Dit jaar heb ik eigenlijk best weinig vlinders gespot in de tuin. Het is toch ook net of dit een somber, donker jaar is zonder veel zon. Zo voelt het voor mij. En nu, in november, is het al vaak ‘s middags zo donker alsof we vlak voor kerst zitten.
Dit vlindertje draagt de naam ‘goudvenstertje’ en valt onder de nachtvlinders. Ik zag deze rond 21.00 uur op een avond in onze tuin.
Pas later in het zomerseizoen zag ik voor het eerst een kleine vos in de tuin.
Kleine koolwitjes zagen we heel veel dit jaar.
Net als klein geaderde witjes:
Slechts één keer zag ik een distelvlinder in de tuin:
De laatste weken van september zijn we met de camper op vakantie geweest naar Frankrijk. (Daarover kun je lezen op wijcamperen.nl). In Frankrijk zagen we meerdere keren argusvlinders. Deze soort is de laatste jaren in ons land erg achteruit gegaan. Ze komen meer voor aan de kust en in het zuiden van het land dan bij ons aan de oostgrens. Het is één van de eerste vlinders die ik gefotografeerd heb sinds 2009. Leuk om in Frankrijk dan veel te zien van deze soort. Ze zaten vaak op warme plekken.
Ook in Frankrijk zag ik een paar keer oranje luzernevlinders. Die waren heel erg beweeglijk, haast niet vast te leggen. Gelukkig is het wel gelukt, al was het op afstand:
Verder waren er in onze tuin nog tot laat in het seizoen atalanta’s en dagpauwogen te zien. De tijd van vlinders is nu wel echt voorbij denk ik.
De afgelopen maanden heb ik weinig foto’s gemaakt. Nu zijn we met de camper een weekend weg geweest en het hoofddoel was de bloeiende heide. Daarvoor gingen we naar de Sallandse Heuvelrug. Hier waren we half mei ook en toen bedachten we dat het er waarschijnlijk heel mooi zou zijn als de heide bloeit. Nu weet ik dat het ook zo is. We zijn op een ochtend om 5 uur op de fiets gestapt, de zon kwam om 6:14 uur op. We zagen het licht worden, heel mooi om te zien. In het gebied was laaghangende mist, een mooie toevoeging voor landschapsfoto’s. De foto’s komen mooier uit op de computer, klik op de bovenste en je bladert zo door naar de volgende, in groot formaat.
Vandaag komt het kwik eindelijk hoger en regent het eens niet. Wat een verademing! Alhoewel wij ondanks de vele regen best actief zijn geweest, is het toch fijner als het niet regent en niet zo hard waait.
Met minder wind en wat zon laten de kleinere vogeltjes in het riet zich ook veel beter zien. Eerst even verslag van de afgelopen weken.
Wij zijn met de camper op stap geweest, daarover kun je lezen op WIJCAMPEREN.NL en daar heb ik ook wat geschreven over bijzondere vogels die we gezien hebben. Maar ook op dit blog wil ik er wat van laten zien.
Als eerste de voor ons land zeer zeldzame lammergier. Er verbleef een jong vrouwtje in de buurt van Lemele, op de Archemerberg. Wij kwamen er zowat langs met de camper dus het was niet zo moeilijk om hier even langs te gaan. De vogel was goed te vinden. (klik op de foto’s voor een grotere weergave).
