Het was vanmorgen erg mooi buiten. Omdat ik toch al de halve nacht wakker lag vanwege loeiende koeien ben ik om vijf uur opgestaan. Ik heb eens gehoord van een beroeps natuurfotograaf dat je ‘s morgens vroeg de mooiste kleuren ziet in de lucht. Nou, het is zo. Vanmorgen heb ik het gezien:
Dit was tegen half zes.
Dit was om even voor zes.
En dit was om even over zes….
Op het snoer van de oplader van mijn fotocamera zag ik een lieveheersbeestje lopen. Het snoer lag op een doorzichtige plastic hoes waardoor het spiegelbeeld ontstond. Ik weet niet wat voor kleine kruimeltjes te zien zijn, misschien is het stof:
Ik heb ‘m even later maar naar buiten gebracht. Het deed me nog even denken aan ons opoe, zij bracht altijd de spinnen weer naar buiten. Dat zou ik nou nooit doen, een spin pakken. Maar een lieveheersbeestje is een ander geval 😉
En het eindigde zojuist met een mooie gekleurde lucht:
Zoveel kleur vanavond… heel bijzonder. Ik heb deze foto samengesteld uit vijf dezelfde foto’s maar dan met verschillende belichtingen. Dus is het een zogenaamde HDR-foto.
De dag begon voor mij met een zoektocht naar de futen in de visvijver van ons dorp. Voordat we met vakantie gingen zat de fuut nog op eieren. Ik hoopte ze nu wel met jongen te zien rondzwemmen maar helaas… geen fuut gezien. Dus zullen ze samen met hun jongen wel gevlogen zijn. Tijdens mijn rondje om de vijver ging ik mij toen richten op libelles, maar die vlogen met een behoorlijke gang rond, dus dat werd ook niks. Wel zag ik ineens een vlinder die ik nooit eerder gezien heb:
Het blijkt de porceleinvlinder te zijn (Calospilos sylvata) een nachtvlinder.
Ik zag dat de bramen meest uitgebloeid waren:
Aan de kant van de vijver waar de zon het meest op schijnt waren de bramen al aan het rijpen:
Er zitten heel veel bramen, mooi voor wat potjes jam…
Met mijn fiets aan de hand liep ik tegen deze wegversperring op:
Ik heb een hekel aan spinnen en gelukkig zag ik deze op tijd zodat ik nog kon bukken. Met fiets en al ben ik er onderdoor gekropen… Het deed me al weer denken aan de herfst. Maar even later zag ik weer een paar vlindertjes fladderen:
Een bruin zandoogje (Maniola jurtina) en een koevinkje (Aphantopus hyperantus):
Op het laatst van mijn tocht zag ik nog een libelle langs het water zitten. Ik kon er redelijk dichtbij komen, bijna met de voeten in het water. Gelukkig had ik uit voorzorg laarzen aangetrokken.
Even later zag ik een hele mooie libelle, een felblauwe kleur schitterde in de zon. Maar hij was me iedere keer te snel af. Ik was bezig de fotospullen weer op te bergen toen ik ineens een blauwe flits in mijn ooghoek zag. Op een paar meter afstand zat die mooie libelle op de grond (mij uit te lachen leek het).
Gelukkig heb ik hem nog wel kunnen vastleggen! Het is denk ik een gewone oeverlibel (Orthetrum cancellatum). Een mooie toegift aan het eind van mijn tocht. Toen ik thuiskwam was het al half twee. Hoe kan het toch steeds dat de tijd zo snel gaat???
In de vakantie heb ik ook nog andere dingen gezien dan vlinders… Bijvoorbeeld de Dreiländerbrücke in Weil am Rhein. Als je over de brug loopt vanuit Duitsland ben je in Frankrijk en links van de brug zie je Zwitserland.
Aan de Franse kant stond dit bord:
We waren er tegen zonsondergang en het licht weerkaatste mooi in de gebouwen aan de overkant:
Omdat we vrij dicht langs het meer van Genève zouden rijden hebben we daar de snelweg verlaten en een route langs het meer genomen. In Vevey zijn we even uitgestapt en hebben we wat rond gekeken.
Dit straatje uit lopen en je wordt verrast door een schitterend uitzicht op het meer van Genève:
