Het is bijna een traditie aan het worden, in de vakanties ga ik naar de dierentuin in Emmen. Ik heb weer een abonnement sinds ik fotografiecursussen gevolgd heb. Vooral de vlindertuin is een mooi oefenobject en ik vind vlinders prachtig, dus vandaag was het weer zo ver. Met een gratis dagkaart in de bus gestapt en op naar Emmen. Tot mijn grote vreugde kreeg ik de kolibrie in beeld:
Dit vogeltje vliegt ook rond in de vlindertuin maar is zo snel dat je ‘m meestal niet ziet. Maar vandaag had ik geluk! Ook bijzonder vond ik vandaag de kast met coconnen. Er was een vlinder aan het drogen en terwijl ik daar naar keek zag ik een andere cocon ineens bewegen.
Ik bleef er even bij staan en zag toen een vlinder uit z’n cocon komen…
En dan begint het droogproces. Het kan een aantal uren duren voordat de vleugels helemaal opgedroogd zijn en de vlinder kan vliegen. Een medewerkster van de dierentuin vertelde me dat ze ongeveer vijf keer per dag de kasten langslopen om de vlinders die de tuin in kunnen uit de kasten te halen. Soms nog wel vaker op een dag. Helaas heb ik niet goed opgelet want ik kan nu niet zeggen welke vlindersoort hier nu uit z’n cocon gekropen is…
In ieder geval is dit een rijtje “Idea leuconoe”, ze zijn er bijna klaar voor om de wijde wereld in te gaan!
In een eerder blog had ik gezegd nog wat van de bloemen en planten uit Zwitserland te zullen plaatsen. Het is er nog niet van gekomen. Nu het buiten toch regent en ik vanwege rugklachten niet zo mobiel ben heb ik de foto’s maar eens gesorteerd.
In dit bos groeiden onderstaande bloemen:
Al deze plantjes ken ik niet van naam, als iemand het weet dan hoor ik dat graag!
(Dankzij Henderika weet ik nu dat bovenstaande plant “hengel” is en ook de volgend twee kende zij bij naam.)
Dit is “campanula”
Dit is moerasooievaarsbek
Dit lijkt mij trouwens op een orchidee.
Aan het eind van deze wandeling zag ik nog een eenzame klaproos langs het pad:
Vanmiddag zag ik een Citroenvlinder (Gonepteryx rhamni) op onze vlinderstruik landen:
En via internet vernam ik van iemand welke soort vlinder dit is:
Het is de vrouwelijk vorm van de Bruine vuurvlinder (Lycaena tityrus). Deze vlinder blijkt volgens mijn boekje schaars te zijn in Nederland. Ik heb ‘m tijdens onze vakantie in Zwitserland op de foto gezet.
Vanmiddag zat dit beestje, een struiksprinkhaan (Leptophyes punctatisssima), op een tuinstoel:
Schoonzoon en ik hebben zondag ook een grote groene sabelsprinkhaan gezien. Hij zat in de garage maar toen we de camera paraat hadden was het beest verdwenen. Een joekel die ik nooit eerder had gezien.
In de buurt kom ik regelmatig langs maïsvelden. Altijd moet ik dan denken aan een tekenfilm die ik ooit heb gezien van Woody woodpecker… hij racete toen door de rijen tussen de stengels van een maïsveld. Sindsdien vraag ik mij nog altijd af wat zich daar wel niet allemaal afspeelt tussen die rijen maïs…
Deze vriend, een haas (Lepus europaeus) kwam er op een avond ook uit vandaan schieten en bleef stil voor de auto zitten, natuurlijk verblind door de koplampen dacht ik. Toen ik het licht uit deed, bleef de haas nog steeds zitten. Zelf vond ik dat ook wel veel te donker daar midden in het veld… Dus reed ik langzaam verder (met het licht weer aan) en de haas wees mij de weg, zo leek het. Zigzaggend sprong hij voor me uit tot aan het kruispunt en daar dook hij weer het maïsveld in!