De spanwijdte van de vleugels is bijna 3 meter! Dat is wel even wat anders dan een pimpelmees bijvoorbeeld! Men verwacht dit soort vogels vaker in ons land in de toekomst, vanwege de klimaatverandering. Ik zou zeggen: laat maar komen…
Wij gingen na dit korte bezoek verder naar de gekozen camperplaats, onder aan de Sallandse Heuvelrug. De volgende ochtend was het plan op zoek te gaan naar korhoenders. Dat viel niet mee uiteraard want deze vogels laten zich niet zo gauw zien. Maar wij hadden mazzel… er was een boswachter met een vrijwilliger op de juiste locatie. Zij hadden inmiddels twee mannetjes horen roepen, wij hoorden er ook één toen we ter plekke waren. De boswachter ging op een gegeven moment weg en de vrijwilliger vermaakte ons met mooie korhoenderverhalen. Net toen wij de moed opgaven nog een korhoen te zien (het regende inmiddels weer), riep de vrijwilliger ineens: korhoen! Wij weer terug, we waren net bij de fietsen, en ja hoor, op het topje van een den zat een mooie korhoen haan. Ver weg natuurlijk, maar ach wat wil je ook. Het zou helemaal een wonder zijn als dat dier voor onze neus ging zitten!
Dit was wel even heel erg genieten natuurlijk! Na een korte show vloog de haan van zijn uitkijkpost naar de grond en hebben we ‘m niet meer gezien of gehoord.
Wij vervolgden onze fietstocht, gauw weer naar de camper. Onderweg zagen we nog een boompieper:
Ook een ree met een jong, het jong helaas niet op de foto gekregen:
Al met al een mooi begin van de dag! Na een paar dagen in deze omgeving gingen we naar Maastricht. Daar stonden we bij een jachthaven. Daar vlakbij was ook een natuurgebiedje, veel vogelsoorten waaronder de zeldzame orpheusspotvogel. Deze soort had ik al eens gezien en gefotografeerd, dus de druk was niet zo hoog om deze opnieuw te ‘scoren’. Gezien de harde wind was dat haast niet te doen, we hebben ‘m wel gehoord maar niet gezien.
Een paar waterhoentjes had een nest gebouwd en inmiddels waren drie jongen geboren. De ouders waren nog bezig het nest te verstevigen. Een mooi gezicht:
De jonkies zijn eerst best lelijk, maar het worden uiteindelijk toch nog mooie vogels:
De laatste avond zijn we nog een rondje gaan lopen door het natuurgebied. We zagen nog heel wat vogels daar, zoals:
ZwartkopGrasmus
Het was inmiddels al na 20:00 uur dus niet zo licht meer. Ik zag vijf jonge staartmezen buitelen en de ouders zaten ook in de buurt, ze waren zo snel… niet te fotograferen haast.
StaartmeesJonge heggenmusTorenvalk met prooi
En vlak bij de camper, even na 21:00 uur zagen we deze man groene specht:
Groene specht man
Afgelopen week, vanuit de auto zag ik deze boompieper op een paal:
Boompieper
In het Lofargebied zag ik dat twee stel knobbelzwanen inmiddels jongen hadden, 2 x 7 pullen, wat een mooi gezicht. De ene groep zat nog op het nest en de anderen zwommen al rond:
Jonge knobbelzwanen
Een jonge roodborsttapuit zat in de regen te wachten op voer van z’n ouders:
Roodborsttapuit jong
Vanmorgen reed ik een rondje door het Lofargebied en zag de volgende vogels:
Bosrietzanger
Verder heb ik een poos genoten van een roerdomp….
Deze geheimzinnige moerasvogel laat zich ook niet altijd gemakkelijk zien. Vanmorgen zat ‘ie lekker te hoempen en de veren op te schudden:
Tot slot vanmorgen nog een andere prachtige vogel gezien, geen nieuwe soort voor mij, maar wel betere foto hiervan: een grauwe kiekendief man:
Tjonge wat zie ik er naar uit dat de temperatuur buiten eens wat omhoog gaat. Na twee ‘warme’ maar gelijk ook weer drukkende dagen is het al weer gedaan met het mooie weer. Deze regen en hoge luchtvochtigheid slaat letterlijk op de spieren en gewrichten.
Gelukkig trekken veel vogels zich er niks van aan en komen ze gewoon na hun overwintering terug. Vandaag heb ik een mooie waarneming gedaan en ik begin daarom dit blog met de roodpootvalk. Voor ons land geen algemene maar een zeldzame soort. Ze broeden ook niet in ons land. Sinds eind april zit er een vrouwtje in het Bargerveen. Daar ben ik vandaag eens gaan kijken en de vogel zat netjes op een paal te poseren!
