In de tuin zag ik gisteren twee verschillende libellen. Een paardenbijter was de eerste, de foto is gemaakt met mijn iPhone, niet al te best geworden, maar ik had deze nog niet eerder op de foto, dus bewaar ik ‘m wel:
De tweede was een bruinrode heidelibel die netjes voor mij op het bankje poseerde. Inmiddels had ik mijn camera er bij gepakt, want er vlogen ook nog wel wat vlinders.
Tja, als ze dan toch vlak voor me zitten, dan natuurlijk ook foto’s maken:
Een buizerd op zijn uitkijkpost. Zo dicht kon ik er nooit eerder bij komen…
Deze tapuit viel mij op door de witte stuit die ik zag toen het vogeltje opvloog van de weg op dit hek. Dit vogeltje staat op de rode lijst want er is een afname van deze soort geconstateerd. Vandaag zag ik er in ieder geval twee!
Voor de duidelijkheid heb ik deze foto flink ingezoomd. De kwaliteit (scherpte) wordt dan iets minder, maar vooruit: een kniesoor die daar op let 😉
Voor superscherpe foto’s zal er toch ooit nog een lichtsterke lens moeten komen, maar ik ben hier al heel blij mee!
Op de zelfde dag dat ik de zwarte ibis en witwangstern zag, heb ik ook voor het eerst een geoorde fuut gezien. De “gewone” fuut is vrij bekend en die zwom er ook rond, maar de “geoorde” kom je zo maar niet tegen. Dus ook deze geoorde fuut kon ik aan mijn vogellijst toevoegen en wel als nr. 125! In het gebied zag ik ook nog een dodaars, ook dit is één van de 6 futensoorten die we in Nederland rijk zijn. Op deze website (klik) vind je over alle 6 futensoorten meer informatie.
De eerste futen die ik zag, was een ouder met nog 1 jong. Het jong herken je aan de gestreepte kop. Het was erg leuk om te zien hoe de ouder steeds opnieuw een visje opdook en hoe het jong daar dan om bedelde. Steeds werd het visje aan het jong overhandigd.
Er valt nog veel te leren in de grote wijde wereld!
En dit kleine beestje is een dodaars, zowel in enkel- als in meervoud heet deze futensoort “dodaars”. Een erg klein beestje dat vaak meer onder dan boven water zit. Het viel niet mee om deze op de foto te krijgen, er stond ook veel wind waardoor het hoge gras voor de lens heen en weer zwiepte. Dat is dus die groene vlek rechts in beeld.
Tot slot de “geoorde fuut”. Helaas niet al te dicht bij kunnen komen, maar voor mij een mooie waarneming!
Zo is er altijd wat te genieten in de natuur.
Nog een zeldzame vogelsoort die ik voor de lens kreeg, de witwangstern!
De vogelbescherming schrijft:
De witwangstern is in Nederland de zeldzaamste van de 3 soorten moerassterns. In tegenstelling tot de witvleugelstern lijk de witwangstern niet op een zwarte stern maar eerder op een visdief. Grootste verschil met de visdief is de opvallende donkergrijze buik en de witwangstern is dan ook vrij makkelijk te herkennen. De witwangstern broedt incidenteel in Nederland, meestal in een kolonie zwarte sterns.
Vanwege de zeldzaamheid blijven de meldingen op waarneming.nl verborgen!
