Vanmiddag zijn we naar Beilen geweest om een fototentoonstelling te bekijken waar we als fotoclub aan meegedaan hebben. Het is interessant om te zien wat voor soort foto’s hoog scoren bij juryleden. En ook verbazingwekkend dat er ware kunstafbeeldingen bij hangen (zo noem ik ze maar) want je kunt er soms werkelijk niets van maken, wat bij kunst vaak het geval is in mijn ogen… Er hing ook een foto van een prachtige witte reiger die op z’n tenen stond om op te vliegen, dat soort foto’s spreken mij aan. En niet de soorten zoals bijvoorbeeld een verwrongen stuk rood blik of ijzer wat dan een roos voorstelt. Ik ben meer een natuurmens, dat zal ook het meest uit mijn foto’s blijken. Mijn conclusie na bezichtiging van de expositie is dat ik gewoon doorga met foto’s maken zoals ik dat zelf mooi vind. Smaken verschillen en dat zal altijd zo blijven. Maar goed ook, denk ik.   😉

Onderweg zagen we dit mooie damhert ergens in de buurt van Zwiggelte:

Hij liep in een tuin en stond ook nog mooi model.

Dit landschap viel me op omdat de sneeuw hier tussen het gewas lag terwijl het verder overal nog wit was.