Opnieuw thuis blijven

15/12/2020 Lenie 1 Comment

Het zat er aan te komen toch? Als je de beelden zag van al die winkelende mensen… ongelooflijk. Maar ja, we moeten er doorheen. Persoonlijk vind ik het geen straf om thuis te moeten blijven. Ik ben een echte huismus denk ik. Winkelen heb ik een hekel aan, dus dat mis ik niet. Neemt niet weg dat het voor veel mensen (zoals ook de ondernemers) een drama is om de boel op slot te moeten doen.

Gelukkig wordt het ons niet verboden om naar buiten te gaan, dus zodra het weer het toelaat dan ga ik lekker op zoek naar vogels.

Tussen de bedrijven door ben ik mijn mappen met foto’s van eerdere jaren aan het opschonen. En voor mijn blog ben ik halverwege dit jaar bezig om plaatsingswaardige foto’s uit te zoeken. Zo ontdekte ik zojuist dat ik een kleine zilverreiger heb gefotografeerd in het Lofargebied. Mijn oog viel ineens op de zwarte snavel… Grote zilverreigers zien we hier veel meer, en die hebben een gele snavel. Maar ook weer niet altijd, dat maakt het soms lastig. De kleine zilverreiger heeft gele tenen, die zie je hier niet op de foto. Maar ik zocht het even uit op Waarneming en ja hoor, er waren meer meldingen rond die tijd gedaan. Toch weer leuk. Het was inmiddels 9 jaar geleden dat ik in het Lofargebied deze soort had gezien. Ik moet toch beter opletten!

Vaak als ik foto’s terugkijk, dan herinner ik mij het moment dat ik de opname maakte. Zo zag ik op deze dag ook een koekoek in een struik zitten, erg ver weg dus niet goed te fotograferen. Er kwam toen een mevrouw bij me staan praten en ze vertelde mij zowat haar hele levensverhaal. Dan blijf je ook staan luisteren, ook al wil je graag je aandacht bij je hobby houden. Ze had heel wat ellende meegemaakt. Ineens zei ze: o wat vliegt daar?? Dat was dus een roerdomp., die zag ik jammer genoeg alleen nog van z’n achterkant.

De mevrouw bedankte mij voor het luisteren, en ik dacht ach, wat maakt het ook uit dat ik die roerdomp op de rug kijk.

Afgelopen zomer was er in het Lofargebied ook ineens een flamingo. Niet te geloven toch. Zo’n tropische vogel die daar een paar dagen aanwezig was.

Ooievaars zijn ook geen vreemde vogels meer in dit gebied, het lijken er elk jaar meer te worden, deze liet zich mooi vastleggen:

Eind augustus heb ik weer een poosje van de ijsvogels genoten. Dat blijft een feestje, die prachtige vogels te kunnen zien…

Verder nog een roodborst in de rui:

Waterhoen met z’n grote poten:

Tot slot nog een buizerd:

Nou mensen, succes met het uitzitten van deze lockdown, ik wens al mijn lezers een goede gezondheid!

Natuur, Vogels, Water

Kort uitstapje

01/12/2020 Lenie 2 Comments

In de loop van de morgen ben ik naar Assen gereden. Daar wordt al een tijdje een zwartbuikwaterspreeuw gezien. In december 2016 zag ik ook zo’n vogel, dat was in Wildlands in Emmen. Deze vogel was daar spontaan gaan zitten bij de waterval van de otters:

De vogel bij Assen zit vlak bij het TT circuit, in een soort vistrap bij natuurgebied De Haar, een militair oefenterrein dat toegankelijk is voor het publiek. Het was donker weer en dat heeft natuurlijk invloed op het licht in de foto’s. Maar ik heb genoten en dat is ook heel wat waard!

Het licht was erg wisselvallig, veel bewolking en af en toe een beetje meer licht door de zon die bijna doorbrak. De vogel zat veel aan de kant van het water maar af en toe vloog ‘ie op om naar een ander plek te vliegen.

Deze vogels staan er om bekend dat ze onder water kunnen zwemmen, bizar toch. Ik heb één keer gezien dat ‘ie ging zwemmen:

En onder water kon ik natuurlijk geen opnames maken, maar grappig om te zien dat hij een eindje verder weer boven kwam.

Nog één foto, deze kon ik net maken terwijl de zon er even doorheen kwam, weer heel ander licht:

De Waterspreeuw is een zangvogel die, zoals zijn naam al aangeeft, alleen voorkomt bij (snelstromend) water, bij voorkeur in gebieden met veel hoogteverschil. De vogel zoekt zijn voedsel in deze snelstromende wateren, en verdwijnt daarbij vaak geheel onder water. Waterspreeuwen zijn dan ook uitstekende zwemmers. Op de kant valt op dat de vogel vaak “door de knieën knikt” en een wit ooglid heeft (tijdens het knipperen met de ogen). De vlucht is snel en snorrend. Er zijn twee vormen, de roodbuikige, die broedt in Midden Europa en op de Britse eilanden (zie aldaar), en ook in het oosten van België, en de zwartbuikige, die broedt in Scandinavië en grote delen van Frankrijk. De zwartbuikige vorm (nominaat of ondersoort), is in Nederland een vrij zeldzame wintergast; bijna ieder jaar worden er enkele gezien in Nederland. Vaak houden deze vogels zich dan op bij stuwen of (kunstmatige) watervalletjes, en het komt regelmatig voor dat Waterspreeuwen een aantal winters achtereen op dezelfde plek verblijven (bron: Waarneming.nl)

Vogels

Nieuwe soorten voor mijn lijst

27/10/2020 Lenie 1 Comment

Je weet nooit of het gaat gebeuren: nieuwe vogelsoorten spotten. De website waarneming.nl is een mooie handreiking en geeft locaties van waargenomen soorten mooi aan. Zodoende kun je dan gericht gaan zoeken naar de soort die je ‘nog niet hebt’.

