De maand begon met de altijd aanwezige graspiepers. In het gras, op een molshoop of op een Lofarantenne, het maakt ze niks uit. Door het zachte gepiep dat ik hoorde, zag ik deze graspieper naast de auto op de grond zitten:

Een brutale nijlgans had zich weer toegang verschaft tot de broedkast van de torenvalken. Ik snap echt niet hoe zo’n gans zich daar in kan wurmen, door het gaas. Later kwam ik er weer eens langs en toen zat de torenvalk er weer in. Het blijft een kat en muis spel lijkt het.

De wilde zwanen waren er ook nog:

Ook waren er nog veel kol- en rietganzen die in de loop van de maand zijn vertrokken.

In Stadskanaal werd een zeer zeldzame taigarietgans gezien. Dat is mooi dichtbij dus ik ging een poging doen. Maar vind maar eens één afwijkende gans in zulke grote groepen… er zijn mensen die dat kunnen, maar voor mij is dat te hoog gegrepen. Vogelaars kwamen van heinde en ver om deze gans te spotten:

Drie maal is scheepsrecht en toen had ik ‘m gespot. Het is een grotere gans dan de toendrarietgans, te zien aan de hals ook. Verder is de snavel wat langwerpiger en bevat deze meer oranje.  Aangezien deze vogel steeds ver weg zat bij grauwe ganzen vooral, was het erg lastig ‘m te vinden. Daarbij komt dat ze soms in groepjes naar een nabijgelegen plas gingen om te badderen, en dan kun je lang staan zoeken naar een vogel die er even niet is. Maar de aanhouder wint en gelukkig heb ik een foto kunnen maken:

En zo heb ik weer een nieuwe soort aan mijn lijstje kunnen toevoegen! Nummer 275 😉

We keken weer uit naar de eerste grutto. De roep van deze vogel geeft echt aan dat het voorjaar is. Tijdens een rondje Lofargebied zagen we ineens een grutto tussen de kieviten:

Ooievaar was ook aanwezig:

Tussen de takken door heb ik nog een putter gespot die lekker aan het poetsen was:

Als ik een putter zie dan denk ik vaak terug aan mijn schoonvader. Toen hij een keer in het ziekenhuis lag vertelde hij dat hij elke dag vogeltjes zag met rode kopjes. Wij dachten dat hij het niet goed zag, maar toen ik hem een foto van een putter liet zien werd hij helemaal blij omdat hij die herkende als de vogeltjes die hij in de boom zag voor z’n raam. Er zit weinig rood aan het koppie, maar toch is zo’n putter dan erg herkenbaar.

Knobbelzwanen waren erg territoriaal bezig. Deze werd steeds opnieuw weggejaagd. De ring kon ik goed aflezen en via een app het nummer invoeren. De zwanenwerkgroep in Bedum meldt deze op 1 augustus 2020. Dus waarschijnlijk is deze daar geringd. Hij is daarna in oktober 2020 én 2021 gezien rond de stad Groningen, in februari 2022 bij Valthermond en in maart dit jaar dus door mij. Leuk om dit terug te kunnen zien. 

Rietgorzen doen meestal hun naam eer aan door in het riet te zitten. Maar dit vrouwtje zat voor de verandering op een paaltje.

Wij moesten deze maand afscheid nemen van een zeer geliefde tante. Zij hield ook van vogels en de winterkoning was één van haar favorieten. Toen we een dag na de begrafenis deze winterkoning hoorden en zagen, werden we daar even extra bij bepaald. We bewaren goede herinneringen aan haar en elke winterkoning zal ons ook aan haar doen blijven herinneren ♥ 

Na zo’n intensieve en emotionele periode is het fijn om in de natuur te kunnen zijn en je hoofd leeg te maken. Gewoon domweg vogels kijken en dan valt je ineens weer de schoonheid op van bijvoorbeeld een pijlstaart man. Er zaten de laatste weken erg veel wintertalingen en slobeenden op de plassen. Ook tureluurs, watersnippen, meerkoeten en kieviten waren volop aanwezig. Toch zat daar ineens weer een zomertaling man tussen. Hij zat te slapen, maar was door z’n witte oogstreep toch herkenbaar:

Rechts een koppel wintertalingen.

Eerder dit jaar had ik al eens een havik gespot, maar die was toen te snel weg voor een foto. Deze keer had ik meer geluk, alhoewel hij wegvloog kon ik toch nog gauw een redelijke foto maken.

Tot slot ook een vogel die toch echt de lente aankondigt: de blauwborst. De mannetjes zien er prachtig uit en hun liedje is net zo mooi. Je kunt ze weer van alle kanten in het riet horen zingen. Het is wat dat betreft weer echt genieten buiten van alle vogelzang. Ik herken er wel een aantal, maar wil er graag meer van leren herkennen. Daarom volg ik een cursus om vogelgeluiden te herkennen. Leuk!