusje zag ik een sneeuwbad nemen:
Het merelvrouwtje zat aan de rand van de vijver van de sneeuw te eten:
En dit is de gulzige geelgors 😉
Dus ze lusten het kippenvoer wel… dat heb ik namelijk van nood gekocht omdat ik in de buurt nergens meer tuinvogelstrooivoer kon krijgen. De geelgorsjes vlogen weer af en aan vandaag.