Het is niet zo dat ik dagelijks alle media in de gaten hou om maar alle meldingen te kunnen volgen. Daar gaat me te veel tijd in zitten en ik heb ook nog andere hobby’s en afspraken, zoals machinaal borduren, naaien en natuurlijk het oppassen op de kleinkinderen!

Dit jaar heb ik tot nu toe 10 nieuwe soorten op mijn lijst kunnen bijschrijven: Kokardezaagbek, Halsbandparkiet, Meenatortel, Schildraaf, Rosse stekelstaart, Sprinkhaanzanger, Temmincks Strandloper, Morinelplevier, Grauwe vliegenvanger, en Gestreepte strandloper. De eerste vier heb ik eerder dit jaar al laten zien, nu verder met de rest van dit lijstje.

Dit is een Rosse stekelstaart mannetje. Opvallend is de blauwe snavel en helaas liet hij ons zijn stekelstaart niet zien. Komt normaal voor in het Westen van Noord-Amerika:

Een Sprinkhaanzanger zong uit volle borst vanaf een paaltje langs een fietspad waar wij reden. Hij zat zo dicht langs het pad dat ik hem eerst over het hoofd zag, tot mijn ega hem zag zitten. We stonden er met de neus bovenop! Het zingen is niet echt geweldig, het is meer een monotoon geluid wat doet denken aan een sprinkhaan…. Maar heel bijzonder:

In het Lauwersmeergebied zagen we, op aanwijzing van een andere vogelaar, twee Temmincks strandlopers. Deze zijn vrij klein en daardoor minder opvallend.:

Op Texel zagen we een groepje Morinelplevieren. Ze liepen op een akker en door hun bruine tinten vielen ze ook niet echt op. Maar we hadden ze gevonden met behulp van Waarneming.nl. Pas op de computer zag ik dat op deze foto twee morinelplevieren staan. Zie jij de tweede ook:?

De grauwe vliegenvanger is voor mij ook een verhaal apart. We waren eens in De Harz in Duitsland. Terwijl ik nog sliep zag mijn ega ‘een vogeltje’ in een boom voor het balkon van ons hotel. Dat was dus een grauwe vliegenvanger. Jaren duurde het voordat ik er zelf één zag. Vorig jaar hebben we een speciale nestkast voor grauwe vliegenvangers in de tuin gehangen in de hoop dat ze hier dan komen. Laat nou mijn buurvrouw deze nazomer een vrouwtje grauwe vliegenvanger bij die boom hebben gezien en gefotografeerd?? Dus het plan lijkt geslaagd. Maar daarmee had ik nog geen foto. Totdat ik weer eens een dag bij de ijsvogels was. Eindelijk zag ik de gewenste grauwe vliegenvanger, zelfs twee (de bovenste is denk ik een jonge, die is nog niet op kleur):

Dit is het soort foto’s waar ik blij van wordt, lekker statisch, mooi pose en zachte achtergrond. Die vogel ging er echt voor zitten:

Ook via Waarneming.nl zag ik de melding van gestreepte strandlopers in het Roegwold, een natuurgebied bij Slochteren. Niet zo ver weg, dus op een vroege ochtend ging ik die kant op. Eerst was er een prachtige zonsopkomst en al snel vond ik de gestreepte strandlopers. Die liepen tussen de kleine- en bonte strandlopers. Drie soorten bij elkaar. Maar de gestreepte strandloper is een zeldzame soort voor ons land, dat is weer mooi meegenomen:

Het toeval wil dat er uitgerekend vandaag, terwijl ik hiermee bezig was, een gestreepte strandloper in het Lofargebied zat. Mijn buurvrouw tipte mij hierover en ik ben snel even gaan kijken. De vogel stond redelijk dichtbij dus dat was nog een mazzeltje:

Dit jaar duurt nog twee maanden, nog steeds kansen op nieuwe soorten, ik ben benieuwd of er nog iets bij komt. Maar dit is toch weer een mooi resultaat. Het overzicht van alle vogelsoorten die ik heb gefotografeerd staat op mijn website in een album genaamd ‘Vogels. Dat kun je hier bekijken.

Geen categorie

Een raar jaar

26/10/2020 Lenie 4 Comments

Verder met wat vogels, het kijken naar en fotograferen van vogels is één van de dingen die gelukkig gewoon doorgang konden vinden dit jaar. Het is toch echt een raar jaar! Zo af en toe er even op uit om buiten te zijn, frisse lucht te happen en het hoofd even leeg te maken is gewoon heerlijk. Het is fijn dat dit ook dicht bij huis mogelijk is. Een paar keer ben ik naar de vijvertuin in Veendam geweest waar jaarlijks ijsvogels broeden. Het is bijzonder mooi om ijsvogels te kunnen zien. Er komen ook andere vogelsoorten voorbij die ook de moeite waard zijn, zoals dit waterhoen. Wat een mooi ‘voorhoofd’ toch?

Grote bonte specht:

Een tjiftjaf:

Zwartkop man:

Geelgors:

Witte kwikstaart:

Groenling:

Wilde eend:

Een gaai:

Zanglijster:

en dat gaat zo door met allerlei vogels totdat je de eerste ijsvogel in de gaten hebt….

Op een gegeven moment ging dit mannetje in ‘paalhouding’, dat zie je roerdompen ook doen. Zo typisch, had ik bij ijsvogels nog niet eerder gezien. Waarschijnlijk was er een roofvogel in de buurt…