In 2012 zag ik een roodpootvalk bij Smeerling, daar heb ik een bar slechte foto van, dus dit is wel een hele verbetering voor mijn album!
Veel rietvogels zijn terug en de rietzangers laten zich al weer flink horen. Vandaag zag ik weer een kleine karekiet, deze dook steeds naar beneden en kroop dan weer omhoog. Toch wel op de foto gekregen:
Gele kwikstaarten kun je nu ook goed zien, ze vallen erg op met hun felgele borst:
Vorige week had ik ook een leuk natuurmoment. Ik zat in de auto in het Lofargebied toen ik ineens uit een ooghoek iets zag bewegen. Liep daar een roerdomp over straat! Een roerdomp is een soort reiger die een erg schuw bestaan leidt. Je krijgt deze niet gauw te zien. Dus ik schrok wel even. Voorzichtig de autodeur open en foto’s maken natuurlijk, door de voorruit gaat dat niet. Gelukkig liep de roerdomp erg rustig en had ik de gelegenheid om deze vogel eens in z’n geheel te fotograferen in plaats van alleen z’n kop tussen het riet! Het was wel een echt genietmoment!
En hier een uitsnede:
Als het de oppasdag is voor de oudste kleinkinderen dan mogen ze kiezen wat we gaan doen voor “leuks”. Ze hebben briefjes gemaakt met allerlei dingen zoals spelletje, vogels kijken, geocachen, etc. Vorige week trokken ze ‘vogels kijken’ en zo gingen we met z’n drieën op pad. We zagen vier hazen rondjes rennen. Dat was een leuk gezicht:
Ook zagen we gele kwikstaarten en nog véél meer… Maar tijdens het vogels kijken kregen we melding dat er een nieuwe geocache te vinden was in onze woonomgeving. Daar moesten we natuurlijk wel even achteraan. Zo deden we op die dag verschillende activiteiten.
‘s Avonds ben ik nog met Teijo door het Lofargebied gereden en hij zag ineens een bosruiter, het begon al donker te worden:
Zoals eerder vermeld doen wij ook aan geocaching. Daardoor kom je soms op plekken waar je anders zo aan voorbij rijdt. Ook in je eigen woonomgeving is zoveel moois te zien. Het is een ware ontdekkingstocht vaak. Erg leuk om te doen en leerzaam ook. Zo kwam ik bij de hunebedden terecht bij Drouwen/Bronneger. Het was best een mooie dag en ik vind deze foto ook mooi geworden:
De vlinders die overwintert hebben komen zodra de zon schijnt weer in beeld. De dagpauwoog is zo’n overwinterende soort:
Die dag zag ik ook weer voor het eerst een grasmus:
En een fitis:
Het was opnieuw genieten van een blauwborst:
In april hadden we twee weken vakantie en we zijn met de camper langs de kust gegaan. Het verslag hiervan staat op onze website . Voor het eerst waren we in de Biesbosch, wat een prachtig gebied ook! Daar hoorden en zagen we ook voor het eerst, cetti’s zangers. Een heel hard geluid maakt dit vogeltje. Helaas waren ze ons te snel af en hebben we er nog geen foto van. Hopelijk gaat dat ooit een keer lukken!
Tijdens die vakantie waren we ook een paar dagen op Texel. Daar zat (en nog steeds geloof ik) een zwarte zeekoet in de haven van Oudeschild. Een zeer zeldzame vogel voor ons land. Het is bijzonder dat deze zo lang in de haven rondzwemt. Hij is inmiddels in zomerkleed, helemaal zwart met een witte vlek op de voorvleugel, maar wij hebben ‘m gezien in winterkleed:
Op Texel heb je veel plekken waar je, zonder ze te verstoren, vogels kunt kijken en vaak ook van heel dichtbij. Dat is echt genieten.
