Vorige week waren mijn ega en ik een week lang vrijwillige vogelwachters op Texel voor Staatsbosbeheer. Voor ons was dat de eerste keer en we vonden het hartstikke leuk! Van te voren wisten we niet precies wat we konden verwachten, dus zagen we er wel een beetje tegenop. Maar het was prachtig om te doen gewoon.

We zaten aan De Geul, bij de Mokbaai, dat is in het zuiden van Texel. ‘s Nachts sliepen we in deze wagen (stapelbed 😉 ) en we konden er in koken en aan tafel zitten schrijven of lezen. Er was een ecotoilet en water, kortom beetje primitief maar wel te doen voor een week.

Het weer was schitterend, op een enkele bui na elke dag droog. Het hele eiland was trouwens erg droog, de meeste buien trokken voorbij. Wat dat betreft is er echt veel regen nodig op het eiland want in veel bekende vogelplekken staat n gewoonweg helemaal geen water. ‘s Avonds was er vaak een mooie zonsondergang en er kwamen vaak nog tot laat mensen langs om naar de vogels te kijken.

In het gebied rond De Geul zitten aalscholver- en lepelaarskolonies. Dat betekent heel veel vogels rondom de plas. Andere soorten die we veel zagen in het gebied waren grauwe ganzen, kneutjes, grasmussen, boom- en graspiepers en nog veel meer. Op een bord beneden bij het informatiebord schreven we dagelijks de soorten bij die we hadden gezien:

Op dit bord kwamen uiteindelijk een dikke 50 soorten te staan. En dan hadden we er ongetwijfeld nog wat soorten gemist. Dus als je van de natuur en of van vogels houdt, is het zeker een mooie plek om te komen kijken. Ons werd regelmatig gevraagd: wat doen jullie nou zoal op een dag, behalve een beetje rondkijken?

Nou, dat kunnen we vertellen. We hebben de hele week een soort logboek bijgehouden:

Dag 1: We arriveerden tegen de middag op de plek van bestemming en hebben ons gesetteld in de ‘keet’. Voordat we goed en wel geïnformeerd waren door boswachter Glenn stond er al een mevrouw aan de deur met de vraag of wij geld konden wisselen voor de verrekijker die op het uitzichtpunt staat. Wij konden niet wisselen, maar we konden haar wel gratis laten kijken door de telescoop die was beschikbaar gesteld door het Vogelinformatiecentrum op Texel, evenals twee verrekijkers. Deze objecten waren een groot succes want de bezoekers konden hiermee veel beter de lepelaars (die favoriet waren) bekijken. Vanwege de schoolvakanties kwamen er ook veel gezinnen met kinderen en voor hen hadden we leuke informatieboekjes waarin ze konden puzzelen, kleuren en spoorzoeken. De bezoekers komen uit diverse landen, waaronder Duitsland, Nederland en België. Alleen al in de eerste middag tellen we bijna 100 bezoekers, dat belooft wat!

Omdat er in het nieuws een bericht verschijnt over het roze water in het Wagejot, gaan we daar ‘s avonds even kijken. We kijken dan tegen de zon in waardoor de roze kleur wat tegenvalt. Het blijkt vooral van bovenaf goed zichtbaar.

Veel mensen hebben helaas de brutaliteit om dwars door het gebied naar de overkant te lopen om vanaf de dijk op het water te kijken. Dat gaat ons te ver en we blijven netjes op de weg. Op onze foto’s is de roze kleur toch enigszins zichtbaar:

Al gauw zit onze eerste dag er al op en gaan we moe maar voldaan slapen.

Wordt vervolgd…