Wij waren er even tussenuit, een weekje naar Duitsland in het gebied De Harz. Nooit eerder geweest, maar zeer de moeite waard. Prachtige natuur en landschappen. De eerste dag, dag van aankomst, zo’n vier uur gereisd met de auto. Aangekomen in het hotel eerst de spullen een plek gegeven en toen de omgeving verkend. We zaten direct aan de rand van het bos, dus mooi om even te wandelen. Er vlogen een aantal oranjetipjes rond, maar die vlindertjes waren te snel om te kunnen fotograferen. Verder zagen we heel veel klein geaderde witjes, waarvan hier een foto:

Ook het bonte zandoogje liet zich veel zien:

In het bos bloeide veelvuldig witte klaverzuring. Eerst dacht ik aan bosanemoon, maar dat was het niet. Het bloemetje lijkt er veel op trouwens, maar het blad is heel anders:

Natuurlijk had ik ook veel oor en oog voor de vogels. Ze lieten zich goed horen maar waren lastig te zien in de hoge bomen. Ook was het vrij donker in het bos. We hoorden erg veel vinken en groenlingen. Tijdens onze eerste wandeling hoorde ik ook sijsjes en met moeite kreeg ik er één te zien:

Ons hotel lag aan de voet van de Bocksberg op een plateau op 640 meter hoog. In de winter een geliefd skigebied waarbij men met stoeltjesliften de Bocksberg op gaat. Wij hebben het de tweede dag te voet gedaan tijdens een wandeltocht genaamd de “Liebesbankweg”. Er bestaat zelfs een speciale website van deze route: klik hier om deze te bekijken. Aan het begin van de route troffen wij een oud huisje aan. Erg fotogeniek zoiets natuurlijk:

We kregen af en toe een mooi uitzicht op het dal, alhoewel het niet helemaal helder was, toch een prachtig gezicht. Ook in De Harz bloeide het koolzaad volop, net als we hier in onze omgeving gewend zijn.

Met een telelens weer een heel ander gezicht:

Ook hier zagen we weer klaverzuring, deze keer tussen de mosjes, maar ook veel op de grond:

Tijdens deze wandelroute kwamen we af en toe waterloopjes tegen. Op deze plek werd vroeger de was gedaan, zo is het verhaal.

Langs de route stonden regelmatig bankjes om uit te rusten, vaak waren deze bezet maar soms troffen we een vrij bankje waar we dan even dankbaar gebruik van maakten:

Wordt vervolgd…