We zijn inmiddels al bijna in de tweede week van februari. De tijd vliegt.
Begin januari zag ik een groep wilde zwanen. Het had ook gevroren en de plas was half bevroren maar daar hadden ze geen last van. Ik zag ze later overvliegen.

Een roodborsttapuit man genoot even van de zon:

Even later zag ik een sperwer vrouw op kleine vogeltjes jagen. Als uitkijkpunt gebruikte ze daarna een stengel van een oude zonnebloem.

Er werd op een gegeven moment een roodhalsgans gemeld. Ik wist dat er een hele grote groep ganzen zat, zowel kol- als toendrarietganzen. Later in die middag ben ik er nog even heen gereden maar helaas kon ik de roodhalsgans niet vinden tussen de honderden ganzen. Wel zag ik een paar buizerds ruzie maken:

Door de vorstperiode kwamen er blijkbaar veel muizen en mollen omhoog. Ik zag hele groepen reigers loeren op een dergelijke prooi.

Hier heeft een blauwe reiger waarschijnlijk een mol te pakken:

 Wat jammer is, is dat je vaak loslopende katten tegenkomt, zelfs in natuurgebieden. In onze tuin vind ik het ook erg smerig, loslopende katten uit de hele buurt die in je tuin poepen. Op de wildcamera heb ik wel eens vijf verschillende katten in één nacht in onze tuin gezien. 

In de vorstperiode zag ik ook een blauwe reiger op een stuk waar het water nog stroomde. Toen ik stopte met de auto vloog hij weg, maar ik had het raam open en hoorde een ijsvogel. Die zag ik achter de blauwe reiger aan vliegen. Ik dacht die komt vast terug, dus ben ik even blijven staan. Het duurde een paar minuten, maar daar was de ijsvogel weer! Wat een mazzeltje, het is zo’n mooie vogel om te zien. Ik zag hem (het is een mannetje) meerdere keren een visje vangen:

Wat ook leuk is deze winter, is de invasie van grote barmsijzen. Dit zou zo om de tien-twaalf jaar gebeuren. Als vogels in het hoge noorden niet genoeg voedsel vinden dan komen ze vaker deze kant op. Deze vogels kunnen enorme afstanden afleggen. Je kunt ze treffen in groepen vinken, putters en andere sijzen. Ik zag ze vooral op en nabij elzenproppen, maar ook vaak op de grond:

Een week later waren we samen even op pad en zagen we een ijsvogelvrouwtje. Deze zat een eind weg, maar konden we toch even vastleggen. Heel mooi want wie weet heeft of krijgt ze een band met het mannetje in die buurt:

Een paar dagen later zag ik een vrouw blauwe kiekendief aan het jagen:

Daarbij maakte ze allerlei capriolen:

In onze eigen tuin was weer eens een zwarte mees. Deze had ik al een paar jaar niet gezien. Daarom kan ie er best geweest zijn natuurlijk, dat weet je nooit. Maar nu zag ik ‘m op de camera en kon gauw wat foto’s maken. Hij deed zich tegoed aan de vetbollen:

Vanuit mijn schuiltentje in de tuin kon ik later een gaai fotograferen:

Deze zijn erg schuw, maar gelukkig bleef ‘ie een poosje zitten. Tot slot nog een roodborst, die de boel altijd van een afstandje zit te observeren:

Dit was mijn overzicht van januari.