Ja lieve mensen, de titel van mijn blog is nog nooit zo sprekend geweest als deze dagen. Dit houdt mij bezig…. het houdt ons allemaal bezig, dat vreselijke coronavirus. Ik ga er niet veel woorden aan besteden. Ik wens alleen dat al mijn volgers er goed doorheen komen. Voorlopig komen wij nergens, ook niet met de camper uiteraard. Ik stop daarom tijdelijk met bloggen.
Wanneer het kan ga ik wel even mijn rondje in de buurt rijden. De foto’s die ik dan maak plaats ik op mijn Instagram met een korte tekst. Je kunt mij hier dan volgen:
Als je geen Instagram hebt dan kun je een account aanmaken, je hoeft er verder niets mee te doen als je niet wilt, maar je kunt wel veel foto’s bekijken over diverse onderwerpen en mensen zoals ik dus volgen.
Ik hoop gauw weer te kunnen bloggen zoals voorheen.
De afgelopen maand heb ik een paar keer rondjes gereden door bekende vogelgebiedjes in onze omgeving. Soms zie je dan wat, maar soms ook niet. Hier een overzicht van wat mij zoal opviel:
Een muskuseend, niet bepaald een mooie eend. Een eendensoort die vooral in gevangenschap wordt gehouden, vroeger vooral voor het vlees (misschien nu nog wel). Deze zwom in het kanaal Buinen-Schoonoord.
Het was een mooie dag met eindelijk wat zon. Gelijk zie je dan ook de buizerds weer in de lucht, op zoek naar een lekkere muis of zo.
Hier wemelt het van de rode bosmieren. Je wordt duizelig als je er een poosje naar kijkt, wat een drukte op dat nest. Bijzondere dieren!
Ook een havik was aan het jagen op een prooi.
Half februari zijn we een paar dagen met de camper weggeweest. We hebben gefietst op het Dwingelderveld en op het Bargerveen. Kort verslag op ons camperblog.
Bij Exloo zat een aantal dagen een grote groep van 54 kleine zwanen. Prachtig om te zien én te horen. Ook wilde zwanen waren in de buurt en er is nog steeds een groepje wilde zwanen in het Lofargebied te zien. Maar het grootste gros is weer vertrokken.
Veldleeuweriken hoor je veelvuldig maar soms zitten ze zwijgend op de grond.
In onze tuin heb ik weinig tot geen foto’s gemaakt. Het regende zo vaak, gewoon geen lol aan. De koolmezen bleven gewoon komen, regen of niet. En wij bleven maar voeren…
Samen met de buurvrouw zag ik bij een visplas een mandarijneend. Een opvallende verschijning tussen de wilde eenden.
Ook hier weer een mooie buizerd op jacht.
Deze torenvalk was al voorzien van een prooi.
Een havik rustend op een tak.
Ooievaars laten zich ook regelmatig zien in het Lofargebied.
Misschien is het steeds dezelfde, maar ik zag de afgelopen weken regelmatig een havik.
Zo tegen het voorjaar zijn de meerkoeten weer flink aan het vechten. Een heel spektakel waarbij ze elkaar trappen en bijten en zelfs bijna verzuipen!
Hier een wilde zwaan in de vlucht.
Een rietgors vrouwtje.
Een fuut in het ochtendlicht.
Op een middag, vlak bij huis, zag ik deze blauwe kiekendief man jagen. Wat een prachtige vogel is dit toch.
Verder zag ik groepen reeën, smienten, putters, kolganzen, brandganzen, toendrarietganzen en grauwe ganzen.
Er viel dus weer veel te genieten. Nu zie ik uit naar het moment dat de blauwborsten zich weer laten horen. De eerste roerdompen heb ik al weer horen hoempen. Nu nog wat meer zon en warmte 😉
Twitchen is een vorm van ‘soortenjagen’. Het woord is afkomstig uit het Engels en overgenomen door vogelaars in Nederland en België. (bron: Wikipedia)
Je kunt ook gewoon zeggen: vogelen.
De afgelopen week heb ik maar liefst vier nieuwe soorten vogels aan mijn lijst kunnen toevoegen! Wij waren echt aan het twitchen soms. Tijdens een weekendje weg ontdekte ik dat we dicht in de buurt zaten van een plek waar een kokardezaagbek werd gemeld. Het is een eendensoort die hier normaal niet voorkomt, maar wel in Amerika, Canada, en Alaska. Hoe deze hier terecht gekomen is is nog een raadsel. Vooralsnog blijkt hij ongeringd en is hij zelfs aan het baltsen met een vrouwtje kuifeend.
