Terwijl ik dit schrijf is het heerlijk winterweer. De zon schijnt elke dag en dat lijkt op elk mens een goede invloed te hebben. We gaan massaal naar buiten. De schaatsliefhebbers leven zich uit en de wandelaars evenzo. De gebieden waar ik regelmatig kom zijn zelfs druk te noemen. Maar ja, we zaten al zo lang binnen…
Ik heb geen klagen over binnen zitten, ik kan gelukkig regelmatig op pad de natuur in. Op een middag gingen de oudste kleinkinderen weer mee en kleindochter zag twee hazen. Wat mooi dat ze er oog voor krijgen!
Een dag later zag ik op het Groningerland een bonte kraai. Deze soort is in ons land zeldzaam, maar in Scandinavië weer heel gewoon. Hij zat ver weg, dus geen beste foto maar wel een mooie waarneming.
De roofvogels hebben het moeilijker nu het vriest. Een vrouwtje torenvalk in bidhouding:
In een groep grauwe ganzen zag ik een exemplaar met een ring. Deze kon ik goed aflezen. Altijd leuk om te kunnen achterhalen waar die vogel dan zoal gezien is. Daar is een website voor. Deze grauwe gans is geringd op 2 juni 2017 in Aurich, Duitsland. Eind dat jaar trok hij naar Drenthe om begin 2018 weer in Duitsland gezien te worden in de omgeving waar hij geringd was. In september dat jaar zat hij in Stadskanaal, daarna weer naar Aurich, weer naar Stadskanaal en Gieterzandvoort, in 2019 weer Duitsland. Nog één melding dat jaar in Drenthe en verder in 2020 steeds in Duitsland. Tot ik hem zag op 4 februari dit jaar bij Smeerling.
En toen viel er weer sneeuw…
We voeren de vogels flink en zelfs de geelgorzen komen in de tuin:
Er zit een groep van wel dertig huismussen dagelijks te kwetteren, ruzie te maken en te eten:
En sommige kijken toe:
Een roodborst in de sneeuw valt ook echt wel op:
Een koperwiek zat onopvallend in onze tuin, de oranje vlekken zijn duidelijk te zien. Deze lijsterachtige vogels zijn alleen van het najaar tot het voorjaar in ons land. Ze eten graag besjes.
In het Lofargebied was het weer genieten van een jagende blauwe kiekendief man:
En een buizerd:
Ook zat er een groep van minstens honderd vinken en kepen. De kepen kwamen ineens massaal ons land binnen vanuit het hoge noorden.
Af en toe naar de grond kijken levert soms ook leuke plaatjes op:
In onze tuin liet de heggenmus zich steeds goed zien. Meestal scharrelt hij wat onder de heg, maar nu komt hij tevoorschijn om wat mee te pikken uit het voederhuisje en van de grond:
We gingen nog een middag samen op stap om van het winterse landschap te genieten. Opeens zagen we een paar buizerds waarvan er één een prooi bleek te hebben. Hij wilde er duidelijk niet van delen en verdedigde zijn prooi voortdurend door zijn vleugels er rondom heen te leggen. Ook een derde buizerd kon afdruipen…
De Ruiten Aa was nog niet bevroren, gelukkig voor de (ijs)vogels die hier hopelijk nog wat vis kunnen vinden.
Op sommige bomen lag nog sneeuw:
Nog een paar dagen genieten van dit winterse weer, er wordt al gesproken over dooi volgende week!
Wat een gaaf afwisselend blog Lenie. Met plezier gelezen.
Knap vliegbeeld van de keepjes. Her winterweer geeft toch wel wat extra’s aan de foto’s.
Hier in de buurt houden we op een paar plekken het water open voor het ijsvogeltje en met succes 😀
Fijn weekend,
Geert
Mooi om ook dingen samen te doen.
Toch genieten dit.