Stom toevallig zag ik even later een halsbandparkiet. Of eigenlijk hoorde ik een gekrijs van jewelste en dacht wat is dát voor een vogel…. Toen zag ik er nog één en nóg één… kortom een hele groep halsbandparkieten. Ook deze vogels komen oorspronkelijk niet voor in ons land, maar wel in China en Centraal Afrika. Deze papegaaiachtigen zijn exoten, ooit geïmporteerd om in kooien gehouden te worden, maar ontsnapt. Hierdoor is een hele populatie in ons land aan het ontstaan. Vooral in de grote steden rond Amsterdam kun je ze treffen. Wij zagen ze in Bleiswijk. Het was aan het eind van een middag en daardoor zijn de foto’s niet echt mooi, maar ik ben blij met deze nieuwe soort voor mijn album!
In deze omgeving werd ook een groepje Chileense Flamingo’s gemeld. Die waren weg op de dag dat wij gingen kijken, het was toen ook regenachtig dus begrijpelijk dat ze er vandoor gegaan waren.
Vandaag zijn we naar Friesland gereden. In Sneek werd namelijk sinds een week een Oosterse tortel cq Meenatortel gemeld. Een zeer zeldzame soort voor ons land. We spraken een mevrouw die de tortel al langer gezien had, hij kwam namelijk al een tijdje bij haar voederhuisje mee-eten met de tuinvogels! Erg leuk om deze mooie tortel te kunnen zien en fotograferen.
En omdat we toch al in Friesland waren zijn we doorgereden naar Leeuwarden. Daar zit sinds maanden een Schildraaf… Een Afrikaanse vogel die daar ook wel witborstraaf wordt genoemd. Hoe deze in ons land verzeild geraakt is? In ieder geval ook een zeer zeldzame soort. Nog dagelijks gaan mensen op zoek om deze vogel te fotograferen. Wij nu dus ook maar eens. Ik zag hem gelijk zitten op de gemelde plek, maar we hadden geen vijf minuten later moeten komen. Want hij vloog weg en liet zich een hele poos niet meer zien. Gelukkig hadden we al foto’s gemaakt!
Nu heb ik 241 soorten vogels op mijn lijst en in mijn album.
Tja, echt winter is het natuurlijk niet. Wij hopen op sneeuw en vorst, maar het stelt helemaal niets voor op deze manier. Maar wie weet wat nog komt in februari of maart…
Er waren veel regenachtige dagen de afgelopen tijd, met af en toe toch een zonnige dag. Wij zijn er ook even op uit geweest naar het Lauwersmeergebied. Maar ook in eigen tuin hadden we iets leuks, namelijk een boomklever! Wij wonen nu 25 jaar op ons huidige adres en hebben veel soorten vogels in de tuin gehad. De boomklever kwam hier wel eens voorbij, mijn ega had deze vorig jaar ook al eens gezien, maar ik niet. En we hadden geen foto (bewijs!). Maar nu dus wel:
Roodborstje is ook altijd in de buurt:
Op een zonnige donderdag zijn we naar het Lauwersmeergebied gereden. Er waren, zoals te verwachten rond deze tijd, veel (brand)ganzen. Vlak voor een vogelhut zagen we een eend die ik zo niet kon thuisbrengen. Que kleuren dacht ik aan een pijlstaart maar het bleek een vrouwtje brilduiker te zijn:
Brilduikers komen hier vooral voor in de winter en broeden zelden in ons land. Een mannetje brilduiker zwom een eindje verderop:
Deze ziet er weer heel anders uit. Leuk om nu ook het vrouwtje op de foto te hebben. Veel eenden zaten te ver weg om foto’s van te maken. Deze aalscholver had een rustplek gevonden:
Dichter bij huis kwam ik een paar keer door het Lofargebied. Er zijn ontelbaar veel kolganzen. Ook zien we groepen rietganzen en een paar brandganzen. Wilde zwanen laten zich ook zien, kortom er is altijd wat te kijken, bijvoorbeeld ook deze sprong reeën:
En een groepje van vier hazen:
Samen met de buurvrouw was ik een paar keer op stap geweest in de buurt. Na ons rondje Lofargebied zagen we op het laatste stuk een groepje wilde zwanen:
Er waren zes volwassenen en één jong:
Er was ook een hele grote groep rietganzen. Tegenwoordig taiga- of toendrarietgans. Ik vind ze lastig uit elkaar te halen.
Vandaag, zondag, zijn we nog even naar de Veenhuizerstukken bij Stadskanaal geweest. Op de plas zaten alleen grauwe ganzen. Bij de kijkschermen waren we gauw uitgekeken want de kijkgaten zitten op dusdanige hoogte en laagte dat wij daar niets mee kunnen. Op een stuk land zagen we een heleboel zwanen. Het bleek een groep van zo’n 85 wilde zwanen te zijn, prachtig!!
We kregen ook nog een jonge knobbelzwaan in beeld:
